Lion Heart (Touch #2)

Chapter 27

Chapter 27

Heaven's POV

Alam kong nadaraanan ko na ang natitimping pasensya ni Dreau habang pinagmamasdan ko siyang namumula ang buong mukha sa galit. He was controlling himself to burst more, to curse more in my parents' house. At narito rin ang mga magulang niya. Ang ugat sa kanyang leeg ay nagsusumigaw. Ang mga mata ay yaong tila pinapakulo sa tapat ng apoy at ito'y namula. But there were liquid in it. It was his angry tears. I guess.

He stepped closer towards me. "Kung may lalaki mang magpapakasal sa 'yo, sisiguruduhin kong 'ako' lang 'yon, Heaven." litanya niya sa mababang boses. "Ako lang ang asawa mo. Ako lang ang magkakaanak sa 'yo. I will make sure my semens will do his job to get you pregnant every two years or less. We will spend years together. I love you so fucking much and I'm going to marry you!" he said with angst and finality.

Nakatingin lang ako sa kanya. Nang marinig ko ulit ang declaration niya ay halos mapaawang ang labi ko. My chest hammered by its unstoppable beat. Punong-puno siya ng determinasyon sa pananalita at pagkakatitig sa akin. Naroon ang kasiguruduhan at nagpipigil na aksyon.

Nagtatagis ang bagang niya. He looked so frustrated.

Yumuko ako at tumikhim pagkatapos ng ilang segundo. "Ayoko talaga ng mainitin ang ulo..natatakot ako.." komento ko.

He groaned. Tumingala at hinilot ang sintido.

I bit my lower lip as I watching him restraining himself to burst again. Pakiramdam ko tuloy ay hawak ko siya sa leeg. I suppressed my giggles. Then I thought, magmula nang mawala ang anak ko, ngayon ko lang ulit naramdaman ang kagustuhang tumawa at mangiti. I do smiling, pero nangingibaw ang pilit. I was smiling but deep in my heart I know I was not okay.

But with him..kahit naiinis na siya, nagagalit, napapatawa niya ako at genuine iyon. Paano pa kung nahanap na namin si Aaron? How high the happiness they will bring in my life?

"Kung hindi ka magiging akin..hindi ko na alam kung paano mabubuhay." He declared.

I was starstruck by his another declaration. Mababa na ang boses niya. Iyong tonong alam kong lumamig na rin ang ulo niya. The redness of his face was still on the heat. Pero para yatang ako ang uminit. Ang kaibuturan ko ay natunaw sa sinabi niyang iyon.

He opened his eyes and stared at me. "Ayokong mabuhay sa mundong wala ka. Hindi ko na.." he seems like running out of breath. "..gustong malayo sa 'yo. Noong magkahiwalay tayo sa Casa..ginusto ko na lang na maubusan ng dugo sa katawan kung talagang hindi na kita makikita. Kung ayaw mo nang balikan ako..makakagawa pa ako ng mas masama sa pag-kidnap sa 'yo, Heaven."

Mas masama pa sa pag-kidnap? Inulit ko ang mga salitang iyon sa isipan ko habang nakatitig sa nagsusumamo na niyang mukha. I felt my heart slicing into two parts. I closed our distance and I cupped his face. I touched his stubbled-jaw ang made a mild caress over it. I looked up at him. And I kissed him.

Natigilan siya at napatanga sa akin. He looked curious.

I tilted my head like I was teasing him. "I love you too," finally I said those words. I mildy ceressed his squared prominent jaw. Pati ang guhit sa magkabilang dulo ng labi niya na siyang kumukurba kapag ngumingiti siya.

I love the way he aged. How old is he now? 35? 36? But his built was still hard. A rugged look with a short hair cut. I am missing his longer hair..I smirked.

Hindi pa siya nakakahuma sa sinabi ko ay tinaas ko ang isang kamay at sinuklay ko sa buhok niya. Malambot. I like it. Masarap suklayin. Naalala ko ang buhok ni Aaron..na kahit may basa ay alam ko na namana ang kulay at kapal kay Dreau.