Just A Queen | Boek 2

Boek 2, hoofdstuk 26 - Epiloog

Starend uit het raam denk ik terug aan de afgelopen maanden. Moeder is terug bij ons. Evan en ik zijn getrouwd en nu allebei koning en koningin van Evana. En buiten dat, ik ben moeder! Het ene hupje ligt in mijn armen en de ander ligt bij Evan. Juist ja. We hebben er twee. We hebben een tweeling gekregen. Liv en Leo. Of bij officiële namen. Olivia en Leonard. Het zijn twee schatjes. De bevalling is goed gegaan. Er mankeert niks aan onze baby's.

Vlak voor de geboorte kreeg ik van de goden een visioen. Aan gezien ik in bezit ben van de Hyma krachten stroomt deze kracht door in mijn kinderen. De 4 elementen splitsen zich op aangezien ik een tweeling heb gekregen. Olivia is zacht en gevoelig maar kan ook in slaan als een bom. Haar krachten zijn water en aarde. Leo is vurig en gepassioneerd maar kan ook een zweverige kant hebben. Zijn krachten zijn lucht en vuur. Liv en Leo bezitten niet over de kracht om met de goden te communiceren. Als ze samen hun krachten kunnen combineren dan zijn ze krachtig genoeg om alles te verslaan. Het communiceren met goden blijft mijn ding. Ik ben niet voor niets de brug tussen mens en god.

'Ik breng ze naar bed.' Zegt Evan in mijn oor. Ik kijk naar Liv die in mijn armen ligt. Haar blauwe ogen heeft ze van mij. Ik knik en geeft Liv over aan Evan. Evan drukt een kus op mijn wang en verdwijnt dan de kamer uit. Ik kijk terug uit het raam en wrijf met mijn rechterhand over mijn linker bovenarm. Ik zal alles doen en blijven doen om mijn land en kinderen te beschermen. 'Ze liggen op bed.' Evan slaat zijn armen van achter om me heen. Ik draai me naar hem om en leg mijn hoofd tegen zijn borstkast aan. 'Ben je moe?' vraagt Evan. ik schud mijn hoofd. 'Nee ik ben gewoon blij.' Ik weet dat Evan een glimlach heeft op zijn gezicht. Hij zucht grommend en trekt me even dichter tegen zich aan. 'Je bent een geweldige vader.' mompel ik in Evans kleren. Evan drukt een kus op mijn haar. 'Uwe majesteit!' een van de gang bewakers stormt mijn kamer in. 'excuses voor het binnen vallen!' hij klinkt geschrokken, paniekerig en serieus. 'Is al goed. Wat is er?' zeg ik. Evan en ik hebben elkaar los gelaten. Ik hou zijn hand vast. De sfeer die hier binnen enkele seconden is gekomen bevalt me niet. 'De kamermeisjes deden hun ronde bij de Koninklijke baby's nadat ze in bed zijn gelegd.' De bewaker slikt even. 'De meisjes zeggen dat ze de koning hebben zien weg gaan uit de kamer.' De sfeer grijpt me bij de keel en ik knijp in Evans hand. 'Wat probeert u te zeggen...' krijg ik uit mijn mond. 'Toen de meisjes gingen kijken was prinses Olivia nergens te bekennen...'