Athan'dan önce eve gelmiştim. Yemek hazırlamıştım ve Athan'ı bekliyordum. Saat yedi oluyordu. Gelmesi lazımdı. Kapının kapanma sesini duyduğumda oturduğum yerden kalktım. Mutfağın kapısına gittim. Athan'ı gördüğümde gülümsedim. O da aynı şekilde karşılık verince gülümsemem daha da büyüdü.
''Yemek hazır!'' dedim heyecanla.
''Ellerimi yıkayıp geliyorum.'' dedikten sonra alt kattaki banyoya girdi. Bende geri dönüp tabureye oturdum. Beklemeye başladım. Onu ikna etmeliydim. Pier'i savunmaya geçmesini engellemeliydim. Sonuç olarak Pier onun öğrencisiydi. Uzmanlığını onun yanında yapıyordu. Athan onu savunabilirdi. Yanağıma kondurulan öpücük ile düşüncelerimden sıyrıldım. Karşıma oturan Athan'a baktım.
''Harika gözüküyor...'' iştahla sofrayı inceledi. Önce salataya uzandı. İçindeki zeytinlerden birini ağzına attı. Çekirdeğini çıkarıp tabağının kenarına bıraktı. ''Bugün için özür dilerim.'' ilk adım ondan geldiğinde ağzımda barbunya vardı. Barbunyayı yutana kadar konuşmadım.
''Önemli değil. Sanırım yoğunsun unutmuş olmalısın.'' dedim. Tepkisini merak ediyordum.
''Evet, bugün çok fazla hastanın yanı sıra evrak işi vardı. New Young bizi sizlerin yardımıyla psikolojik olarak rahatlatırken evrak işlerimize de el atmalı.'' derken gülümsüyordu.
''Bunu Bay Leo' ya iletirim..." diyip sustum. Aslında devam edecektim ama iştahla yemek yediğini görünce vazgeçtim. Yemeğini bitirene kadar bekledim." Tatlı yapmıştım. Dolapta..." Athan yemeği bitirip tabakları makineye dizmeye başlayınca ayağa kalkmak için hamle yaptım. Athan engel oldu.
"Lütfen oturur musun?" Athan masadaki birkaç kirli tabağı alırken ketılın düğmesine basarak çalıştırdı. Çok kalabalık bir sofra kurmamıştım. Sofrayı toplamak 5 dakika sürmemişti. Mutfakta yediğimiz için makineye atmasıda kolay olmuştu. Su kaynarken Athan tatlıları servis etti ve sıcak suyla rezene demledi. French pressi ortamıza koyup tekrar eski yerine oturdu. Bunları yapması 15 dakikasını almamıştı. Ben ise tüm bu süre zarfında onu izlemiştim. Vücudunu, mimiklerini, ellerini, ayaklarını... Aşık olmak güzel bir şeydi. Bu aşktan öte sevmek güzel bir şeydi. Aşk duygum zamanla kaybolabilirdi. Sonuçta hormonsaldı ama sevmek çok farklıydı. Athan tatlıdan bir kaşık aldı.
"Imm... Mükemmel. Dünyanın en şanslı insanı olmalıyım. Yetenekli olmadığın bir konu var mı?" sorusuyla gülümsedim. Düşünüyormuş gibi yaptım.
"Resim çizmekte çok kötüyüm."
"Resim çizmekte mükemmelim."
"İşte seni bu yüzden seviyorum eksiklerimi tamamlıyorsun." dediğimde gülümseyerek cevap verdi. Tatlısın geri döndü. Yine seni seviyorum dememişti. Zamanı geldiğinde söylerdi. Öyle umuyordum. Rezeneleri servis ettim. Daha da sakinleşe bilirdik." Athan özel bir mesele konuşa... "
" Eva bugünle ilgiliyse özür diledim. Şuan huzurumuzu bozmamıza gerek yok." sözümü kesip kendisi konuşmuştu. Pier'e konuyu getirmek istemediğini biliyordum. Söylemeliydim.
"Bugünle ilgili değil. Daha genel bir konu. Tek bir konu. Pier'i başka bir hocaya devret." dediğimde ağzına götürdüğü kaşığı geri tabağa bıraktı. Peçete alıp ağzını sildi.
"Neden?"
"Athan bunu daha önce konuştuk ve sen onu gönderdiğini söylemiştin. Bu umurumda değil ama Pier'i etrafında istemiyorum." derken bacağımı tekrar sallamaya başlamıştım. Önceden bana küçük bir yalan söylediğini görmezden gelecektim. Sebebini anlayabiliyordum.
"O benim öğrencim. Başarılı bir öğrencim. Ben tuhaf bir durum sezmiyorum. Eva, sadece kıskançlık yapıyorsun. Haklısın. Seven insan kıskanır ama gereksiz kıskançlıklar zararlı. Bugün bizi gülerken gördüğünde rahatsız olduysan oradaki konuşma tamamen tıbbi esprilerdi. Meslektaş olarak orada sohbet ediyorduk." kendini savunuşunu dinlerken bacağımı daha hızlı sallamaya başlamıştım. Bacağımı durduramıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eva; Geçmişten Gelen
Romance14 Temmuz 2016- 7 Temmuz 2020 Eva Serisinin 2. Kitabı. 1. kitapda kalan aşklar, görevler, gizemler devam etmek ve nokta konmak zorunda. (1. Kitabı okuyunuz lütfen)