Moralim biraz bozuk ve sanırım bunu bölüm yazarken,yazdığım şeyede yansıtıyorum.Çok üzgünüm ama sevgilinizle tekrar kanka olunca doğal olarak moraliniz -1 oluyor.Eğer kötü yazmışsam beni affedin.Ciddi manada kötüyüm ve sürekli duygusal şarkılar dinleyip ağlıyorum.Güzel bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama yinede düzelemiyorum.Aşk acısı berbat bir şey ve tabii o kişiyi kıskandığınız bir kızla görünce hiçbir şey olmamış gibi davranmak kolay mı sanıyorsunuz?Bugün aldığım birkaç mesaj ve yorum kendimi iyi hissetmemi sağladı ama hala çok kötü hissediyorum.Neyse çok konuştum.Bölümün keyfini çıkarın.
Önümde duran kahve bardağına ellerimi yerleştirdim ve bu soğuk havada beni ısıtmasını umut ettim.Harry beni küçük ve çok fazla bilinmeyen bir kafeye getirmişti.Sanırım konuşacağımız şeyler gerçekten ciddiydi ki benim konuşacaklarım zaten ciddi konulardı.
''Üşüdün mü?''
''Hayır,sadece ellerimi ısıtıyordum.''
gözlerimi ondan kaçırdım ve yanımızda duran camdan dışarıyı izlemeye başladım.Şuan bulunduğumuz sessizliği bozmak için bir şeyler arıyordum ama resmen kitlenmiştim.
''Seninle konuşmam gereken önemli bir konu var demiştin.''
sonunda söylecek bir şeyler bulmuştum.Ona odaklandım ve eğer kötü bir şey varsa kendimi buna hazırlamaya çalıştım.
''Yönetim gerekmediği sürece görüşmemizi istemiyor.''
doğru duydum değil mi?
''Efendim?''
''Sadece bir süre için.''
''Ne kadar?''
''Bilmiyorum.Belki birka çgün,belki bir kaç hafta veya...''duraksadı ve gözlerime baktı.''Bir ay.''
''Bu haksızlık.''
''Biliyorum ama tüm dünya şuan birlikte olduğumuzu düşünüyor ve en önemliside benim adım kirleniyor.''
''Nasıl kirleniyor?''
sesini yükseltme America,sakin ol.
''Yani demek istediğim insanlar benim fanlarımdan biriyle çıktığımı düşünüyorlar ve bu sencede diğerlerine haksızlık olmuyor mu?Demek istediğim bir ünlünün hayranıyla çıkması?''
''Bakalım anlamış mıyım,''
ciddileştim ve gözlerimin dolmasına engel olmaya çalıştım.
''Benimle bir süre görüşmeyeceksin ve insanlar böyle bir şeyin olmadığını düşünecekler.Ama ayriyetten asla hayranlarından biriyle çıkmazsın çünkü onlar senin gibileri sevemez ve aşık olamazlar!Olsalarda sen onların kalplerini kırmaktan başka bir şeye yaramayacaksın!''
Oturduğum yerden kalktım ve çantamı alıp çıkış kapısına yürümeye başladım.Neyse ki bulunduğumuz konum şehrin içinde değildi.Küçük ve fazla bilinmeyen bir mekandan kastım dağın tepesinde değilde,biraz aşağısında olmasıydı.
Kafeden çıktım ve yokuştan aşağı yürümeye devam ettim.Taki biri kolumu tutup beni kendine çevirene kadar.Kendime gelip kim olduğuna baktım.Harry.Başka kim olabilir ki?
''Nereye gitmeyi planlıyorsun?''
''Bunu söylemeyi hiç ummazdım ama senin o-olmadığın bir yere.''
''Burdan yürüyerek gidemezsin.Bırakta seni arabayla eve bırakayım.''
''Sağol ama ben gerekirse taksiyle bile giderim.Hem eğer bizi görürlerse bu senin için iyi olmaz değil mi?''
zorla gülümsedim ve topuklarımın üzerinde dönüp kaldığım yerden yürümeye devam ettim.
