KÜRT KIZI

BÖLÜM 7

Kanepeye uzanıp yattı. Zilan odasını toparladıktan sonra salona geldi annesinin üstü açık bir şekilde uyuduğunu gördü. Bir battaniye getirip annesinin üstünü örtü. Zilan okuduğu"Umut"adlı kitabın sonunu merak ettiği için kitabını okumaya odasına gitti ve saatlerce kitabını okudu. Akşam olmak üzereydi annesi yeni yeni uykudan uyanıyordu, elleriyle gözlerini övdü akşam olduğunu görünce yerinden kalktı.
Kocası daha gelmemişti, mutfağa koştu. Akşam yemeği yapmaya başladı. Yemekleri yapmayı bitirdikten sonra kızına bakmak için odasına gitti.
Kapıyı açtı.
Kızını göğsünün üstünde kitabı olduğu halde uyuduğunu gördü. Kanepenin üstündeki bataniyeyi alıp onunla kızının üstünü örttü ve"Zorla evlendirilmekten kurtulacaksın benim yaşadığım şeylerin aynısını yaşamana engel olacağım." Dedikten sonra odadan çıktı.
Salondaki kanepeye oturdu o sırada kocası geldi.
O da kanepeye karısının yanına oturdu.      Kocası,"Hâlâ bana kızgın mısın?"
Karısı,"Evet ama bu bir şeyi değiştirir mi?"         
Kocası,"Üzgünüm."         
Karısı,"Bu saatten sonra üzgün olman umrumda değil, senden boşanmak istiyorum. Kızımı da alıp gideceğim."
Kocası,"Nasıl yani? Beni hiçe mi sanıyorsun?"
Karısı cevap vermedi.
Konunun uzaması ve içinden çıkılmaz bir hâl almasını istemiyordu. Kıyafetlerini toplamak için odasına gitti.
Kocası hâlâ şaşkındı. Karısından böyle bir şey beklemiyordu, karısı gidiyordu. Onu bu vermiş olduğu karardan döndürmek için peşinden odasına gitti.
Gerçektende ciddiydi. Gidecekti. Karısına,"Gitme"diye yalvarıyordu.
Karısı kulak asmıyordu. Dün onca şey yapan adam kim bilir yarın neler yapardı?
Bu evde hiç mi sözüm dinlemeyecek ve sayılmayacak böyle bir evliliği artık istemiyordu. Verdiği karardan dönmeyecek kızını da cehaletten kurtaracaktı. Kocası karısının kararlı olduğunu anladı. Vazgeçmeyecekti gitmekten.
Onu silahla durdurmayı düşündü.
Çekmecedeki silahını çıkardı.
Karısına doğrulttu,"Seni kaybetmek istemiyorum."                 
Karısı,"Yanlışı doğru bilen, kadının düşüncesini, sözlerini hiçe sayan sinirlendiğinde şiddete başvuran bir adamla daha fazla evli kalamam,"dedikten sonra döndü, gözleri dolmuştu ve kocasının elindeki silahı gördü.   
"Ne yapıyorsun? Bırak o silahı."
Kocası titreyen sesiyle,"Gitme."        Karısı,"Olmaz böyle bir hayat yaşamak istemiyorum."        
Karısı kocasını onu öldürmeyeceğinden emin gibiydi. Çünkü o kadar da cani bir insan olmadığını düşünüyordu ama yanılıyordu.
Kocası karısını kaybetmemek için kendini bile gözden çıkarmıştı. Karısı çantasını alıp Zilan'ı almak için odasına gidiyordu ki kocası onu durdurdu titreyen elini karısının omuzunun üstüne koydu gözleri dolmuş bir şekilde karısına,"Beni ciddiye almıyorsun demek" ve silahı karısının kalbine doğrultup ateş etti. Karısı olduğu yerde yere yığıldı. Zilan uykudan irkilerek uyandı korkmuş ve kocaman açılan gözleriyle etrafına bakındı sesin nereden geldiğini anlamaya çalıştı.
O arada babası hüngür hüngür ağlıyordu.
Silahı bu sefer kendine doğrultu kendisine de bir el ateş ettikten sonra yere yığıldı.