UYUMSUZ

Bölüm 3

Annemin bana seslenmesiyle kalktım. Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım. Çıktığımda annem sofrayı kurmaya başlamıştı.

''Neredeydin anne?''

''Alışverişe çıktım. Oğlum ben boş durmaktan sıkıldım bari eskiden yaptığım liflerden yapayım onları satar babana da yarar sağlarım.''

''Anne kendini yorma istersen bak sonra...''

''Yok oğlum ben hallederim.''

''Sen nasıl istersen öyle yap o zaman.''

''Hadi sofrayı kurmama yardım et de yemek yiyelim.''

''Tamam.''

Anneme sofra hazırlamada yardım ettim. Yemeğe oturduk. Belki annem bilir diye anneme bir soru sordum.

''Anne sen Açelya Övgün'ü tanıyor musun?''

''Evet, Aysel'in kızı. Neden sordun?''

''Tanıdık geldi.''

''Açelya da pek büyümüş.''

''Anne sen onları nereden tanıyorsun?''

''Nereden olacak eskiden komşumuzlardı bir ara başka bir yere taşınmışlardı daha sonra tekrar buraya taşındılar. Hala komşumuzlar gerçi. Hatta Açelya seninle aynı sınıfa gitti üç yıl.''

Dedikleri doğruymuş. Ben neden bir şey hatırlamıyorum? Aslında normal geliyordu hatırlamamam çünkü bayağı bir sene sonra tekrar mahalleye taşınmışlar ancak üç senelik de arkadaşımmış.

Yemeğimi yedim. Odama geçtim kendimi yatağa bıraktım. Annem bile tanıyorsa benim de tanıyor olmam lazım ama hatırlayamıyorum.

Masanın başına geçtim bilgisayarı açtım. Biraz araştırma yaptıktan sonra neden anılar unutulur sonuçlarına vardım.

- ÜZÜCÜ BİR ANI İSE

Belki bu olabilirdi dikkatimi en çok bu yazı çekmişti. Açelya ile olan anılarımı hatırlamaya çalıştım sadece onun anlattığı birkaç kısım aklımda canlanıyordu. En son karne günü olanları anlatıyordu eğer Açelya anıları anlatmaya devam ederse belki hatırlayabilirdim.

...

Açelya'yı bulmalıydım okula gitmek için hazırlandım. Evden ayrıldım hızlı adımlarla okul yolunu tuttum. Okula vardığımda dersin başlamasına 3 dakika kalmıştı bende teneffüste onu bulup konuşurum diye sınıfa çıktım.

Zil çaldığında bahçede banka oturup beklemeye başladım. Ben onu bulamazsam o beni bulurdu. Beklemekten sıkıldım ben onu bulayım bari diye düşünerek sınıfının kapısına gittim. Nerede oturduğunu bilmiyordum. Sınıftan bir kıza seslenip, Açelya bugün okula geldi mi, diye sordum.

Gelmemişti. Acaba neden?

Tekrar zil çaldı derse girmek zorundaydım. Ders coğrafyaydı. Pek aram yoktu bu ara derslerle sanırım şu şey... Açelya yüzündendi. Hayatıma girdi ve aklımdan çıkmıyor ve her gün, güne yeni bir soruyla uyanıyorum onun yüzünden. Ben onu hatırlayabilecek miyim? O benimle ilgili daha ne biliyor? Ben onu neden hatırlamıyorum? gibisinden daha bir sürü soru vardı beynimde.

Okuldan çıkış saatini bekledim ama saatler geçmek bilmiyordu. Annem öğrenebilirdi, ona ne olduğunu öğrenebilirdi. Çıkışta hızla eve gittim.
Annem televizyonda dizi izliyordu. Hemen yanına gittim. Konuya direk girmek istemiyordum.

''Anne nasılsın?''

''İyiyim evladım sen nasılsın?''

''İyi, iyi.''