HBS 3: My Best Friend's Best Friend (GxG) COMPLETED

Chapter 11: Mutual Feelings

Sarah

There has been something wrong with me in recent weeks, since I had an issue. And I do not know why. Everyday, I tried so hard to focus on my work but I couldn't. I have a feeling that something is missing from me. Sadness, hatred and loneliness, the more that I feel when I'm alone. I'm not used to it because I'm not that kind of person.

Ngunit kusa na lamang nabubura ang lahat ng iyon kapag nakakasama at nakikita ko siya, si Lila. Sa isang tingin, isang ngiti at isang tawa pa lamang nito ay para bang napakakulay ng muli ng paligid ko. At hindi ko ma-explain sa sarili ko kung bakit. Para bang...Para bang siya ang kulang at bubuo sa pagkatao ko.

And it's weird. Tinatanong ko ang sarili ko kung bakit sa kanya ko ito nararamdaman, pero wala akong makuha kahit na isang sagot. I mean, I don't like her right? But why do I feel this way for her?

Ilang araw ko na rin siyang balak na kausapin, naghahanap lang ako ng tamang pagkakataon. Pero ang tanong, bakit ko nga ba siya kakausapin? At para saan? Napapa-iling ako sa aking sarili.

And even though I want to talk to her and find the right timing, I can't do it. Why? Because she was obviously avoiding me. And she avoiding me for what reason? Huh, naguguluhan na nga ako sa sarili ko, pati rin ba naman sa kanya? Hays.

May mga araw na sinusubukan kong asarin si Lila, inisin para pansinin ako nito, pero bigo ako. Hindi iyon umi-epekto sa kanya at basta na lamang itong magwawalk-out. Kahit ilang beses pa akong magpanggap na naiinis at nagagalit sa kanya, mananahimik lamang ito sa isang tabi at pagkatapos ng ilang minuto ay pormal naman na lalapit ito. Para gawin ng maayos at ituloy ang kanyang trabaho.

What's wrong with her? Iyan ang palagi kong itinatanong sa aking sarili.

So today, I have a plan. Since I want to get to know her so well, I'm going to start today.

I just thought, maybe in addition to our "manager and client level", we could have been friends, even though we didn't like each other. I am right?

Kakatok pa lamang sana ako mula sa pintuan ng kanyang kuwarto, nang bigla na lamang bumukas iyon at iniluwa noon ang kagigising lamang na si Lila.

Kukusot-kusot pa ito ng kanyang mga mata habang naghihikab at nakapikit pa. Medyo magulo rin ang kanyang buhok dahil sa bago itong gising. Isama mo na rin na naka suot pa siya ng nighties at bumabakat mula sa manipis nitong tela ang kanyang nagtatayuan at kumakaway na nipples.

Napalunok ako ng maraming beses. I felt a strong redness in my face and quickly looked away from what I was looking at. Damn! Hindi ko mapigilan ang mapamura sa aking sarili.

"Good morning, sweet pea." Pagbati ko sa kanya dahilan upang mapatalon ito sa gulat at mabilis na itinakip ang kanyang dalawang kamay sa kanyang hinaharap. Napangisi ako.

"Oh, you don't have to do that, I've seen that before." Pang-aasar ko. Awtomatikong namula ang mga pisnge nito habang naka tingin sa akin.

"You pervert! What are you doing in front of my door?!" Galit na singhal nito habang nakaturo pa ang kanyang hintuturo sa akin. Hindi ko tuloy mapigilan ang mapatawa.

"Wala naman. Chill." Pagpapakalma ko sa kanya bago itinaas ang dalawang kamay tanda ng pagsuko. "Nandito ako para..."Napahinto ako. Ano bang dapat kong sabihin?

"Para makipag kaibigan." Wika ko atsaka napaiwas ng tingin mula sa kanyang mukha.

Sa halip na sagutin ako ay mataman na pinagmasdan lamang ako nito sa aking mukha atsaka lumapit sa akin at hinipo ang aking noo.