လက္ကနာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အလုပ္ဆင္းရမည့္အခ်ိန္ကို တြက္ခ်က္လိုက္သည္။
Over time ယူထားသည္မို႔ အရင္ရက္ေတြထက္ ေနာက္က်မည့္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္အတြက္ Busေတြ ႐ွိပါ့အုန္းမလားမသိ...."ေဟး....Booking ယူထားတဲ့ Room 3 က ဧည့္သည္ေရာက္ေနၿပီ အဲ့ဒီအခန္း ဘယ္သူတာဝန္ယူထားလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္"
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာရဲ႕ ေအာ္ဟစ္သတိေပးသံၾကားေတာ့ လက္တစ္ဖက္ေထာင္ျပလိုက္ရင္း ...ေကာင္တာေပၚက notesတစ္ခုကိုယူကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းက Room 3ဆီ သြက္သြက္ေလးသြားလိုက္သည္။
"မဂၤလာပါ .....လူႀကီးမင္းတို႔ အလို႐ွိတဲ့ menuေတြ မွာလို႔ရပါၿပီ...ဒီေန႔အတြက္ special menuကေတာ့......."
ဝါက်င္က်င္မီးေရာင္နဲ႔ ညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အျပင္အဆင္ေတြနဲ႔ VIPခန္းဟာ သူ႔အတြက္ ပထမဆံုးတာဝန္ယူရျခင္းျဖစ္သည္မို႔ အမွားအယြင္းမ႐ွိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ခန္႔ကတည္းက ရင္းႏွီးလုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ အစားအေသာက္ တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အမ်ိဳးအစား အမည္နာမ စတာေတြကို ရြတ္ျပလိုက္သည္။
Orderတစ္ခ်ိဳ႕ပါတဲ့ notesကိုကိုင္ရင္း ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဘဝတူ တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ မလိုတမာမ်က္လံုးေတြက အသင့္။အလုပ္ဝင္တာ တစ္ပတ္ေတာင္ တင္းတင္းမျပည့္ေသးတဲ့ သူလို အသစ္စက္စက္ကို VIPခန္းေပးတယ္ဆိုကတည္းက တခ်ိဳ႕က အျမင္မၾကည္။
အတင္းအဖ်င္းေတြထက္ ပံုမွန္ထက္ပိုျမင့္တဲ့ VIP Room serviceကေနရလာမယ့္ လုပ္အားခနဲ႔ overtimeေၾကးကုိ သာ အာရံု႐ွိတာမို႔ ကိုယ္နဲ႔အဆင္ေျပတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကိုသာ အပါေခၚရင္း တစ္ေလာကလံုးနဲ႔ တစ္ေယာက္ပံုစံမ်ဳိး ေနပစ္လိုက္သည္။
"ေဟး..ရရဲ႕လား မႏိုင္ရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္မွ ထပ္သယ္ လြတ္က်ေနမွ ခက္မယ္"
ပန္းကန္သံုးခ်ပ္ေလာက္ကို တစ္ၿပိဳင္တည္းကိုင္ရင္း ဖန္ခြက္အလြတ္ေတြကိုပါ သယ္ခ်င္ေနေသးတဲ့ Joleကို သတိေပးလိုက္သည္။
အလုပ္ဝင္ခါစ Joleဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက ကိုယ္နဲ႔ အတြဲညီသည္။သက္တူရြယ္တူ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သိပ္ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ စ႐ိုက္ကလဲ တူလွသည္မို႔ မွားရင္လဲ ခံၾကရံုသာ....
YOU ARE READING
Mesmerize
Fanfictionအခ်စ္တည္းဟူေသာ ဖမ္းစားညႇိဳ႕ငင္တတ္သည့္သဘာဝတစ္ခုအား ေက်နပ္ေပ်ာ္ဝင္မိသည့္အခါ..