Eva; Geçmişten Gelen

35. Bölüm

Ders bitiminde masama oturmuş kalemimi masaya vuruyordum. Athan ile güzel başlayan günümüzü mahvetmemek için Pier meselesini konuşmamıştım. Biliyordum o da bu yüzden konuşmamıştı ve biz konuşmayıp çözüm bulmadıkça bu durum üzerimize gelecekti. En sonunda patlak verecekti. Bir hışımla Beth dersliğe girdiğinde ona baktım. Akemi başarısız olmuştu sanırım.

''Eva, Akemi'ye ne söyledin? Benimle hiç ilgilenmiyor.''

''İstediğin bu değil miydi?'' dedim sakince.

''Hiç tanımıyormuş gibi olmasını istemedim.'' Dediğinde sertçe kalemimi masaya bıraktım.

''Siz normal hayatta arkadaş mıydınız?'' sorumla Beth şaşırmıştı. Şaşkınca başını hayır anlamında salladı. ''O zaman hoşlantısını içinde yaşamaya başladığında geriye ne kalıyor? Hiç. Beth insanlarla oynayamazsın.''

''Böyle düşünmemiştim...''

''Düşünmeye başlamanın zamanı geldi. Özel hayatın için hocana geldin, yardım istedin, başkasını rencide ettin. İlk ve son karışmamdı bu. Artık büyüksün kendi sorunlarını kendin çözmelisin.'' Dedikten sonra ayağa kalkıp montumu aldım. ''Dersliğin düzgün temizliğinden emin ol. Notlarımı karıştırmadan düzenle.'' Derslikten çıktığımda montumu giydim. Dün yaptıklarım Akemi içindi. Beth'in yaptığının çocukca olduğunun farkındaydım. Özel konuşmalarını paylaşan kızlar gibiydi. Özel hayat bu kadar ortalığa dökülmemeliydi.

Kafeteryadan içeri girdiğimde ilk dikkatimi çeken ekibiyle oturan kocamdı. Tepki vermedim. Görmemezlikten geldim.

''Bu kızda ne buluyor. Sen daha güzelsin.'' Yanımdan gelen sesle irkildim. Döndüğümde Bay Alfeso'yu gördüm. Kurtulamayacaktım... Duymamazlıktan gelip büfeye doğru ilerledim. ''Kocanıza aptal dediğimde alınmıştınız. Aptal olduğunu anladınız mı?'' kendince gülümseme takındı. Daha çok kişneyen eşek gibiydi. Yakışıklı bir insanın böyle gülmesi üzücüydü.

''Umarım babanız iyidir?'' sorumla afallamıştı.

''Babam?''

''Elbette babanız sonuçta İtalya'nın en önemli mafya babasını bizzat tanımadığımı düşünüyorsunuz? Güç gösterisinde silah önemlidir...'' derken büfede bekleyen insanlara baktım. Yavaşça parmak ucumda yükselip Bay Alfeso'nun kulağına hafifçe yaklaştım. Çok yakın değildim ama sır vermek istediğim belliydi. ''Uyuşturucu yapımında ana maddeleri temin etmek daha zordur.'' Dediğimde geri çekilip bana baktı. ''Nereden mi biliyorum? Abraham Greenwood'un selamı var.'' Bir adım daha geri atmıştı. Noach'ın ismini duyması bile yetmişti. Abraham Noach Greenwood mafyaların yandaşı... Kaç kez uzak durmasını söylemiştim. Asla. Tüm dünyayı kontrol etmek gerekiyormuş. Bay Alfeso tek kelime etmedi. Bir süre bana baktı. Arkasını dönüp gitti. Noach'ın işe yaracağını hiç düşünmezdim.

''Sorun mu var?'' Athan'ın sorusuyla ona döndüm. Arkamda dikeliyordu. Kafamı olumsuz anlamda salladım. ''Sana eşlik etmemi ister misin?''

''Ekibin kızar.'' Kafamla bize bakan ekibini gösterdim. Pier gözleriyle beni boğazlıyordu.

''Onlarla yeterince vakit geçirdim. Sana vakit ayırmak is...'' Alnımdan öpmek için eğildiğinde telefonum çalınca geri çekildi. Telefonu çıkarıp ekrana baktım.

''Üzgünüm ekibine eşlik etmek zorundasın .'' Diyip Athan'dan uzaklaştım. Telefonu açtım.

''Sen nasıl benim adıma karar verirsin?'' Rosalinda'nın bağırmasıyla telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

''Altı üstü bir davete katılacaksın. Sen seversin güzel giyinip frikik vermeyi.'' Dediğimde sinirden hızla alıp verdiği nefesini duyuyordum. New Young üniversitesinin daveti kaliteli olurdu.