20- Jericho

129 3 0
                                    

A/N ito pala ang chapter na POV ni Jericho ah...


Ang sakit. Ang sakit pala na iwanan ang babaeng mahal mo.


Yes mahal ko si Gia, even since lumipat siya dito. That day I gave her her ice pop I new na I loved her. Kahit sabi ng Iba na childhood crush or puppy love lang iyon, I saw her as someone I would be with when we grew older.


Noong Sinabi ni mama na aalis na kami, I remember feeling so sad. I won't be able to go to highschool with Gianina, even if that means that I'll be able to see snow. After my last year in junior high, naalala ko yung deal namin ni mama. If I focus on my studies, she will give me what I want.


"Mom, na sa'yo na pa ang number ni Gia diba?" Lambing ko sa kanya


"Yes nak, I still have it. Wait lang ah." Kinuha niya ang kanyang phone at binuksan iyon. Tinext sa akin ang number na hinihingi ko and I sen't her a text message. We're leaving for manila na kasi eh.


To: Prinsesa Gianina

Kamusta na ang mahal na Prinsesa?

-J :)


Nakatulog ako sa flight and pagkalanding ay tumunog ang cellphone ko. Nag-reply siya... napangiti naman ako roon and i started to text her ever since. I felt even happier when she called and said na sa Preston na siya nag-aaral. Honestly di ko alam kung nasaan iyon noong una pero I felt like the universe gave me hope when Kingston was right beside Preston. I love tadhana talaga. Feeling ko Talaga meant to be kami.


"Ma, Can I go to Gia's house soon? I really want to see her again."


Yung deal kasi namin ni mama, I finish junior high in Canada, then we move back in the Philippines for Senior high and during that time we're in Canada, I need to focus on my studies and to my mom. I need to take care of her because dad didn't which means na I have to give up talking to Gia.


"Sure anak. You can go there next week."


I tried to go there the next week and the days after that pero I can't find the courage to knock on her door. Sure maybe si Tita ang magbubukas pero di ko kayang humarap sa kanya until one day I went to their house and naka-sara ang ilaw. Nakaupo ako sa may bangketa with my head in my hands between my knees.


Mga isang oras na ako naka-upo roon at aalis na sana subalit may nakita akong bike na kilalang-kilala ko. Bike yun ni Gia. Natigilan siya at di niya binuksan ang gate ng bahay nila. Huh bakit?


Inayos ko ang tingin ko sa kanya at nakita pala niya bike ko.


It's now or never Jericho.


"Gia..." sabi ko. Lumingon siya at grabe ang ganda na niya. Hindi Ako nakontento sa picture na nakita ko sa IG ni Sol, kailangan ko pa siyang nakita in-person. Pero wow talaga. Ang haba na ng buhok niya at di na gaanong curly, di katulad ng dati.


"Jericho?" Ganoon pa rin tono ng Boses niya...


Ang Mundo ng Buwan at ng ArawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon