Marvel ile hayal et

~ Peter Parker ~

Bu bölümü istek üzerine yazdım. Çok ama çok geç yazdım, özür dilerim @xkppseviyomx . Umarım beğenirsin, beğenirsiniz.

İyi okumalar...

Sen sınıfta en yakın arkadaşın MJ ile bir şeyler konuşurken yanına uzun zamandır hoşlandığın çocuk Peter geldi.

- Selam Y/N! ( diyerek sana uzun uzun baktı ve sonrada yanında bir de MJ olduğunu hatırlayınca ona da dönerek selamlaştı) Ve MJ, merhaba!

- Merhaba Peter! ( diye şirin gülümsemenle selamlaştın )

- Seninle biraz konuşabilir miyiz? ( diye sordu çekinerek.)

- Tabi. ( diyerek oturduğun sıradan kalkıp MJ'e birazdan geleceğini söyleyip Peter'in peşinden gittin)

Çok uzağı gitmeden bir köşede durarak sana döndü ama konuya girmedi uzun bir süre, yani giremedi. Çekinerek karşında resmen kıvranıyordu. Heyecandan sırt çantasının omuzunda asılan kemer kısmını sıkıyor gözlerini senden kaçırıyordu. Daha fazla dayanamayıp sen başladın.

- Peter ne oluyor? Bir sorun mu var? ( diye sordun)

- Hayır... hayır bir sorun yok. Ben.... ben sadece.... şey seni... yani belki... Of... Y/N bu akşam bir işin var mı? ( diye birden sordu. Sen şaşırmıştın)

- Hayır yok. Bu akşam boşum ( diye cevap verdin)

- O zaman... şey birlikte bir şeyler mi yesek. Yani sen ve ben bir restoranda falan.... işte yemeğe falan... yani....( diye kıvranarak seni yemeye davet etmeye çalışıyordu. Bu hali çok tatlı gelmişti sana)

- Beni akşam yemeğine mi davet ediyorsun?

- Evet. Yani sen istersen tabi. İstemezsen gitmeyiz bunu- (derken sen onun lafını kestin)

- Tamam olur. ( diye cevap verince Peter sevinçten havalara uçtu)

- Ne? Gerçekten mi? Tamam o zaman ben seni akşam saat sekizde almaya gelirim

- Gerek yok. Ben kendim gelirim. Restoranda görüşmek üzere Parker. ( diyerek Peterin yanından ayrılıp MJ'nin yanına geri döndün)

~

Akşam olmuştu ve sen hazırlanmıştın.

Şu elbiseyi giymiştin. Çok heyecanlıydın. Özenerek makyaj yapmıştın. Saçlarını. Her şey hazırdı ve saate sekize geliyordu. Son kez kendine aynada baktıktan sonra çantanı da alıp dışarı çıktı. Bir taksi çağırarak Peter'in mesaj attığı restorana gittin.

Restorana girdiğinde rezervasyonun olduğunu söyledin ve garson kız seni rezervasyonun olduğu masaya kadar eşlik etti. Peter henüz gelmemişti halbuki sen emindin Peterin çok önceden gelip seni bekleyeceğinden. Trafiğe takıldığını düşünerek beklemeye başladın.

Sen beklerken garson kız gelip arkadaşını beklerken ne içeceğini sordu. Sen sadece su içeceğini söyledin ve beklemeye devem etti.

Saatler geçiyordu ama sen beklemeden vazgeçmedin içinde ki o umutu kaybetmek istemiyordun. Geleceğine inanmak istiyordun. Ama Peter gelmiyordu. Biraz daha bekledikten sonra artık vazgeçip evine döndün.

Odana girerek sinirle çantanı yatağına attın. O kadar sinirliydin ki. Sen özenerek hazırlanıp oraya gittin onunla buluşmaya ama o gelmedi.

Üzerine pijamaları giyerek makyajını çıkardın ve saçlarını yukardan rahat bir topuz yaptın ve odanda televizyon izlemeye başladın.

Bütün her yerde haberler vardı sen de artık aramadan vazgeçip telefonunda takılmaya başladın ama televizyonda geçen bir haber dikkatini çekti.
Bir yanğından bahsediliyordu bu gece olan bir olay.

