KÜRT KIZI

BÖLÜM 8

Zilan, aynı sesi yine duydu. Salona koştu. Kimse yoktu ardından annesinin ve babasının olduğu odaya yöneldi. Annesi ve babasının kanlar içerisinde yerde yattıklarını gördü. O sırada köylüler silah sesini duymuş, Zilan'ın evinin önünde toplanmış. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.
Zilan, ağlamaya başladı.
Babasının kardeşi  Ali, kapıyı çaldı ama kimse açmıyordu. İyice endişelenmişti. Köylüler kapıyı açmak için uğraşıyorlardı.
Zilan, uzun süreli şok geçirmişti. Zangır zangır titreyen vücuduyla annesinin ve babasının cesetlerinin yanlarında oturdu. Annesinin ve babasının nefes alıp almadıklarını kontrol etti ama ikiside nefes almıyordu ölmüşlerdi. Zilan bunu kabullenemiyordu. Annesini sarsarak kalk diye bağırdı. Daha sonra babasının yanına yaklaştı elliyle yüzünü okşadı ve ağlamaya devam etti. Amcası Ali, ise kapıyı açın diye bağırıyordu. Zilan kapıyı yumruklayan amcasına kapıyı açmak için yerinden kalkıp kapıyı açtı. Karşısında bütün köylüleri ve amcasını gördü. Gözyaşları teker teker akmaya başladı. Amcası Zilan'a sarıldı, sonra Zilan'ı salondaki kanepeye oturttu. Abisinin odasına doğru yürüdü onun ve eşinin cansız bedenlerini gördü. Amcası, olduğu yerde donmuştu. Abisinin öldüğüne inanamıyordu. Daha sonra abisinin yanındaki silahı fark etti.
Dizlerinin üstüne çöktü,"Neden"diye haykırdı. Köylüler ambulansı aramış, ambulans dışarıda bekliyordu. Sağlık görevlileri cesetleri ambulansa taşırken, Zilan annesinin cansız bedenine sarılıp"Götürmeyin"diye yalvarıyordu.
Zilan, görenlerin yüreklerini sızlatacak şekilde ağlıyordu.
Amcası, Zilan'ın elini tutup"Bırak da cesetleri götürsünler."
Zilan amcasına,"Hayır!" söyle onlara annemi ve babamı götürmesinler,"diye ağladı. Amcası, cesetleri götürmelerine engel olan Zilan'ı uzaklaştırmaya çalıştı.
Zilan amcasına,"Bırak beni onlardan ayrılmak istemiyorum," diye bağırdı.
Amcası, zor da olsa Zilan'ı cesetlerden uzaklaştırdı,
o sırada cesetleri ambulansa taşıdılar. Amcası, Zilan'ı da alıp gereken işlemler için ambulansın peşinden yola çıktılar.
Yolda amcası, Zilan'a bu olayın nasıl olduğunu sordu.
Zilan ağlayarak, "Bir ses duydum. Odamdan çıktığımda annemin ve babamın kanlar içerisinde yerde yattığını gördüm."
Amcası,"Tamam yeter ağlama biraz sakinleş." 
Amcası, Zilan'in titrediğini ve titremesine engel olamadığını fark etti. Zilan'a sıkı sıkı sarıldı. Kulağına eğilip,"Kendine gel sen güçlü bir kızsın." Diye tesseli etmeye çalıştı.
Zilan, bir müddet sonra ağlamaktan bitkin düşmüştü.
Yorgundu.
Uyuyamıyordu.
Tam uykuya daldığı zaman silah sesini tekrar duyar gibi olup uykudan korkuyla uyanıyordu.
Zilan, bütün gece boyunca uyuyamamıştı.