Not So Boy Next Door (COMPLETE)

Chapter 32: That was so embarrassing!

Chapter 32: That was so embarrassing!

 

“Jeling? Open the door please. I know you can still hear me.” He said in his low husky voice! Good Lord!

Binuksan ko naman ng bahagya ang pinto. I’m not a coward! Hindi naman dapat ako kabahan at mahiya sakanya. Gee! I’m JL! The gorgeous woman that doesn’t know how to back down!

“What?” I asked, almost a whisper. Ayaw kong marinig kami ni lola dahil anong oras na rin. “It’s late. Matulog ka na.”

“Hindi pa kita nakantahan.” Napakamot ako ng ulo ko dahil sakanya. Hanggang ngayon ‘yan pa rin ang nasa isip niya?

“Tonight’s not counted, D. Next time. Good night.”

“Teka yung sinabi mo kanina.” Sabi ko na nga ba.

“Ang sabi ko kanina, siguro gusto na kita. Good night na.” Kunwari ay iritable kong sabi. But deep inside my heart is thumping like hell.

“You’re blushing.” Panunukso pa niya kaya naman itinaboy ko na siya at isinara ng tuluyan ang pinto.

Kinabukasan ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Miyuki. Ini-invite niya ako sa baby shower niya and isama ko raw si D. Hindi ko talaga makuha ang trip niya dahil mismong araw pa ng party niya sinabi but meh, asa naman na isasama ko siya. Duh.

Kakain na sana ako nang makita ko si D na nakatulog sa sofa. Nakahalukipkip ito at para bang pinagkakasya ang sarili sa sofa. Why is he even sleeping down here? Walang unan at kumot man lang.

Umupo ako sa harapan niya at tinitigan ko siya. Mukhang napuyat talaga siya kagabi dahil tulog na tulog ito. Hindi niya nga yata naramdaman na kanina pa gising sina lola.

“Wake up.” Gumalaw naman siya pero hindi pa rin siya gising. Ngayon naman ang kaliwang kamay niya ay nasa sahig na. “D.” This time, hinawakan ko na ang braso niya. Mukhang nagwowokout talaga siya dahil medyo matigas ang biceps niya. Hindi ko tuloy mapigilan ang pagngiti ko ngayon.

Baka isipin niyang weird ako kapag naabutan niyang nakaupo pa rin ako dito sa sahig at tinititigan nalang siya. Well, I tried my best to wake him up. Now it’s time for me to study his face and uhm... body.

Pitikin ko kaya ang ilong niya? Magising kaya siya?

“D?” I said then poked his cheek. “Why aren’t you waking up?”

Kapag pinisil ko kaya ng matagal ang ilong niya, siguro naman magigising na siya dahil hindi siya makakahinga?

I poked his bicep again. I giggled when he moved.

This is fun.

Gagawin ko pa sana ulit pero nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko. “Jeling, stop.” He said, half awake. “I can hear you giggling like a little girl.” He smiled lazily.