''Tamam,üzgünüm ama sadece seni bırakmama izin ver.''
önüme geçip yolumu kesti ve suratıma baktı.Belki de kendini kötü hissediyordur.Tabii benim hissettiğim kadar olamaz.Gözlerimi devirdim ve arabasını park ettiği yere yürümeye başladım.Yüzünü görmesemde buna sırıttığını biliyordum çünkü şuan kazamasına izin vermiştim.
Arabaya binmeden önce kapımı açtı ve koltuğa oturmamı bekledi.Derin bir iç çektim ve koltuğa oturup,çantamı kucağıma aldı.O ise kapımı yavaşça kapattı ve arabanın etrafından dolaşıp,sürücü koltuğuna oturdu.Arabayı çalıştırmadan önce beni inceledi ve daha sonra motorun sesini duymamla irkilmem bir oldu.
- - - - - -
''Anna beni arayıp önemli bir şey olduğunu söyledi.''
trafik lambasının yeşil yanmasını beklerken söylediği şeyle gözlerim kocaman açıldı.
''Ne zaman?''
''Siz okuldayken.''aslında bu konu tamamen aklımdan çıkmıştı.''En azından yarışmayı kazanmanda yardım etmemi rica etti.''
''Bunu sana söylüycektim ama tamamen aklımdan çıkmıştı.Sonuçta bugün-.''
''O konuyu bir daha açmayalım,America.''yeşil ışık yandığında Harry gaza kökledi.''Ama yinede sana yardımcı olmak isterim.''
''Teşekkür ederim ama dansta iyiyim ve sanırım müzik konusunda Anna'dan yardım alabilirim.''
''Neden bana böyle davranıyorsun?''
''Sana nasıl davranıyorum veya nasıl davranmamı bekliyorsun?''
''Şöyle umursamamazlık yapma ve bir şeylerde yardımcı olmama izin ver!''
''Zaten kalbimi kırma konusunda yeterince yardımcı oldun!''
kulağıma dolan korna sesi korkmama yetmişti.Bakışlarımı Harry'den yola çevirdim.
''Harry yavaşla!''telaşlanmaya başlamıştım.''Kaza yapıcaz!''
''Bu benim yavaş halim!''
sesi gereğinden fazla yüksek çıkmıştı hatta bana bağırmıştı.Ama gerçekten hızlı gidiyordu ve yandaki arabalar bize korna çalıyordu.En sonunda azcık daha yavaş gitmeye başladı ve bende bu sayede rahat bir nefes aldım.
''Tamam bana yardım edebilirsin ama eğer edersen,gösteriyede gelmek zorundasın.''
''Anlaştık.''
''Söz mü?''
''Pekala,söz.Sadece senin için orda olucam.''
gülümsedi ve arabayı sürmeye devam etti.Belki o orda olursa bu beni daha çok cesaretlendirirdi.
''O zaman benim evime gidiyoruz ve çalışmaya başlıyoruz.''
''Emin değilim-.''
''Ah,America yine başlama lütfen.''
diye mırıldandı ve arabayı geldiğimiz yoldan geri sürmeye başladı.
Bir sonraki bölüm çalışmalarda ne olduğunu ve yarışma gününde olacak olan olayları yazıcam.Sizce yarışma iyi mi geçiçek yoksa kötü mü?Ya da America ile Harry'nin ilişkisi nasıl olucak.Olacak olan olaylar onları etkiliycek mi? :D cevapları yeni bölümdee :D görüşmek üzere bu arada bölüm nasıl oldu bilmiyorum ama moral bakımından anca bu kadar yazabildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyond Your Dreams (Türkçe)
Hayran Kurgu【1.Kitap】 America Grace sıradan, normal bir hayatı olan ve üniversiteye giden bir kızdı. Ta ki, gittiği kulüpte Harry ile şarkı söyleyene kadar. O geceden sonra hayatının eskisi gibi olmayacağını biliyordu. Fakat her şeyi akışına bıraktı ve hayran o...