YANLIŞ ADRES DOĞRU AŞK * A.S.S. III - FİNAL

*GİRİŞ I - JMS ❤ NFS*

GİRİŞ I

“Adı ne bunun?”
Kadın kocaman gözlerle karşısındaki bebeğe bakan çocuğa gülümsedi ve “Nefes,” dedi kısaca.
“Alınan nefes gibi mi?”
Kadın başını aşağı yukarı salladı, “Evet, anlamı o.”

Çocuk elini uzattı kıza, “Merhaba Nefes. Ben James.” Minik bebek ona uzatılan elin tek parmağını bilinçsizce tuttu. Bu James’i güldürmüştü. “Bak Şermin, elimi tuttu. Bence beni sevdi.”
“Galiba.”

Çocuk ellerini çenesinin altına koyup, dakikalarca gözleri kapanan bebeği izledi. “Ne dersin Şermin, sence büyüdüğünde de sever mi beni?”
“Elbette sever. Sen ona abilik yapacaksın.”
“Hayır. Abilik yaparsam evlenemem ki! Ben büyüyünce onunla evleneceğim. Sen ve Özgür gibi.”

Şermin kocaman açılmış gözlerle baktı çocuğa ve başını sağa sola salladı. James onlara geldiği günden bu yana çok değişmişti. Önceden mutsuz, içine kapanık ve çok hırçın bir çocuktu. Özgür'ün ilk eşinin başka bir adamdan olan oğluydu James. Önce babasını, sonra annesini kaybetmiş, bu hayatta yapayalnız kalmıştı. Yunanistan'da doğmuştu ve küçücük yaşta o ülkede tek başına kalmıştı. Devlet onu çocuk esirgeme kurumuna verecekti. Ama ne Şermin ne de diğerleri buna izin vermemiş, baskıları ve özel izinlerle onu kendi himayelerine almışlardı. Kısa sürede Türkçeyi öğrenmişti. Şermin ile Özgür'ün ortak çocukları olan Özen'in de bebek olması bunda çok büyük etkendi. James onunla kısa sürede öğrenmişti her şeyi.

Zaman ve etrafındaki koca sevgi çemberi ile kısa sürede hırçınlığının yerini sevimliliği, mutsuzluğunun yerini mutluluk dolu gözler ve içine kapanıklığının yerini de oldukça konuşkan biri almıştı. James yeni ailesine hemen olmasa da adapte olmuştu. İlk Özge ile diyalog kurmuştu. Özge ile anneleri bir babaları ayrıydı. James'in hastalığı sayesinde tanışmışlardı. Özge ona iliğini vermişti ve ilk kardeşlik bağları kurulmuştu.

James kocaman ailedeki herkesle kardeş, arkadaş, dost olmuştu. Bir kişi hariç...
Ona sevgisi çok ama çok farklı bir yönde büyüdü.
AŞK...

James Nefes'i gördüğünde önce şaşırdı. Küçücük bebekti henüz. Hareketleri komik, değişik ve garipti ona göre. Sürekli onu izliyor, elini ağzına götürdüğünde çekiyor, gözlerini amaçsız gezdirdiğinde baktığı yöne giriyor, esnediğinde gülümsüyordu.

Nefes büyüdükçe James'in duyguları da değişime uğruyordu. Çocuklukta onu farklı bir koruma içgüdüsü ile koruyordu. Gençliğinde ve güzelleşmeye başladığında kıskançlığı başlamış, hiçbir erkeğin ona yaklaşmasına izin vermemişti. Bu da Nefes'le aralarında huzursuzluk çıkmasına neden olmuştu.
Nefes sürekli ona "Sen benim abim değilsin, karışma!" dese de, James vazgeçmiyordu. Çünkü o ona abilik yapmıyordu, kendini Nefes'e sakladığı gibi, kendince Nefes'i de kendi yüreğine saklıyordu.

Ve işte büyümüş ve kocaman bir aşk olmuştu James'in duyguları. Nefes mi? O da büyümüştü...
Gerisini gelin hikayemizde okuyalım.