HBS 3: My Best Friend's Best Friend (GxG) COMPLETED

Chapter 13: Unspeakable Feelings

Sarah

"Thank you guys!" I thank them individually for another successful day with all of them.

"Thank you, see you tomorrow." Says one of the cute and most young female staff here at the Studio.

"Bye, Sarah. You did great today." It's Stev. The Photographer and Co-Director of the commercial we made and managed to finish today. Bago ito lumapit upang makipag kamay sa akin. Minsan ko na rin itong nakasama sa isang fashion show noon sa Paris, kaya mas magaan ang naging trabaho ko ngayon dahil nandiyan siya.

"Thanks, Stev." I gladly says.

"Uhmm..have you seen Lila?" I asked him. He shrugged as he looked around like I did.

"Anyways, you can leave first. I'll look for her first. See you Stev!" Agad naman itong napatango at binuhat ng maayos ang kanyang shoulder bag.

"See you, Sarah." And then he left.

Ako naman, sinubukan ko pa na muling hanapin sa paligid si Lila. Kanina ko pa kasi ito hindi nakikita, ni hindi na nga siya nakapag paalam sa mga kasamahan namin ngayong araw.

Did she left without even telling me? Inis na tanong ko sa sarili hanggang sa makarating ako sa may dressing room.

Agad na bumilis ang tibok ng aking puso ng makita ko siyang naka upo habang nakayuko at nakapatong ang kanyang ulo sa kanyang mga braso sa ibabaw ng medyo maliit na lamesa.

She fall asleep.

Dahan-dahan na lumapit ako sa kanya at naupo sa bakanteng silya na nasa kanyang tabi. Kusang gumihit ang ngiti sa aking mga labi nang makita ko ang pagkibot ng mga labi nito habang tulog.

Cute.

She may be tired from work all day. Walang nagawa na nangalumbaba na lamang rin ako sa ibabaw ng lamesa habang hindi inaalis ang mga mata sa kanyang maamong mukha. Sandali ko pang hinawi ang iilang hibla ng kanyang buhok na tumatakip sa kanyang mukha.

Noon ko lamang din napansin ang haba ng kanyang natural na mga pilikmata. Iyon siguro ang dahilan kung bakit ang ganda-ganda titigan ng kanyang mga mata.

Napahinga ako ng malalim.

I also could hear her snoring softly. I stopped myself from laughing and was just biting my lip. Ang ganda parin niya kahit na medyo nakaawang pa ang mga labi nito.

I swallowed hard, looking at her lips. Her lips, that make me wonder what it tastes like.

Hanggang sa hindi ko nalang namalayan na unti-unti ko na palang inilalapit ang aking mga labi sa kanya. Palapit ng palapit na halos eh naaamoy ko na ang amoy vanilla na hininga nito.

I'm still thankful that I didn't have the courage to continue whatever I was doing. Dahil kung hindi, tiyak na magigising ko ito ng disoras. Mabilis na muling inilayo ko ang aking mukha sa kanya bago napahinga ng maraming beses at napapikit na rin.

Pwew! Konting pagpipigil naman Sarah. Saway ko sa sarili.

Isang ideya ang pumasok sa aking isipan, agad na tumayo ako mula sa aking kinauupuan atsaka tinignan ito ng huling beses sa kanyang mukha. Hindi pa naman siguro magsasara itong Studio, hindi ba?

I hurried out of the building and went to the nearest grocery store. She must be hungry when she wakes up later. Kaya tama lamang na ibili ko muna siya ng pupwede niyang makain.