CHAPTER 7

590 16 1
                                    

3rd Person's POV

It was already 3 in the afternoon hindi parin nakikita ng magto-tropa si Seulgi and Irene is starting to get worried.

"Saan naman kaya kasi pumunta yun? " inis na tanong ni Yeri dahil kanina pa hindi mapakali ang kanilang madam.

They are currently infront of the main building sitting under the big tree habang nagmemeryenda yung apat na kanina pa naghahanap kay Seulgi.

"I swear pag nakita ko yun babatukan ko talaga. " sabi ni Jisoo at siya naman ang nakatanggap ng batok kay Joy.

"What the hell was that for?! " inis na sabi nito dahil bahagya niya pang natapon ang inumin.

"Gago babatukan mo pa eh sinuntok mo na nga kanina did you see the cut on her lips? " sabi nito at nang maalala niya yun ay nagsimula nanamang umiyak si Irene.

"Oo nga pala yung ang laki nung sugat niya sa labi nakita ko kanina ang daming dugo. " sabi ni Irene habang umiiyak at tinatahan ni Chaeyoung.

"Ito kasing si Jisoo eh Chaeng pagsabihan mo yan ha." inis na sabi ni Yeri at namula nalang sa hiya si Chaeyoung.

"Irene sorry na hindi ko naman sinadya yung pagsuntok sakanya nainis lang ako kanina kasi sinigawan ka niya tapos dinuro duro ka pa niya. Tsaka wag kang mag alala don knowing Seulgi hindi niya hahayaang pumangit mukha nun baka nga dumiretso yun agad sa clinic at pinaayos yung--------OKAY WHAT THE FUCK. " biglang nagulat sila sa pagsigaw ni Jisoo at napatayo.

"Tangina guys ba't di natin naisip kanina yon?! Bat di tayo pumunta sa clinic?! " sabi nito at napasapo naman sa noo ang mga tropa niya.

"OO NGA PALA PUTANGINA. " sabi ni Ryujin at agad namang napatayo si Irene at nagsimulang maglakad.

"Oh Irene where are you going? " sigaw ni Jennie.

"I'll go to the clinic. I'll go and find Seulgi." sigaw niya kaya agad naman silang sumunod.

They are currently walking patungo sa school clinic ng may makasalubong silang dalawang babae and they both seems to be enjoying each other's company.

"Seulgi? " sabi ni Irene dahilan para mapatingin sakanya yung dalawa.

Seulgi's POV

Nancy and I had fun. I swear when I said fun i'm not even trying to sugar coat what I said. She's really good at it. Wala akong masabi. After that we decided to eat at a fast-food chain bago kami bumalik sa school.

Napansin niya rin yung cut sa labi ko and yeah I almost forgot about it. Buti nalang medtech student siya kaya ginamot na niya to dun sa condo ko kanina bago kami umalis. Ngayong nakarating naman na kami dumaan ulit kami sa parking lot which is malapit lang din sa clinic. We were happily talking ti each other nang may marinig akong tumawag sakin. It was Irene at sakto naman nag ring yung phone ni Nancy.

"Uhh I'll get going. Take care Seul. " sabi pa nito at umalis na leaving me alone with my friends. Ah di na nga pala ako belong.

"Take care Nancy! " pahabol ko pa sakanya at nag-wave lang siya pabalik not caring if Irene and our friends are standing just right infront of me.

Magsisimula na rin sana akong maglakad pero hinarang ako ni Irene.

"What the hell Seulgi? Really? Harap harapan? " pilit na sabi ni Irene kahit na nanginginig pa ang boses nito. I looked at her in the eye at pansin kong namamaga ito at galing sa iyak.

Gusto ko siyang yakapin and all pero hindi ko magawa hindi dahil sa galit but because of the guilt forming inside of me. Pero masisisi mo ba ako? I tried my best not to show any emotions at all kaya napakagat nalang ako sa labi at nilagpasan siya.

I'M A MESSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon