(Gerçek hayattan kurgulanmıştır.)
'111518'
Ekin ve Meriç, çocukluklarından beri hiç ayrılmayan, her zaman beraber vakit geçiren bir çifttir. Peki bu hep böyle sürdümü dersiniz? Her arkadaşlık gibi her dostluk gibi ya da hiç ayrılmayan çiftler gibi...
》yukarıdaki müziğimizi açalım öyle okuyalım 》iyi okumalar sevgili nutellalarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5.Bölüm: "Artık büyüdük" "Aslında her son yeni bir başlangıçtır."
( 31.08.2015)
15"
Yeni başlangıçları hep sevmişimdir. Bazen bir şehir değişir bazense bulunduğun ortam. Benim ise okulum değişti bu sene liseye başladım. Yeni okul, yeni arkadaşlar, yepyeni bir hayat bekliyordu artık beni. Burada başıma ne gelecek, nelerle karşılaşacağım bilmiyorum inanın ama tek bir şey biliyorum o da her şeyin güzel olabileceğiydi. Simdi yeni okulumun önünde, bahçe kapısından girmek üzereyim. Heyecanlıyım çünkü her şeye sil baştan başlıyordum. Okula ilk adımımı attım. Bahçe bir hayli kalabalıktı. Bir Köşede bir araya gelmiş konuşan gurup, öteki köşede top oynayan öğrenciler.... ben ise hızla okulun içine girdim. Elimde küçük bir kağıt, kağıtta ise sınıfım ve okul numaram yazıyordu. Kayıt yapmaya geldiğimde sınıfımı bulabileyim diye vermişlerdi bu kağıdı. Üstünde ise Sınıfım; 9/A numaram ise 285 idi. Sınıfıma bakınırken tanıdık yüzlerle karşılaştım. Bunlar benim ortaokuldan arkadaşlarımdı. İsimleri ise Emrah, Orhun ve Ahmet idi. Gülümseyip "Ekin!" diye seslendiler, selam verdiler, ben de selam verip geçtim yanlarından. Sonra da sınıfımı buldum. İçeriye bir girdim zannedersin hepside önceden tanıyor gibiydi birbirlerini oysa okulda ilk günleri hepsininde belkide sınıfta kalma topluluğuydu derken sınıfın kapısından onlara bakıyordum. Duvar tarafında en ön sıranın boş olduğunu gördüm. Oraya geçip oturdum. Yanıma Sibel diye bir kız geldi oturdu. Kısa zamanda tanışıp arkadaş olduk. Arka sırada ise Ayşe, Pelin ve bir takım kisiler vardı. Ayşe ve Pelin ile de tanışıp arkadaş olduk. Baya ilk gün için fena değildi aslında ben hiç arkadaş bulamam sanıyordum ama öyle değilmiş.
Gel zaman git zaman tam okula başlamanın ardından iki hafta geçti ben ise o sırada Pelin ile arkadaş oldum. Baya beraber falan oturuyoruz bu kez orta sıralarda ve en son sıradayız. İyi kız aslında bir kötülüğünü görmedim. Okulda yine sıradan sıkıcı bir gün daha işte ne olabilirdi ki okul iyi hoş da bazı kendini bilmezlerle dolu sadece neyse fazla uzatmayacağım her okulda olan şeyler.
Meriç'ten okul açıldığından beri haber alamadım. Sosyal medyadan takip etmek istedim ama bir türlü hesabını bulamadım. Ya kapattı hesabını ya da beni engelledi. Yok canım neden engellesin ki saçma olur zaten.. onu düşünmemeliyim düşünmemeliyim ama bir türlü onu düşünmeden edemiyorum. Yeni okuluna alışmış mıdır acaba of neyse şuan en sevmediğim derse gireceğim. Ders ise matematik aslında ders iyi hoş da öğretmene gıcık oldum. Dersi çok kötü anlatıyor yani ne biliyim sevemedim. Zaten sınıfa bakılırsa kimse sevmiyor bu dersi, ders ne zaman matematik olsa başka şeylerle uğraşıyorlar.
Daha kimseyle öyle samimi değilim ama sınıftan da bir kaç kızı gözüm tutmadı çok iticiler yani nasıl desem birisini sevmemek için bir hareketi bile yeter ya hani o cinsten.
