-ANOTHER MYSTERY-
Долоо хоногийн дараа.
Миний асууж зүрхлээгүй, магадгүй хэзээ ч асуухгүй гэж бодож байгаа зүйл бол тэдний өнгөрсөн амьдрал байсан. Өдөр бүр биенээ хараад инээж, хорвоогийн хамгийн аз жаргалтай хүмүүс шиг л байсан тэд яг үнэндээ эргэж хараад нулимс унагах хэмжээний тийм нэгэн ажээ.
Би долоо хоногийн өмнөхөн л "Дараагийнх нь хэн байх бол? Хэний нууцыг мэдсэн ч чимээгүй өнгөрөх бол?" мэтийн асуулт өөрөөсөө асуусан. Тэгээд "Магадгүй нөгөө гурав ямар нэгэн асуудалгүй аз жаргалтай амьдардаг байх." гэх эерэг сэтгэлгээ тээсэн ч би одоо нөгөө гурвынх нь нэгний нулимстай нүд, гунигтай харцыг хөндлөнгөөс хараад зогсож байна.
Яг иймэрхүү үед л өөрийгөө амьдралын туслах дүр шиг л мэдэрч байна. Гол дүрд дэмжлэг үзүүлэх үүрэгтэй туслах дүр. Магадгүй том туслах дүр гэх нь зөв биз.
"Пак Жимин! Чи надад заах эрхтэй хүн юм уу? Тэр аав шигээ нохойн гөлөг юм байж. Амаа татаад явж үз! Би завгүй байна." энэ өгүүлбэр хөндлөнгийн хүн хэлсэн ч, уур хүргэж гуниг хурмаар үг байтал, түүнийг нь эх хүн хэлнэ гэдэг аймшигтай биш гэж үү?
Би зүгээр л бие даалтаа хийх гэснийхээ төлөө өөр нэгний, бас нэг нууцыг нь мэдээд авчихлаа. Тэгээд яах эсэхээ мэдэхгүй, зүгээр хараад л зогсож буй нь энэ.
YOU ARE READING
[Completed] Nøthing.
General FictionБурхан өөрийгөө байгааг хүмүүст мэдрүүлэхийг хүссэндээ л зовлонг бүтээж, төгс төгөлдөр гэх нэрийг оргүй хоосон болгосон гэдэг. Хүмүүний амьдралд эхний даваа болсон гэр бүл гэгч нь төгс заяадаггүй нь бурханы бас нэгэн бэлэг гэлтэй. - © Purplsky.