~ Pietro Maximoff ~ Part 2

2.8K 144 115
                                    

7 ay  geçti senin Avengers binasına da yaşamaya başladığından beri. Herkesle zaten iyi anlaşiyordun ama Pietroya herkesten daha yakındın.
Çok yakın arkadaş oldunuz  ama sen  Pietroya arkadaşlıktan daha farklı bir şeyler hissediyordun. Onun yanında kalbin daha hızlı atıyor, nefesin kesiliyordun. Kendini gözlerinden alamıyordun, sebepsizce sırıtıyordun. Ama korkuyordun. Ya o sadece arkadaş olarak görüyorsa seni diye düşünüyordun ya söylersen de arkadaşlığınız eskisi kadar iyi olamazsa diye korkuyordun.

~

"Hadi Y/N, biraz antrenman yapalım" dedi Steve ve seni kolundan tutup kaldırmaya çalıştı. "Hayır ya. Ben dövüşmeyi bilmiyorum, ben sadece ok atmayi biliyorum" diye sızlandin  ama Steve ısrar ediyordu. Sen biraz daha itiraz edince Steve artık dayanamadı.

"Piet onu da al ve spor salonuna gel" dedi Steve yanda ki koltukta oturan hızlı çocuğa. Pietro hemen Steve'vin dediğini yaptı ve seni sırtına atarak spor salonuna götürdü ve ringin ortasına bıraktı.

"Ya bıktım artık bıktım her şeyi bana zorla yaptiriyorsunuz" diye şikayet ettin yerde bağdaş kurup oturarak. "Kalk hadi ve sizlanmayi kez" dedi Steve. Sen oflayarak yerden kalktın ve Steve ile dövüşmeye başladın.

Yarım saat antremenin sonucunda sen bitkin bir haldeyken Steve "ben daha yeni ısınmaya başladım" diyordu. Bütün bu zaman içinde sen  Steve'vi bir kez bile düşürdemedin.

Steve tam devam edecekti ki Jarvis  Starkin onu   çağırdığını söyledi ve Steve de antrenman görevini Pietroya vererek spor salonunu terk etti.

"Ya bari sen yapma Piet. Ben bittim ya" dedin yerde yatarak.

"Özür dilerim ama emir büyük yerden" dedi ve sana elini uzattı kalkman için ama sen Pietronun elini tutup kendine çektin ve onu yere sererek üzerine çıktın.

"Seni yendim" dedin gülerek. "Bu haksızlık" dedi Pietro. Sen tam bir şey diyecekken bütün baskısını verdiğin ayağın kaydı ve tamamen Pietronun üzerine düştün. Senin dudakları Pietronun dudaklarıyla birleşti. Sen şoka girmiştin bunun olduğuna inanamıyordun. Sen rezil olduğunu düşünüp hemen Pietronun üzerinden kalktın ve özür dileyerek spor salonunu terk ettin.

Sen odana girip kendini yatağa attın ve yüzünü yastığa bastırdın. "Bu utançla nasıl yaşicam, nasıl bir daha Pietronun yüzüne bakicam", diye kendine bir kaç küfür ediyordun. Biraz daha kendine kizdiktan sonra artık uyuya kaldın.

~

Sabah uyandığında yatağının karşısında ki koltukta Pietroyu görünce gözlerin şaşkınlıktan kocaman oldu. Orda oturmuş moda dergilerinden birini okuyordu.

"Iiiiy bu ne biçim elbise ya" dediğini duyunca kikirdedin. Bunu duymuş olmalı ki derginin arkasında kafasını çıkarıp sana baktı ve gülümseyerek dergiyi kapatıp masaya geri bıraktı.

"Sonunda uyandın, uyuyan güzel" dedi yatağına taraf gelerek. Sen hemen iki elin ile yüzünü kapatarak

"Şu an hiç de uyuyan güzele benziyorum, daha çok yeni uyanmış huysuz bir cadıya benziyorum" dedin ellerini arasından.

Pietro güldü ve yanına oturup ellerini yüzünden çekip senin gözlerinin içine baktı.

"Sen huysuz cadiyken bile çok güzelsin" diyince yanaklarının kizardigini hissettin ve onları gizlemek için başını biraz öne eğdin.

"Dün neden öyle kaçıp gittin?" Diye sorunca hemen kafanı kaldırıp ona baktın ama sonra ona çok yakın olduğunu fark edince tekrar öne eğdin.

"Özür dilerim istemeden oldu, ayağım kayinca-" diye açıklama yaparken seni böldü. "Anladım" dedi biraz geriye çekilerek.

"Kızdın mı?" Diye sordun

"Hayır" diye cevap verdi.

"Ama ben kızdım" dedin bir anda kaşlarını çatarak.

"Neden?" Diye şaşırdı Pietro.

"Benden ilk öpücüğümü çaldın" dedin

Bunu duyunca gülümsedi ve tekrar sana yaklaştı.

"Ne yani ilk öpücüğünu başkasına mı vermeyi planlıyordun" dedi çapkın bir bakışla.

"Hayır. Y-yani b-bilmiyorum. S-sana mı vermemi isterdin?" Ona çok yakın olduğun için heyecanlanmıştın ve kekeliyirdun.

"Evet" diye cevap verdi ve senin bir şey demene izin vermeden dudaklarına narin bir öpücük bıraktı.

"Seni seviyorum Y/N" Diye fısıldadı senden ayrılarak.

Bunu duyunca hem şok oldun hem de çok sevindin. Bu sefer sen yaklaştin Pietroya ve dudaklarına kısa bir öpücük bırakarak "Bende seni seviyorum hızlı çocuk" dedin ve sonrada tekrar öptün ama bu sefer Pietro da karşılık verince biraz uzun bir öpücük oldu.

"Khm khm" diye bir ses gelince kapı tarafından hemen ayrıldınız. Steve kapının eşiğinde duvara yaslanmış, ellerini göğsünün altında birleştirip kaşlarını da çatarak size doğru bakıyordu.

Sen çok telaşlandin ve ne diyeceğini bilmiyordun. Steve kızmış gözüküyordu.

"Steve... Şey... Biz...yani" ağzından zorla bir kaç kelime çıka bilmişti. Ne diyeceğini bilmiyordun.

Sonra Steve birden gülmeye başladı, sen ne olduğu anlamamıştın.

"Hadi, çifte kumrular gelin kahvaltıya" dedi ve hala gülerek oda dan çıktı. Sen onun seni kandırdığını anlayınca biraz kızdın ama onun kizmadigini anlayınca da çok sevindin.

"Ha bu arada son bir tane Nutella li ekmek kaldı" diye bağirdigini duydun.

Gözlerin kocaman açıldı ve Pietro ile aynı anda birbirinize baktınız. "Nutella li ekmek mı?" Dediniz aynı anda.

"Piet, sakin! O ekmek benim" diye baş parmağını ona uzattın. O ise "Hiç sanmıyorum" diyerek mini saniyeler içinde yok oldu. Ama bu hiç adil değil.
Diye düşündüm ve odadan çıkıp salona koştun.

Sence Pietro o son Nutella li ekmeği sana kaldırdı yoksa hiç acımadan kendi yedi?

Marvel ile hayal et Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin