UYUMSUZ

Bölüm 31

Okulda olsam çıkmaya üşeneceğim merdivenleri bugün bu hastanede kaç kere çıkmıştım kim bilir?

Babamın yattığı yoğun bakımdan hiçbir haber yoktu. 2 saat geçmişti.
Annem yavaş yavaş kendine geliyordu. Gözleri beni bulduğunda anlamıştım neyi merak ettiğini.

"Merak etme babam iyi durumda." diye yalan söyledim.

Görmeden inanmayacaktı. Yatakta oturdu ve kalkmaya hazırlanıyordu ki odaya hemşire girdi. Bugün bize çok yardımı dokunmuştu bu kadının.

"Hanımefendi kendinize gelmişsiniz ama kalkmasaydınız keşke."

"Kocamı görmeliyim."

"Babam gayet iyi durumda. Sen biraz daha dinlen beraber gideriz yanına."

"Beni burda tutmak istediğin için yalan söylüyorsun. Ben senin annenim, bana yalan söyleme."

Gözlerinden yaşlar akıyordu. Bu yaşlar ona yalan söylediğim için değildi. Bu yaşlar babam kötü durumda olduğu içindi. Kaç yıllık eşi kalp krizinden yoğun bakıma kaldırılmıştı.

"Tamam şu serum bitsin, gidersiniz." dedi hemşire.

Annem kolundaki serumu çıkardı. Bunu yaptığı için bekleyemem demesine gerek yoktu. Onu bağlasak bu odada durmazdı.

Yavaş adımlarla aşağı kata indik. Annemi bir sandalyeye oturttuk. Hemşire bizimle beraber beklerken acil bir işi çıktı ve gitti. Şimdi babamı haberi duyduğumuz ilk akşam olduğu gibi ikimiz bekliyorduk.

...

"Serpil."

Duyduğumuz sesle sesin geldiği yöne baktık. Aysel ve Sezen teyze önde arkalarında Ezgi ve Bulut bize doğru geliyordu.

"Sizi kaç kere aradık. Neden bakmıyorsunuz?" diye sordu Sezen teyze.

"Benim telefonum sessizde kalmış, anneminki de çantasında olduğundan duymamışız." dedim.

"Ne oldu?"

"Kalp krizi." dedi ve yaşlara boğuldu annem.

Ayağa kalktım.
Aysel teyze ve Sezen teyze annemin sağına ve soluna oturup onu teselli etmeye başladılar.

"Sen nasılsın?"

"Kötü."

"Keşke okula gitmeseydim diye düşünmüşsündür." dedi Ezgi.

Başımı salladım. Gitmeseydim her şeyden haberim olurdu. Yanlarında olurdum.

"Size ulaşamayınca hepimiz endişelendik." dedi Bulut.

"Herkes birbiri için endişeleniyor." dedim oldukça düz bir ifadeyle.

"Direkt buraya geldiğim için mutluyum. En azından daha fazla geç kalmamıştım." Bunları sanki kendime söylüyordum.

"Babandan haber var mı?"

"Kalp krizi geçirdiği için yoğun bakımda olduğunu biliyorum. Üç saattir içeride."