Chapter Three: Park II
"Kylene, gumaganti ka lang naman ata e. Tama ba?"
Humarap ako sa kanya.
"No I'm not. I am just saying the truth. We are not yet close."
"Okay. So I will introduce myself t---"
"Nah. No need. I don't want to know who you are. And I don't want to be a part to your life also."
"But. If the two of us are close,you will say the reason why you're here."
"Is it really important for you to know?"
"No. Not really. I am just being friendly, Kylene"
"Oh. Okay. Continue." Mataray ba ako? Hindi naman 'di ba? Ayoko lang talagang makipagkaibigan ngayon. Gusto ko lang talagang mapag-isa. Nasanay na akong mag-isa kaya mas gugustuhin ko iyon dahil walang makakasakit sa'kin.
"Tulala ka Kylene."
Nagulat naman ako kaya tinignan ko na siya.
"Huh? Hmm. Sorry, okay continue."
"Okay lang. Sige. Kasi my mother died because of a car accident last monday."
"OMG. I am sorry. Condolence Kyle."
"Okay lang yo'n. Gusto ko talagang ikwento yo'n sa'yo."
"Ah. Yo'n pala ang dahilan ng pagpunta mo dito?"
"Oo. Pero may isa pang dahilan." Tapos yumuko siya. Halatang malungkot na malungkot siya. Kaya naman lumapit ako at hinawakan ko ang kamay niya. Ewan ko ba. Parang gusto ko lang na maramdaman niyang may kaibigan na siyang kasama.
"Kyle, alam kong malungkot ka. Pero kaya mo yan. Alam ko." Kahit hindi ko talaga alam. Pero Guys are strong 'di ba?
"Hindi. Kylene." Tapos inalis niya yung kamay niya sa kamay ko, at tumalikod.
"Sige,Kylene uuwi na muna ako. Pagod kasi ako e. Salamat." Mabilis siyang nakaalis. Buti na lang hindi na umuulan.
Umuwi na rin ako. Sumakay ako ng taxi.
Pagkababa ko, diretso sa bahay,nagpalit ng damit at natulog.
"Kyle...."
------------------
A/N: Maiikli lang po ang updates. Thank you for supporting #InTheRain
