12/ 🎆

1.6K 151 113
                                    


"Çok yorulmuşum ya."

Mina'nın yatağıma atlayarak dediği şeye kesinlikle hepimiz katılıyorduk.

Akşam yemeğini yedikten sonra pijamalarımızı giyip, kızlarla konuşmak için benim odama geçmiştik ama herkes çok yorgun gibi duruyordu.

"Bir tanesi benden sırtına masaj yapmamı istedi biliyor musunuz?"

Hagakure'nin söyledine Jirou gülerek cevap verdi "Yaptın mı peki?"

"hı hım" sesi çıkarttı ve tokalarının aşağı yukarı hareket ettiğini gördük.

Birden bir sessizlik çöktüğünde hepsi yavaş yavaş bana dönmeye başladı. Mina ve Uraraka'nın sırıtışının buradan hiç de normal göründüğünü söyleyemezdim.

"Ehem" diye söze girdi Mina "demek birbizi öpüyorsunuz, mutfakta?"

"Gözlerini ondan alamıyor zaten çok normal bir mi?" diyerek onu onayladı Uraraka.

Şimdi bütün kaçış yollarım kapadı ama zaten kaçmayı istemediğimden her şeyi pat diye söyledim.

"Biz bu gün okul bahçesinde öpüştük." der demez ellerimle kulaklarımı tıkadım ama onların hep bir ağızdan "NEE?! diye attığı çığlıklar kesinlikle hala çok net duyuluyordu.

"Tamam mı, bitti mi?" diyerek kulaklarımı yavaşça açtığımda bağırmıyacak gibi duruyorlardı.

"Aslında ben de sizinle konuşmayı bir şeyden dolayı istiyordum."diye gevelediğimde devam et dercesine kafalarını salladılar.

"İlk adımı okul bahçesinde o attı. Bu yüzden.. Şey yani biz resmi olarak sevgili değiliz. Ona çıkma teklifi etmek istiyorum ama nasıl yapacağım konusunda bir fikrim bile yok. Daha yüzüne bile doğru düzgün bakamıyorum." diyerek onlardan yardım istedim.

Mina "Hmm şimdi Todoroki ne seviyor onu düşünelim." dediğinde hemen cevapladım "Soğuk ve ya ılık soba, annesi, kediler ve sanırım.. ımm ben."

"Elimizde olan tek şey şu an sen olduğuna göre," diyerek söze başladı Jirou " sadece git ve onunla konuş, yapabileceğine eminiz."

"Evet kızım git ve onunla konuş!" diyerek beni cesaretlendirmeye çalıştı Mina.

Gerçekten de gidip onunla konuşmalı, her şeyi dikkatlice anlatmalı ve sonunda da benimle sevgili olup olamayacağını sormalıydım. Böyle düşününce kolay gibi geliyor ama asıl kısım eyleme geçirmekte.

"Neden ona mesaj atmıyorsun kero? Buluşabilirsiniz." dediğinde Tsuyu-chan'ı kafamı sallayarak onayladım.

Mesajlara girdiğimde bana gelen mesajı gördüm. Shoto'dan mı? Zaten ona yazacaktım ki ben.

"O bana mesaj atmış."

"Ne diyor? Sesli oku lütfen."

Shoto

Momo çatıya gelebilir misin?
21.00
Acilen konuşmalıyız.
21.00
Lütfen gel, sana ihtiyacım var.
21.02

"Çatıda mı?"

Saate baktıktan sonra Hagakure küçük bir çığlık attı.

"Yao-momo saat 21.15"

Ne!?

"Gitmeliyim, gitmeliyim." derken bir yandan da ayağa kalkmış terliklerimi giyiyordum. Hızla yerimden fırlayıp kapıya vardığımda kızlara dönerek "Çıkarken kapıyı kilitleyin lütfen."

"Tamam anahtar bende olur." dediğinde Jirou'ya teşekkür edercesine baktım.

"Koş!" diyerek hep birlikte bağırdıklarında elimde telefonumla son hız koşmaya başladım.

Koşarken aklıma gelen düşüncelerle kafayı yiyecek gibi oluyordum. 'Neden çatıya demişti ki? Acil olan neydi? Yoksa... Hayır Shoto öyle bir çocuk değil. Öyle bir şey yapmaz. Yapmaz, değil mi? Neden yapsın ki? Ama neden çatı!?' hızımı iyice arttırarak merdivenleri çıkmaya başladı.

Çatıya çıkan merdivenlerin başına geldiğimde gözüme duvara yapıştırılmış bir kağıt parçası çarptı. (YN. Post-it gibi düşünün)

Nefes nefese kağıda baktığımda uzun saçlı bir kız merdivenleri çıkıyordu ve merdivenlerin yukarısını gösteren bir ok işareti vardı.

O kız ben miyim? Bunu Shoto'nun bıraktığını düşünerek duvardan aldım ve aynı hızla merdivenleri çıkmaya devam ettim.

Merdivenlerin sonundaki kapının üstünde de aynı kağıtlardan vardı. Kız bu sefer kapıyı açıyordu.

Bu kağıdı da alıp nefes nefese kapıyı açtığımda öylece kala kaldım.

Bu olabilir miydi?

.
.
.
.

Özür dilerim, özür dilerim. Todoroki'nin intihar etme düşüncesi bile korkunç. Sadece o değil BNHA karakterlerinin çoğu için bunu düşünmek korkunç. Sizce Momo ne gördü?

Oy vermeyi unutmayın!

EHON TodoMomoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin