BÖLÜM 16

101 12 3
                                    

Yağmur ise Zilan'ın yanına oturdu.
Yengesi benim biraz işlerim var dedikten sonra yanlarından ayrıldı.
Zilan, dayısının kulağına doğrulup kısık bir ses tonuyla,
"Gelmeyeceksin sandım."
Dayısı,"Olur mu öyle şey seni ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor musun?"
Zilan,"Biliyorum."
Dayısı Zilan'a,"Merak etme bu zoraki evlilik olmayacak."
Zilan,"Sana güveniyorum."
Yağmur, Zilan ve dayısının arasındaki iletişime anlam veremedi.
Dayısı nereden biliyor Zilan'ın evleneceğini diye geçiriyordu-içinden.
Sonra Zilan'a,"Dayın nereden biliyor senin evleneceğini?"
Zilan Yağmur'a,"Ne cevap vereceğini düşünürken."
Dayısı, Yağmur'a"Baban haber verdi."
Yağmur,"Anladım."
Zilan ve dayısı konuşmalarına devam ederken amcası geldi.
"Ooo kimler gelmiş."
"Dayısıyla tokalaşıp, hoş geldin."
Dayısı,"Hoş bulduk."
"Nasılsın? iyi misin?" Faslını da geçtikten sonra.
Zilan'ın amcası,"Hayırdır hangi rüzgâr attı seni buralara?"
Dayısı,"Yeğenimi almaya geldim."
Amcası,"Olmaz akşam onu istemeye gelecekler götüremezsin."
Dayısı, Zilan'a dönüp,"Evlenmek istiyor musun?"
Amcası, Zilan'a kaş göz işaretleriyle evet demesini söyledi ama Zilan aksini yani
"Hayır istemiyorum."
Dayısı,"Cevabı hayırken nasıl evlendirebiliyorsun?"
Amcası,"Ben akşam gelecek olan misafirlere ne derim?"
Dayısı,"Az önce cevabını aldın. Tabiki de gelmeyin kızı vermekten vazgeçtik diyeceksin."
Amcası sinirlendi.
"Bu güne kadar neredeydin de şimdi gelip sözümü, kararlarımı duymazdan geliyorsun?"
Dayısı,"Zaten yeğenimden kurtulmak istemiyor musun? Ben alıp götüreceğim evlendirmene gerek kalmadı. Şimdi ara misafirlerini akşam gelmesinler."
Amcası, akşam gelecek olan misafirlerini arayıp,"Akşam gelmeyin bende size verecek kız yok."
Dayısı,"Haa! Şimdi aynı dilli konuşmaya başladık."
Amcası,"Yağmur annene söyle öğle yemeği sofrasını kursun misafirimiz acıkmıştır."
Yağmur, mutfakta olan annesine, "Babam yemek hazırsa sofrayı kursun."
Annesi,"Tamam kuruyorum."
Dayısı, Zilan'a"Kıyafetlerini topla yemekten sonra gidiyoruz."
Zilan'ın içi içine sığmıyordu.
Kıyafetlerini toplamak için Yağmur'la odaya gitti.
Yengesi de o arada sofrayı kuruyordu.  Zilan çantasını alıp kıyafetlerini topladı.
Elvan,"Gidiyor musun?"
Zilan,"Evet. Dayımla birazdan gideceğiz."
Yaren,"İyi varlığına alışamamıştım zaten."
Zilan öyle mutluydu ki Yaren'in sözüne üzülmemişti.
Sonra dayısıyla yemek yemeğe gitti.
Zilan'ın sevinci yüzünden okunuyordu. Çünkü evlenmekten kurtuluyordu.
Öyle heyecanlıydı ki yemek bile yiyemiyordu.
Herkes yemek yedikten sonra yengesi sofrayı kaldırdı.
Dayısı,"Zilan kıyafetlerini giy ve yengenlerle vedalaşmaya başla."
Zilan üstünü giyip geldi.
Zilan amcası ve Yağmur hariç hepsiyle vedalaştı sıra Yağmur'a geldi.
Yağmur Zilan'ın gitmesini istemiyordu.
Zilan Yağmur'a sıkı sıkı sarıldı.
O da Yağmur'dan ayrılmak istemiyordu ama gitmeliydi."Hoşçakal" dedi ve yanından ayrıldı.

KÜRT KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin