𝙈𝙖𝙛𝙞𝙖'𝙨 𝘿𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙚𝙧

Part 27

"Ήρθε" φωνάζω ενώ τρέχω στην πόρτα. Πήδηξα πάνω του αγκαλιάζοντας τον
"Τι έπαθες?"
"Χρόνια σου πολλά. Είναι τα γενέθλια σου χαζούλι μου" είπα πριν τον φιλήσω
Σε μερικά δευτερόλεπτα ήρθαν και οι άλλοι στο δωμάτιο. Του ευχήθηκαν και στην συνέχεια ακολούθησε ενα μικρο πάρτυ. Περάσαμε τέλεια. Την επόμενη μέρα δεν θυμόμουν σχεδόν τίποτα. Το αλκοόλ έκανε την δουλειά του φαίνεται

..........

Μερικές ημέρες αργότερα

Σήμερα θα γινόταν η δουλειά με τον αστυνομικό.
Βρίσκομαι στην γωνία του δρόμου στο σπίτι του. Ξύπνησα πολύ πρωί να πάω να συνεννοηθώ στο μαγαζί που κάνει τα νύχια της για να αργήσουν και νιώθω ότι θα με πάρει ο ύπνος σε λίγο. Πιο κάτω Ήταν ο Roberto ενώ ο Steve και ο Kurt έκαναν τη δουλειά, ο Lucas ,Αφού την καθυστέρησε λίγο,  τώρα περιμένει στο βαν. Να την έρχεται προς τα εδώ.

"Συγγνώμη. Μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε?"την ρώτησα σε σπαστά αγγλικά
"Σε τι ακριβώς?" Με ρώτησε. Περίμενα να μην μου μιλήσει Αλλά γίνονται και θαύματα.
"Πώς πάω εδώ?" Της είπα δείχνοντας μια τοποθεσία στο κινητό μου.
Μου έδωσε οδηγίες. Έκανα πως πολλές φορές δεν τις καταλάβαινα. Την ώρα που μου ξανά εξηγούσε ακούστηκε ο Kurt στο ακουστικό. "Βοήθεια στο σπίτι, πλάκωσαν πολλοί"
Σκατα!
Έβγαλα κάτι τσίχλες που δούλευαν σαν υπνωτικό. Από την καινούργια παραλαβή. Της πρόσφερα μια. Την πήρε. Άντε πέσε κάτω να τελειώνουμε.
"Sia τελείωνε" άκουσα τον Roberto από το ακουστικό.
Έπεσε επιτέλους.
Την έβαλα μέσα στον κήπο του σπιτιού. Και έτρεχα να βρω ένα παράθυρο να μπω. Τίποτα ανοιχτό.
Πήρε μια πέτρα και την πέταξα στο παράθυρο. Μετά μπηκα μέσα. Βρέθηκα στο μπάνιο. Ακούγονταν πυροβολισμοί έξω. Οπλισα το όπλο μου και άνοιξα την πόρτα.
Μπροστά μου ένας χαμός. Πτώματα στο πάτωμα. Γιατί Ήταν τόσοι πολλοί.
"Επιτέλους ήρθες" εμφανίστηκε ο Kurt Μπροστά μου. Έβγαλε το όπλο του και στόχευσε κάποιον Πίσω μου.
"Σκοτώνεις όποιον βρεις" μου φώναξε πριν φύγει.
Άκουσα ήχους από το υπογειο. Κατέβηκα κάτω. Άνοιξα την πόρτα και κατευθείαν ένα χέρι πέρασε γύρω από τον λαιμό μου και ένα όπλο βρέθηκε κολλημένο στο κρόταφο μου. Δεν μπορούσα να κάνω τιποτα.
"Κοίτα ποια  εχω εδώ" είπε αυτός που με κρατούσες.
"Έχω και γω κάποιον" ήρθε απέναντι μας ο Steve κρατώντας έναν άλλο με τον ίδιο τρόπο.
"Μην με αναγκασεις να την σκοτώσω. Δώσε μου τον δικό μου και πες της αντίο"
"Το ίδιο ακριβώς θα σου πρότεινα και γω Αλλά  λίγο διαφορετικά"
" Μην με κάνεις να την σκοτώσω"
"Άντε κάντο Αφού δεν μπορείς"
"Τι στο καλό λες μωρέ?" Τσιριξα
"Αντίο" ξεφωνησε αυτός που με κρατούσε. Πάτησε την σκανδάλη. Δεν με ένοιωθα νεκρή. Τι γίνεται?
Ούτε σφαίρα ακούστηκε να βγαίνει.
"Τα λέμε στην κόλαση bro" του είπε ο Steve τραβώντας με προς το μέρος του και πυροβολώντας τον. Την ίδια ώρα πυροβόλησα και γω τον άλλον.
"Νόμιζα θα με έστελνες στα κυπαρίσσια" γέλασα
"Ήταν τόσο βλάκας που δεν ήξερε πως τα περίστροφα έχουν 6 σφαίρες που τελειώνουν"
Ενώ παίρναμε και ότι άλλο είχαν στις τσέπες τους ακούστηκαν φωνές από το ακουστικό. Ο Steve βρισκόταν ήδη έξω και ανέβαινε την σκάλα.
Στο ακουστικό είπαν "φύγετε τώρα. Μας την είχαν στημένη. Φύγετε"
"Φύγε  Sia" φώναξε ο Steve
Είχε ένα παραθυράκι στο τοίχο. Έτρεξα πήδηξα και πρόλαβα να βγω.
Έτρεξα στο βαν.
"Τρεις από τους καλούς του Adrian. Καλό. Σας στο λέω από τώρα. Αν δεν έχουμε ότι μας ζητήσει καλή κόλαση." Άκουσα μια κάπως γνώριμη φωνή από το ακουστικό, το οποίο μετά τους το πετάξανε.
"Που είναι οι άλλοι?" Μου φώναξε ο Lucas
"Τους πιάσανε. Πάμε γρήγορα σπίτι"
Πήρα κατευθείαν τηλέφωνο τον Adrian
"Είσαι σπίτι?"
" Όχι."
"Παράτα την Ara και πάμε σπίτι έχουμε τεράστιο πρόβλημα."
Έκλεισε το τηλέφωνο.
Μετά από λίγο φτάσαμε σπίτι.