Bölüm 36

61 5 1
                                    

Dün akşam nasıl bir açıklama yapmam gerektiğini düşünmem beni fazla etkilemişti. Rüyamda Cihan amcayı gördüm.

"Ben Açelya'yı seviyorum."

"Nasıl?"

"Kızınızı seviyorum. Onunla çıkmak için sizden izin alıyorum."

"Açelya bavulunu hazırla gidiyorsun."

"Ama baba..."

"Gidiyorsun dedim. Bu çocuktan uzaklaşmanı istiyorum."

"Küçükken de taşınarak Açelya'yı benden uzaklaştırmıştınız. Buna izin vermem. Onu bırakmam."

Bağırmam Cihan amcayı kızdırmış ve boğazıma yapışmasını sağlamıştı.

Uyandığımda annem odama girmişti.

"Hakan, git ekmek al. Kahvaltı yapacağız."

Önce bir kendime gelseydim.

"Tamam."

Annem elindeki parayı masama koyarak odamdan çıktı.
Hazırlanıp ekmek almak için evden çıktım. Bakkaldan bir ekmek alıp çıktığımda karşıma Cihan amca çıktı.

"Günaydın."

Aklıma gördüğüm rüya geldi.

Ben donmuş bir şekilde Cihan amcaya bakarken
"İyi misin?" diye sordu.

Çok belli ediyorsun kendine gelsen iyi olur.

"Evet, iyiyim."

"Beni bekle istersen bende ekmek alacağım. Beraber gideriz eve."

Başımı onaylar biçimde salladım. Bir an rüyama giren adamı karşımda görmek ürkütmüştü beni. Hele rüyamda boğazımı sıkan bir adamı görmek.
Bunlar beyninin sana oynadığı oyunlar, sakin olsan iyi olur çünkü o bir rüyaydı.
Yakın bir zamanda gerçek olabilir ama.

Bakkaldan çıkan Cihan amca ile yan yana yürümeye başladık. Ben konuşamazken o konuşmak için konu arıyor gibiydi.

Birden
"Açelya hafta sonu hepimizle bir konu hakkında konuşmak istediğini söyledi. Sen biliyor musun?"

Evet. Size kızınız ile çıktığımı söylemek için planlanmış bir toplanma.

"Evet ama şimdi söyleyemem. Açelya hafta sonu dediyse hafta sonu öğreneceksinizdir."

Öğrenince boğazıma yapışmayın lütfen.

"İyi. Okul nasıl gidiyor."

"Gayet iyi."

"Cenazeden beri çok konuşmadık. Sormak istiyorum ama soramıyorum..."

Yoksa... Anlamış olamaz herhalde.

"... Baban için kendini suçlamıyorsun değil mi? O gün okula gitmemen olanları değiştirmeyebilirdi de."

İçime gelen rahatlama kısa sürmüştü. Aklıma babam gelmişti. O gün okula gitmemem olanları değiştirmezdi ama babamın yanında olabilirdim.

"Zamanla kendimi suçlamam azaldı."

"Ben de 22 yaşımdayken babamı kaybetmiştim. Yaşım babam öldüğü zaman senden büyük olabilir ama yaşadığın üzüntüyü anlayabiliyorum. Sana bu olayı hatırlatıp seni üzmek değildi amacım. Sadece sana bir problemin olursa yanıma gelebilirsin demek istiyorum."

UYUMSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin