Φτάσαμε στο βίντεο κλαμπ λίγα λεπτά αργότερα. Όταν τον ρώτησα πού ακριβώς ήμασταν, ο Μάνος μού απάντησε ότι βρισκόμασταν στη Νέα Σμύρνη, μια περιοχή αρκετά πιο έξω από το κέντρο της Αθήνας.
Μέσα μου ευχαριστούσα που είχα αρνηθεί πεισματικά να φορέσω κάτι πιο μακρύ. Αν και ήταν αργά το βράδυ, η ζέστη ήταν, το λιγότερο, ανυπόφορη. Δεν καταλάβαινα γιατί, αλλά ο Μάνος επέμεινε αρκετά. Έκανε ψύχρα, είχε πει. Υποθερμίες είχε;
Πλησίασα στα ράφια με τις πρόσφατες κυκλοφορίες.
«Ήντα ψάχνεις;», άκουσα τη φωνή του ακριβώς από πίσω μου. Έπρεπε να το κόψει αυτό το συνήθειο.
Έκανα μια στροφή και σήκωσα το βλέμμα μου για να τον κοιτάξω. «Τίποτα συγκεκριμένο...», είπα ψέματα, προσπαθώντας να φανώ πειστική. Κι αν δεν του άρεσε η ταινία που θα επέλεγα;
Ο Μάνος ανασήκωσε το ένα του φρύδι. Προφανώς και δεν με πίστεψε. Είτε ήμουν πολύ κακή ψεύτρα, είτε ήξερε να διαβάζει πολύ καλά το πρόσωπό μου.
«Καλά, εντάξει...» Δεν χρειάστηκε και πολύ για να πειστώ, όπως βλέπετε. «Βγήκε πρόσφατα μία ταινία-αφιέρωμα στους Queen, και σκεφτόμουν μήπως την βλέπαμε...», τον κοίταξα δαγκώνοντας αμήχανα το εσωτερικό των χειλιών μου. «Αν, βέβαια θέλεις κι εσύ...», βιάστηκα να προσθέσω. «Αλλά, αν εσύ έχεις διαλέξει κάτι άλλο με..., ξέρεις, αίματα, θανατικό, βία, πόλεμο, φονικά, δεν έχω πρ-»
«Νεφέλη;»
Σταμάτησα απότομα το παραλήρημα άγχους μου και τον κοίταξα στα μάτια, ανακουφισμένη που σταμάτησα να μιλάω μόνη μου. «Ναι;»
«Πάρε όποια θες, να φύγουμε», μου είπε αργά, απλώνοντας τα χέρια του μπροστά μου, σαν να εξηγούσε σε ένα παιδάκι το απολύτως προφανές.
«Εντάξει!», απάντησα ευχαριστημένη και γύρισα ξανά προς τα ράφια με τα DVD. Μόλις εντόπισα το Bohemian Rhapsody, τεντώθηκα για να το φτάσω.
Καθώς προσπαθούσα -μάταια- να ξεπεράσω το 1.65 ύψος μου, τον άκουσα να γελάει πνιχτά από πίσω μου. Ναι, συγγνώμη, κύριε τέρας, που δεν γεννηθήκαμε όλοι δύο μέτρα.
Γύρισα να τον κοιτάξω αγριεμένη.
Εκείνος είχε σταυρώσει τα χέρια στο στήθος του και μόλις που πρόλαβε να αποστρέψει το βλέμμα του από κάπου χαμηλά.
Μόλις το συνειδητοποίησα, τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Τέντωσα το δάχτυλό μου προς το μέρος του, ως ένδειξη προειδοποίησης. «Αν-»
ESTÁS LEYENDO
Οι χορδές της νύχτας
Novela JuvenilΗ Νεφέλη περιπλανιόταν από πόλη σε πόλη, με σκοπό να βρει κάποιον που είχε χάσει. Στον ώμο της ήταν περασμένη μια παλιά κιθάρα. Αναζητούσε στα τυφλά και άφηνε τη ζωή να την παρασύρει, όπως ένα φτερό παρασύρεται από τον άνεμο. Μέχρι που πήραν βίαια μ...
