Just A Queen | Boek 2

Boek 2, hoofdstuk 24 - Jurken

We zijn een paar weken verder. Evan heeft zicht herpakt en het verlies van Alberto geaccepteerd. Anita ook. Dingen beginnen beetje bij beetje weer normaal te worden. Ik heb het verlies omarmt op de dag van Alberto's uitvaart. De vreugde is sinds een paar dagen weer terug in het kasteel. Flinn laat zien dat hij ook goed kan zijn. We kunnen nu zelfs met hem lachen. Flinn en Evan kunnen het steeds beter met elkaar vinden. Ze zijn een aantal keer wezen vissen. Sophie en ik hebben na gedacht over babynamen. Mijn buik is gegroeid. Zwangerschappen zijn in Evana heel raar. Het licht aan de baby wanneer het geboren word. Het is daarom moeilijk in te schatten hoever vrouwen in hun zwangerschap zitten. Volgens dokters gaat het goed en is de baby gezond.

'Romy.' zegt Sophie. 'Nee.' mompel ik. Ze streept de naam van de lijst. Een jongens naam hebben Evan en ik al bedacht. We vernoemen de baby naar Alberto als het een jongen word. 'Dat was de laatste van de lijst.' Zucht Sophie en ze gooit het papier ergens in de kamer. Sophie komt met een zucht naast me op het bed liggen. 'Ik denk dat zodra ik de baby zie, ik weet welke naam er bij past.' zeg ik. 'Ik denk het ook.' zegt Sophie. Ze draait zich om naar mij. 'Hij is wel erg groot voor maar één baby.' zegt Sophie prikkend met haar vinger in mijn buik. Ik lach. 'Dokters zeggen dat het niet lang meer kan duren voor hij of zij komt.' zeg ik. 'Toch vind ik het raar. Je bent nog helemaal niet zo lang zwanger.' Ik haar mijn schouders op. 'Als ie maar komt na het huwelijk.' zeg ik. 'Weet je al wat voor jurk je aan gaat doen?' Sophie is meteen van gedachte veranderd. Ik lach en leg mijn handen op mijn buik. 'Er zijn een paar eisen aan een huwelijk gebonden in Evana. De vrouw moet een grote jurk aan. Hoe groter des te hoger de rang. Een jurk kan niet groter zijn dan die van iemand met blauw bloed.' leg ik uit. 'Oh dat hoef je mij niet te vertellen hoor. Mijn vader is de burgemeester van Bata. Dit verhaal ken ik al vanaf jongs af aan.' Ik grinnik. 'De kleermaker zou vandaag komen om mijn jurk op maat te maken.' Precies op dat moment word er geklopt. Sophie staat op en opent de deur terwijl ik overeind probeer te krabbelen. Met die baby in mijn buik worden sommige dingen moeilijker om te doen. Het is de kleermaker. Ik weet al de week hoe mijn jurk er uit komt te zien. Vandaag worden de puntjes op de i gezet. Morgen is het namelijk zo ver. Mijn huwelijk. Evan en ik zijn er meer dan klaar voor.

'Goedemiddag uwe majesteit.' zegt de kleermaker. Achter de kleermaker loopt een meisje mee die mij altijd helpt met het dichtmaken van mijn jurken. Ik groet meneer Sesam terug en stel hem voor aan Sophie. Sophie verslikt zichzelf bij het horen van meneer Sesams naam. Ze doet haar best om niet te lachen. Meneer Sesam lijkt het niet op te merken en gaat door waarmee hij bezig was. Hij geeft mij de jurk en samen met het meisje verdwijn ik de kledingkast in. Het meisje bekijkt zoals elke keer de jurken in de kast. Ik trek mijn eigenjurk uit en trek de jurk van meneer Sesam aan. Het meisje helpt me met het aantrekken dan de linten aan de achterkant. Zodra alles vast zit maakt ze een goed keurend geluidje. 'Klaar.' zegt ze. 'Dankjewel.' Zeg ik. Zoals elke keer verschijnt er een kleine blos op haar wangen. Ze maakt een kleine buiging en loopt dan langs me heen om de deuren open te doen. Ik zie meteen hoe enthousiast Sophie mijn richting op draait. Ze slaat een hand voor haar mond wanneer ze mij in de jurk ziet. Ik kijk naar beneden en pak de stof vast. Ik wapper het een keer omhoog en draai vervolgens een rondje. De stof wappert achter me aan. 'Hij is prachtig meneer Sesam.' Zeg ik. Het onderstuk van de jurk is wijd en het bovenstuk, eigenlijk alleen het gedeelte bij mijn borsten, zit strak op mijn bovenlichaam. De mouwtjes zijn van kant. De stof op mijn rug zit met dik, wit lint aan elkaar gebonden. Het lint vormt uiteindelijk een grote strik. Het kante stof bedekt de hele jurk. Onder al dat kant zit natuurlijk een witte stof. Ik hou van mijn jurk. Mijn dikke buik komt mooi uit. De onderkant van mijn jurk valt er losjes overheen. Ik keer mezelf naar Sophie. 'Hij staat je perfect!' zegt ze dan blij. Ik lach vrolijk met haar mee. 'Ik heb aan meneer Sesam gevraagd of hij ook een jurk voor jou kon maken. Daarom moest hij gisteren je maten opmeten.' Sophie kijkt even van mij naar meneer Sesam. Gisteren zijn Sophie en meneer Sesam niet aan elkaar voorgesteld. Meneer Sesam loopt naar het rek en pakt er hanger vanaf. De jurk zit in een hoes dus hij is nog niet te zien. Sesam ritst hem open en laat de jurk aan Sophie zien. De stof is glimmend en dun. Het zal precies goed om Sophie's lichaam vallen. Het bovenstuk is namelijk strak en het onderstuk losjes, zoals elke jurk. Hier en daar zitten kante stukjes stof. De kleur is licht roze.