Cascading Waters

Chapter VI

With a clouded mind, nagising ako sa haplos ng mga daliri sa noo ko. Hindi ko alam kung nananaginip ba ako o ano pero mukha ni Axel ang bumungad sa akin. Hindi ako agad naka galaw at naka react dahil na rin siguro sa antok.

Mukhang bagong ligo at walang pang itaas na suot ito. Nakatagilid ako habang natutulog at naka upo naman siya sa sahig, parang pinagmamasdan ako habang natutulog.

Nang ginawaran ako ng ngiti nito ay tsaka ko palang natanto ang buong pangyayari kaya napabangon ako na siyang dahilan kung bakit bigla kong pinilig ang ulo ko nang maramdaman ang sakit.

"Shit" mura ko habang hawak ang sumasakit na ulo.

"Here."

Nilingon ko si Axel at nakita ang kamay nitong hawak ang isang basong tubig at sopas. Kinuha ko ito at pinagtuonan ng pansin dahil sa sakit ng ulo.

Umupo lang si Axel sa tabi ko at pinagmasdan niya lang ako. After finishing half of it, nahimasmasan ako at nakaramdam ng ginhawa kaya pinikit ko ang mga mata at nagbuntong hininga.

When I opened my eyes, I surveyed the place and to my shock, it wasn't my room kaya nanlaki ang mga mata ko at napalingon kay Axel na natatawa sa reaksyon ko.

How stupid of me not noticing it?! magkaibang magkaiba nag kwarto namin ni Axel. Like what I noticed the first time I accidentally entered the room, the place is in a gray and white motif while mine is white and brown.

His bed was big and was covered in a clean white sheet. The side I faced when I woke up was near the lamp shade table. The other side was the comfort room, natanto ko dahil dyan siya galing noong unang pagtatagpo namin dito. In front of the bed was a cabinet filled with books and its center is the television, pinapaligiran ito ng mga nasabing libro. His closet and coffee table were beside the window.

The whole place was neat and really clean. With all the things you'd find in a guy's room, I cursed at myself internally for not noticing it the very moment I woke up. Bigla akong pinamulahan nang matanto ang ka gagahang ginawa ko kagabi. Why do I always find my way to Axel's room when i'm not sober?

He chuckled and as if knowing how embarrassed I am, hindi na ako hinintay nitong magsalita.

"You fell asleep the very moment you crashed on my bed kaya hindi na kita ginising. Don't worry, I put a pillow in between us so..." sabi nito, natatawa parin.

Hindi parin ako maka pagsalita.

"You're a very weak drinker, do you know that now?" sabi niya, seryoso na ngayon.

"S-sorry" iyon lang ang tanging nasabi ko, nahihiya parin sa nangyari.

I drank wine a couple of times in Switzerland ngunit ngayon ko lang natanto na hindi ko pala nauubos ang isang baso nito dahil makulit si Tyler at palaging inaagaw ang halos kalahating wine ko. It was only now that I realized that.

"Next time..."

nagsalita ulit si Axel kaya napatingin ako sa kanya. Seryoso niya akong tinitigan at lumunok siya bago nagsalitang muli.

"don't drink more than half a cup if... you're not with me.."

Napatitig ako sa kanya. Nagtagal rin ang tingin niya sa mga mata ko bago ako tumango. Napangiti siya at napabaling sa binata.

Napalingon rin ako dito at natantong madilim pa sa labas.

"It's still too early, why did you wake me up?" tanong ko.

"I told you, i'll take you swimming at dawn. It's still three thirty so you might want to change and prepare? If kaya mo?" tanong nito sa akin, obviously pertaining to my head ache.