When Ms. Slowpoke meets Mr. Perfectionist (ON-HIATUS)

Chapter 4♥

Try ko ngang maglagay konting english sa chapter na ito. Haha. Pagpasensyahan niyo na ang mga wrong grammar ha. Thanks!

Leila's POV

Pangalawang araw ko na ngayon bilang assistant ni Jarren. Nakakainis, wala na akong nagawa. Dapat kasi nag-isip muna ako bago ako pumayag na maging assistant niya. Ano ba 'yan? Bobo talaga!

Makapunta na nga lang muna sa sala. Manonood lang ako ng Alice in the wonderbuko, hindi pa naman ako mahuhuli sa first subject ko dahil maaga pa naman, mamaya na ako pupunta sa school.

______

"Ano ba naman 'yan Leila, walang sawa ka ng nanonood niyang Alice in wonderbuko na 'yan. Pambata naman 'yan eh." My mom said, while going down the stairs.

"Maganda kaya mommy. Halika po, nood tayo." I answered.

"Ah hindi na. Ayos na ako. Hindi ka pa ba aalis?" Sabi niya nang nakalapit siya sakin.

"Anong oras na po ba?"

"7 am."

Lumuwa naman ang mga mata ko sa narinig. 30 minutes nalang at magsisimula na ang unang class ko.

"Ah–eh, mommy. Can I use my scooter? Mali-late na po pala kasi ako eh." Natatarantang sabi ko sakanya.

"Nuh-ah, young lady. Puntahan mo si mang Lem at magpadrive ka." She said while waving her index finger.

"But mom, I can already handle myself. Sige na naman po, mas mapapabilis if magsu-scooter ako. Please, please, please, please, mom?"

Nagkibit-balikat lang si mommy at biglang umalis.

I laughed a bit.

Yes, napapayag ko siya. Kapag nagshrug na 'yan ibig sabihin effective ang pamimilit mo sa kanya. Bumalik naman siya agad at nakita kong hawak na niya ang susi ng scooter ko.  Tagumpay! Chos!

"Okay, you win. Buti at 'di kita matiis. 'Kaw bata ka, mali-late ka na pala nakuha mo pang manood ng tv." Sabi niya sabay lahad ng susi sa'kin.

Ginawaran ko naman siya ng isang ngiting matagumpay at saka sinabing,

"Thanks, mom. Alis na po ako."

"Okay. Keep safe." Sabi niya at pagkatapos ay umalis na ako.

After half a minute ay nakarating rin ako sa school ng matiwasay. Naunahan ko pa nga yung prof. namin eh. Haha. Kaya lang, nakakapagtaka kung bakit may mga familiar faces akong nakikita sa room namin ngayon.

"Halaa? Makikisit-in kayo?" Bigla kong sabi sa 7Ps'. Ngayon ko lang kasi sila nakita sa first class ko mula nang unang araw sa school.

"Hi/Hello Leila." In-unison nilang sabi except (nanaman) kay mister-forever-suplado at snob na si Jarren Cole Lerwick. Yeah, I already found out about his complete name.

"Sit-in?" I repeated.

"Hahaha. From now on, kablockmate mo na kami or ang iba samin sa halos lahat ng block mo." Sabi ni Quen sabay smile.

Anong block? Sa fb ba? 'Di ko naman sila friend ah? Ay teka, parang ibang block naman ata yun? Hehe, oo nga pala, ang tanga ko talaga. Block or subject nga pala, hehe. Pero paano nangyari na nakalipat pa sila sa ibang block? Hay, yae na nga.

"Upo ka na, Leila." Sabi ni John.

Please lang. Huhu. Okay na sana kung sit-in lang kaya lang, kablock ko pala sila. Oh God, what did I do for this to happen? Habang papaupo ako, ramdam na ramdam ko ang matatalim na tingin sakin ng iba kong kablock. Bakit ba?