*gece*
Hava serinliyor, ruzgar esiyordu ancak gökyüzünde tek bir bulut bile yoktu. Yıldızların büyüleyiciliği karşısında her seferinde şaşıp kalıyordum.
Ruzgar estiğinde saçlarımın savrulması hep hoşuma gitmişti ama şu an daha da bir huzur veriyordu.
Aklıma öğleden sonra yaşananlar geldiğinde kaşlarımı çatmadan edemedim. Todoroki için hiçbir şey olduğumu düşünmem saçmaydı.
Sonuçta ben onun arkadaşıyım değil mi?
Neden beni çizmişti ki sanki?
Herkesi böyle çiziyor muydu? Diğer kızları, diğer kızları da çizerken yine böyle dalıp gidiyor muydu acaba?
"Hah!"
Düşünceme gülmeden edemedim. Neden onun için özel olabilmeyi düşünüyordum ki? Ya da öyle olmayı isteyeyim?
Ayrıca bana bağırmasına da gerek yoktu, diyen iç sesime hak verdim.
Benim ise onun sadece bağırmasıyla bu kadar duygusal boşluğa düşmem saçmaydı. Çok saçma!
.
.
Ve bu bölümde Momo'nun kendi içindeki mücadelesini okudunuz. Acaba sabah neler olacak? Shoto'muz ne yapmayı düşünüyor?
Vote vermeyi unutmayın. 😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EHON TodoMomo
Fanfiction#1 - todomomo My Hero Academia / Boku No Hero Academia Fanfic olup kişiler hikayeye bağlı kalacaktır. Olaylar ve gidişat hayal ürünüdür. Sadece eğlenmek için yazıyorum. Umarım siz de okurken eğlenirsiniz. Ehon japonca resimli kitap demek. 4. Sezond...
