DİLHUN ✓KİTAP OLDU✓

22. Bölüm

Hadi ama çıkalım burdan bari bırak ben gideyim.  Funda keskin bakışlarıyla sözlerime karşı çıkmış    "git yerin Deniz daha Filmi izlemedim bile  niye böyle yapıyorsun?"  karşılıklı sesimizi yükselmesiyle  insanların rahatsız olan bakışları üstüne Funda kısık sesle yerine geç beğenmesen kalkarız .

Akın yaklaşarak "hadi kızlar  konuşmayı bırakında insanlar rahatsız oluyor."

Mecbur bıraktıkları bu durum içinde kalmak kadar iğrençti Filmleri ve  yanımdakı  iki koltuk boş diğer koltukların tümü dolu olmasını anlayamamıştım.  insanların kahkaları anlayamadığım gibi gözlerim koca ekranda hiçbir şeye anlam vermeyen bakışlarla bakıyordum.

Bu komedi sinamaları pek sevdiğim söylenemezde zaten,arada başımla birlikte gözlerim Akın ile Funda'ya gidiyor.bakışmakta sinamayı izliyorlarmı acaba ?

birde beni kendinlerinen bir kaç sıra alta taraflardan ayrılmarı  heralde daha romantik anlar yaşamak içinde

bir süre sonra elimi cenemin altında tutumuş gözlerim gibi düşüncelerimde filmi  izlemekle meşkul olmuştu dalgın bakışlarla  tenime gelen hissiyatla irkilmiş çığlık  elini ağzıma koyuşuyla başımı ağır bir şekilde ona çevirdim. Korkunun verdiği kalp hızı onu görmemle ikiye katlanmıştı.

Ne işi vardı burda? Lanet olsun  kaçtığım adam ,onun yüzünden kafamı dağıtmak için geldiğin yerde karışmak mı?

Bu bir tesadüf olamaz

Sessiz ol insanlar var diyerek  ağır bir şekilde elini ağzımdan çekti  

Yutkunamıyor  gözlerimi kaçırıyorum utancimdan ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. O ise  yüzündeki tebesümle bana baka kalmıştı

"Ne işin var burda Emre?"

"sinamaya gelemez miyim?"

"gelebilirsin ama yanımda oturmak zorunda değilsin"

Titreyen sesimle git yanımda arkamda bir genç kadın " sesiz olur musun? " Demesiyle Emre bak  insanları rahtsız ettmiyelim.

Üstümdeki dalga geçer bakışını yavaşça çekerek önüne döndü
Üstümdeki şaşkınlığı atamamıştım heyecandan işaret parmağımda saçlarımı dolayı duruyordum Emre yaklaşarak heycanlama güzelim  diyerek fısıldadı

Elerimi şaçlarımdan hızla çekip  kendimi geriye çekerek ve daha fazla kendimi rezil etmek istemiyor düşüncesiyle lütfen rahtla lütfen sakin ol Umursama içsesim adete yalvarıyordu kalbim ise göğüs kafesimden  çıkarcasına çarpıyor yüzümün yandığını hisediyordum.  Hal böyleyken nasıl rahat davrana bilirdim.

Filim izliyormuş gibi gözüm ekranda olsada öyle değildi sadece umursamıyor havası vermek istiyordum lakin dışardan nasıl gözüküyordum bilmiyor ama  dudaklarında tebesümle  Emre'nin bakışlarını üstümdeydi elinin elime geçirince gözlerim elerime gitti küçük elerim onun elerinde kaybolmuş .

Kısık Ses tonuyla

"neden bunu yapıyorsun?"

"soru sorma, sadece film izle."

  Yokmu o Emre'nin hiçbir şey  olmamış tavrı işte buna acayip deli oluyordum  bir hışımla elimi  çekip  ordan koşar adımlarla uzaklaşmıştı arkmdan geliyor mu düşüncesiyle defalarca  arkama baktım. AVM'nin içerisinde koştururken  anı bir durup derin nefes alip verdim arkamda olmadığını görüncede yavaşlama moduna geçtim .