"Bu akşam başlayan yangında yaralanan veya hayatını kaybeden olmadı, tabi bunlar Spiderman sayesinde. Son anda yetişen Spiderman binada olan herkesi burunları bile kanamadan çıkardı. Teşekkürler şehrimizin kahramanı Spiderman"

- Keşke diğer kızlar gibi ben de Spiderman'a aşık olsaydım en azından geç kalınca mantıklı bir açıklaması olurdu. "Pardon insanları yanağından kurtarıyordum o yüzden geç kaldım" sinirlenmem bile gerekmezdin. Anlayışla karşılardım. ( diye kendi kendine söyleniyordun ki birden pencerende bir ses duydun. Pencereye yaklaşıp perdeleri açtığında pencerenin diğer tarafında Peteri gördün) Peter?

Hemen pencereyi açarak onu içeri odana aldın.

- Peter sen hangi yüzle buraya geldin acaba? Ben seni orda saatlerce bekledim ve sen gelmedin. Ve şimdi bu saate on beşinci kata nasıl bilmiyorum ama tırmanarak buraya geliyorsun. Bundan ne anlamalıyım? ( diye sinirli bir şekilde söylemeye başladın ve tam da devam edecektin ki Peter senin lafını kesti)

- Çok güzeldin bu gece. Ve hala çok güzelsin. ( dedi ama sesi çok yorgun geliyordu) Özür dilerim. ( zor nefes alıyormuş gibiydi)

- Peter sen iyi değilsin. Ne oldu? ( diye sordun ve birden Peterin gömleğinde kan izi farkettin. Bu seni çok korkutmuştu) Peter sen yaralandın mı? ( diye endişeyle bağırdın ve hızla takım elbisesinin içinde ki gömleğin düğmelerini açmaya başladın.)

- Hey, hayır hayır Y/N dur ( diyerek seni durdurmaya çalıştı ama sen artık gömleğin bütün düğmelerini açmıştın. Gömleğin içindeki şeyi gördüğünde şoktan geriledin ve az kalsın düşüyordun)

- Sen... Sen... Spiderman o sensin ( ister istemez televizyonda ki hala tekrarladıkları Spiderman hakkında ki habere baktın)

- Bana sadece biraz yanında kalmama izin ver Y/N.

- Çıkar üzerindekileri ( diyerek hızla ona yaklaşıp üzerinde ki önce takım elbiseyi sonrada Spiderman kostümünü çıkarmasına yardım ettin. Yara fazla derin değildi. Mutfağa giderek ilk yardım çantasını aldın ve tekrar odana dönerek Peterin yatağa yatmasına yardım edip pansuman yapmaya başladın.)

Birden Peter gelmeden önce dediklerin aklan gelince güldün.

- Ne oldu? ( diye sordu Peter)

- Sen gelmeden önce sana o kadar kızgındım ki keşke ben de senin yerinine diğer kızlar gibi Spidermana aşık olsaydım diyordum. ( diye açıkladın hala gülerek)

- Sen bana aşık mısın? ( diye şaşırarak sordu Peter)

- Bu gece o yemeğe gelseydin öğrenirdin

- Peki şimdi seni öpersen bana vurmazsın dimi? ( diye sordu)

- Bilmem, bir dene de öğren ( diye cevap verince Peter dirseklerinin üzerine kalkarak sana yaklaştı ve öptü. Sende tabi öpücüğüne karşılık verdin )

- İyiki de Spiderman benim. Eğer ona aşık olsaydın bir şey değişmezdi, yinede benimsin. ( diyerek tek elini senin omuzuna sararak kendine çekti ve sıkıca sarıldı)

- Seni sevmek daha güzel, Spiderman'i tanımıyordum ve tanımadığım bir insanı sevemem. Bir dakka ya sen bakıyorum da burda kalmaya niyetlisin? ( diye birden kalktın)

- Ah biliyor musun yaram çok ağırlıyor ve kesinlikle buğun senin yanında kalmam lazım. Ya gece yaram kanar ve kan kaybından ölürsem? ( diye duygu sömrüsü yaptı)

- Öylemi? Ah tabi kan kaybından ölmeni hiçbirimiz istemeyiz. ( diyerek geri omuzuna yattın ve bütün gece sarılarak uyudunuz).

Merhaba arkadaşlar bölümü böyle saçma bitirmek istemezdim ama başka bir fikir gelmedi artık idare edeceksiniz.

Bu arada istek bölümleriniz varsa lütfen yoruma yazın sizin için yazmaya çalışıcam. Hadi kendinize iyi bakım.