YANLIŞ NUMARA | Texting

27

"Ne oldu sizin aranızda?" Burnumu çekip ağlamamak için kendimi sıkarak Yeliz'e bakarken, yanıma oturup sarıldı. Kendimi daha fazla tutamayıp göz yaşlarımı serbest bıraktığımda "Ağlama." demişti.

Bakışlarımı etrafta gezdirip ondan uzaklaşırken ilerden bize bakan Pars'ı görüp gözyaşlarımı sildim. Yanımıza gelmek için tereddüt ediyor gibiydi. Göz yaşlarımı sildiğimi görünce arkasını dönüp okul binasına girdi. Bakışlarımı Yeliz'e çevirdiğimde hala bana baktığını gördüm.

"Ben onu kaybettim."

"Pars senden vazgeçmez." Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Ben ondan pek emin değilim."

"Ne yaptın?"

"Ailesiyle arasını düzeltme olayına karıştım." Yeliz kafasını olumsuz anlamda salladığında derin bir nefes aldım.

"Ama vazgeçmeyeceğim. O nasıl vazgeçmediyse bende vazgeçmeyeceğim."

"Yürü be kızım!" Burnumu çekip güldüğümde yanaklarımı sıkmıştı. Yeliz olmasaydı şuan hala ağlıyor olurdum. İyi ki vardı!

*

Görkem: Ada?

Ada: Efendim?

Görkem: Pars'la aranız neden bozuk?

Görkem: Çok mutsuz

Görkem: Onu böyle görmeyeli çok uzun zaman olmuştu

Ada: En son ne zaman böyle görmüştün?

Görkem: Ailesinin onunla ilgilenmediğini anladığı ilk zamanlar

Ada: Görkem ben çok büyük bir hata yaptım

Görkem: Ne yaptın?

Ada: Gökçe ablaya uyup ailesiyle arasını düzeltmek için ondan habersiz görüşme ayarladım

Ada: Biliyorum bu konuda hassas

Ada: Ama oda bana yardımcı olmuştu

Görkem: Keşke yapmasaydın

Görkem: Teyzeme ve enişteme çok kırgın

Görkem: Bunu anca kendini çözebilir

Görkem: Senin karışman onu kırmış olabilir

Ada: Çok kırıldı zaten

Ada: Ve ben ne yapacağımı bilmiyorum

Görkem: Yapacağın tek şey var

Görkem: Seni affedene kadar onu rahat bırakmamak

Görkem: Ama seni takmayacağını da unutma

Görkem: Kırılmaya hazır olmalısın

Ada: Pars beni affedecekse ben her şeye hazır olurum

Ada: Yeter ki affedip eskisi gibi yanımda olsun