Of of neyin içindeydim ne yaşadığımı ben bile bilmiyorum hisslerime, duygularım ,düşüncelerim iç içe   neyi nasıl yapacağımı idrak edemiyorum.
Neyin nesiydi dengemi bozan o şey bilmediğim hissleri yaşarmı insan yada ne yaşadığını ne hissettiğini bilmezmi? 

açık saçlarımı dalgalandıran rüzgarın esintisi ile adım adım esir olduğum düşüncelerle ilerliyordum. benliğimi gecenin zifiri karanlığında  kaybolmuşunu izliyor, adeta esen rüzgarın karanlığıyla birlikte içime huzur çekiyordum. yürü yürü diyordu içimdekiler sanki tükeneçesine yürü diyordu.

Son duraktaydım evimin önünde artık kedimi toparlama düşüncelerini tuhaf  tavrımı kapının önünde bırakıp içeriye girme zamanıydı
 bitkin bedenimle ağır ağır  ilerledim yedek anahtarla kapıyı açıp içeri girdiğimde annem kapı sesiyle yanıma doğru geldi

Beni beklediği herhalden beliydi göz kapakları kapanıyor yorgun hafif ses tonuyla

"Deniz evin yolunu bula bildin mi ?"

"kusura bakam annem geç kaldım bir daha olmaz."

"Peki  öyle olsun ."

Annemin gönlünü almayı biliyordum sadece sıcak bir sarılma ile güzel bir öpücük  yorgunluğum ses  tonum yansıyor yorgun sesimle iyi geceler annem  diyerek odama ilerlemiştim Kapıyı kapatmıştım.

Elektriği hiç açmadım  pencereden odamı sokak lanbalariyla gölgelendiren yatağıma  yüz üstü kendimi bırakmıştım ve Dün geceden kalan elbiselerle kalktığımı gibi sabahın erken saatlerinde  kendimi banyoda bulmuştum.

  Bir saat süren duşun ardından ayna karşısında saçımı kurutmaktaydım annemin  kahvaltıya çağıran güzel sesini işitince kurayan saçlarımı toplayıp kahvaltı masasına geçtiğim gibi telefonumu çalışıyla telefonuma bakindim.

Ama kayıtlı olmayan bir numaraydi şimdi bakamam boşver tavrımla sesize alıp ekran üstüne ters şeklide masanın köşesine bırakıp kahvaltı yapmaya başlamamla bu sefer kapı çalmıştı ee ama artık yeter diye sinirlenence annemin anlamamiş bakışıyla

"ne oldu kızım"

" kusura bakma anne"

"sen kahvaltı yap ben kapıyı açarım"

diyerek kapıya yöneldi.
Annemin bak kim geldi sesiyle
Bu saatten sonra azrail gelir heralde
Kahvaltı masasından kaldırmayı  başarmışlardı iştah falanda kalmamıştı çay bardağını sertçe bırakıp  kimmiş diye seslenince  ses çıkarmadan odaya geldi kafamda Bu kız beni deli edecek 

"Hoşgeldin Funda "

"Hadi itiraf et çok sevindin"

"Dalga geç sen Fundacım bugün ne için geldin"

Funda kaşlarını çatarak bu ayıp oldu sanki ben hep bir şeyler içinmi geliyorum deyip dakka bir gol bir tabiriyle "Kampa gidecez ya alışverişe gidelim."

Kahkahalarla gerçekten bir şeyler için gelmemişsin 
Funda tamam hadi ama kamp için lazım olan hiçbir şey  yok diyince kafama tak etti benimde yoktu yani daha önce bir kampa gitiğim falan yoktu.

Funda tamam işte birlikte gidelim o sırada  annem bizi  sessiz bir şekilde dinlerken daha bir şey demeden sadece sesiz bir bakışla ona döndüm annem  git kızım izin almana gerek yok deyince sağ ol annecim. Diyerek hazırlanmak için odama geçtim.

Alışverişe dalmıştık  Funda  kamp için gerekenler derken  Bütün mağzayı almıştı tabi bunu dalgınlığıyla evden epey uzaklaşmış saate çok geç olmuştu bunun üzere annemden arayıp  izin alıp Funda'larda kalmıştım.