HBS 3: My Best Friend's Best Friend (GxG) COMPLETED

Chapter 31: Let's Fight Together

Lila

Kahit malalim na ang gabi at madilim na rin ang paligid dahil sa malakas na pag ulan ay hindi ako nag-alinlangan na tahakin ang daan papunta sa unit ni Alice.

Magbabakasali lamang sana na baka nandoon sa kanya si Sarah. Kanina ko pa kasi ito tinatawagan sa kanyang telepono pero hindi nito sinasagot, ganoon din si Alice. Hindi ko parin ito nakikita o nakakausap mula kanina noong mag walk-out siya sa harap ng aking mga magulang. Nag-aalala na ako ng sobra at hindi mapanatag ang aking loob hangga't hindi ko ito nakikitang muli at nayayakap.

My parents, I don't really understand why they couldn't accept that Michael and I had broken up. Also, why couldn't they accept that I could love a woman. How many times have I told them, it's me. They can't change me anymore. Yet, they repeatedly humiliated me, as if I were a criminal and a murderer. And not as their daughter.

That's why I left them before, I raised myself, I didn't ask for any help from them. Nalaman din nila noon ang tungkol sa pag-iibigan namin ni Breeze, kahit noon pa man, hindi na nila matanggap kung ano ako. What's wrong if I'm bisexual? What's wrong if I choose a girl to love? Hindi ba talaga nila makita na dito ako mas sasaya? Na ito ang buhay na gusto ko?

Kahit na malakas man ang ulan, hindi ako nag dalawang isip na lusungin ito. Walang humpay ang pag dodoorbell ko sa unit ni Alice hanggang sa tuluyan na nga niya akong pagbuksan.

"My goodness, Lila! What are you doing here?! It's late and why are you still out?" May pag-aalala na bungad nito sa akin at mabilis na iginaya ako papasok ng bahay.

Halatang nagising ko ito mula sa kanyang pagtulog. Pagpasok pa lamang sa loob ng kanyang unit, agad na iginala ko ang aking paningin sa buong paligid. Hoping to see Sarah inside, ngunit bigo ako.

"H-hindi ba dito napadpad si Sarah?" Tanong ko sa kanya. Agad na natigilan ito. Dahil doon, alam kong alam nito kung nasaan ang girlfriend ko.

Sinalubong nito ang mga mata ko. And I know what those looks mean, she already knows about us. Napalunok ako ng mariin bago nagsimula muling magsalita.

"Alice, I didn't---"

"I know." She says. "I understand why you did this to me. And I want you to know that I'm not angry anymore. I'm just hurt, but that's okay." Lumapit siya sa akin at marahan na hinawakan ako sa aking braso. Pagkatapos ay binigyan ako nito ng isang mabagal na ngiti.

"Best friend ko kayo pareho and you are important to me. I love you both." Dagdag pa niya. Napakagat labi ako bago napa iwas ng tingin. She's so kind para itago namin sa kanya ni Sarah ang aming relasyon noon.

"But just give her a little more time, Lila. Take a break, tomorrow, you can talk to her again." Malumanay na pakiusap nito sa akin. Ngunit mas nananaig parin sa akin ang kagustuhan na makita si Sarah.

"Nandito ba siya ngayon? Pwede ko ba siyang makita?" Tanong ko kay Alice. Mabilis na napailing ito. "Alice, please! I just want to see her. Kahit sandali lang, gusto ko lang makita 'yong mukha niya. Please..." Pakiusap ko sa kanya habang naluluha.

"Change your clothes first, you might get sick." Wika nito bago ako hinawakan sa aking braso para dalhin sana sa kanyang kuwarto ngunit nagmatigas parin ako.

"No. I can do that later. I'd rather see Sarah first." Stubborn na pagtanggi ko parin sa kanya bago napatingin sa pintuan ng kanyang guest room.