Daddy!!/Vmin ✔

34

Jungkook

Geldikleri zaman tebessüm etmiştim. "Özür dilerim~"

Namjoon hyung mırıldandı. "Bir dahakine emin olup gidelim."

Tae hyung odasına ilerlerken Yoongi'ye sordum. "Ona ne oldu?"

Omuz silkti. "Bir şey olmadı."

Pek öyle gözükmüyor. Sanki biri üstüne kusmuş gibi gözüküyor. O derece morali bozuk yani.

Namjoon hyung homurdandı. "Sanırım eve kamera taktırmalıyız."

Güldüm. "Ciddi misin? Hyung buna asla izin vermez."

Omuz silkti. "Ondan izin alan kim? Gizlice o bara gittikten sonra evine gideceğiz ve kamera yerleştireceğiz."

Yoongi'nin yanına oturdum. "Eğer fark ederse çok kızar."

Yoongi'nin bana baktığını görünce ona döndüm ve sırıtıp sadece onun duyacağı şekilde konuştum. "Ne oldu?"

Saçımı karıştırdı. "Bu saç sana çok yakıştı."

Gülümsedim ve önüme döndüm.

Namjoon hyung konudan daha da sapmamamızı çalıştı. "Beraber akşam gideriz Yoongi."

Şaşkınlıkla sordum. "Tae hyung?"

Offladı. "Taehyungun gelmesini istemiyorum. Bir de onun depresyonlarını çekemem."

Doğru söylüyor, onlar yüzünden bizde etkileniyorduk.

~♥~

Taehyung

Saat 10 civarı, hep beraber salonda film izliyorduk ancak Yoongi hyung ve Namjoon hyung filmin ortasında ayaklanıp odalarına gitmişlerdi. Çıktıklarında kıyafetlerinin değiştiğini fatk etmiştim.

Ağzıma cipsi attım. "Nereye gidiyorsunuz?"

"Bara."

Ayaklandım. "Bende geleceğim."

Yoongi hyung anında reddetti. "Hayır. Jungkook ve Jin hyung tek kalmamalı."

Jin hyunga döndüm. "Onlarda gelir. Değil mi hyung?"

Jin hyung bizi dinlemiyordu bile. "Aynen aynen."

Jungkook huysuzlandı. "Ben gelmeyeceğim."

Ofladım. "Hadi ama Jungkook. Hyungun biraz eğlenmeli."

Başını sağa sola çevirdi. "Film izliyorum."

Tam biz konuşurken Yoongi hyung ve Namjoon hyung sıvışıp gitmişlerdi. Biliyordum böyle olacağını.

Jimin

Telefonumu aptal gibi evde unuttuğum zaman eve geri gelmek durumunda kalmıştım. Anahtarı içeri sokup kapıyı açtığımda ışıkların yanması dikkatimi çekmişti. Ben çıkmadan ışıkları kapatmıştım.

Yavaşça kapıyı kapattım ve dikkatlice etrafa baktım. Telefonumu cebime attım. Arkamda hissettiğim nefes sesiyle arkama hızlıca dönüp bir yumruk savurdum. Ancak kolumu tutmuştu.

Şaşkınlıkla mırıldandım. Yine mi aradılar beni? "Namjoon hyung?"

Güldü. "Jimin-ah bunlar senin iyiliğin için. Özür dilerim."

"Ne-"

Başıma yediğim darbe ile gözlerim kapanmıştı.

Yoongi

Hayır yani neden amele gibi ben Jimin'i taşıyorum?

Oflayarak bir şekilde evin ziline bastım.

Jungkook açmıştı ve şaşkınlıkla bana bakmıştı. "Neler oluyor?"

Ona göz kırpıp içeri girdim. "Sadece planmadığımız bir şey oldu."

Taehyung'ta diğerleri gibi şaşkınlıkla bakıyordu. "Onu bayıltıp zorla mı getirdiniz?"

Güldüm ve merdivenlerden çıkmaya başladım. "Ne? Hayır. Anlatacağım."

Taehyung'un odasının kapısını açıp onu yatağa yatırdıktan sonra aşağı indim ve Taehyung'a her şeyi anlatmak zorunda kaldık.