YANLIŞ ADRES DOĞRU AŞK * A.S.S. III - FİNAL

3. BÖLÜM - ADI AŞK OLSUN

Upuzun ve romantik bir bölüm sizlerle :)))

“Benimle yeni tanışmış gibiyim...
‘Merhaba aşık ben’...
Ne güzel oldum, sana aşıkken...”

***

Aslı koşarken bir yandan da gözyaşlarını siliyordu. Nereden çıkmıştı şimdi bu ikiz kuleler, neden böyle şeyler onun başına geliyordu ki?
Lokantaya girdiği an kasada oturan Bulut hemen ayağa kalktı, “Aslı? Aslı güzel-” onu duymamış gibi babasının odasına doğru ilerledi ve odanın önüne geldiğinde, çalmadan açıp içeri girdi.
Onun girmesi ile Uğur kaşlarını çatarak ayağa kalktı. “Aslı?” demesine kalmadan genç kız ona sarıldı.

“Senden, sizden başka aile istemiyorum ben!” diye bağırdı.
Uğur şaşkınlığını üzerinden atıp, kendisi de kızına sarıldı, “Bebeğim, sakin ol. Ne oldu? Biri bir şey mi dedi sana?”

“Senden başka baba istemiyorum, başka kardeş istemiyorum!” diye sayıklayıp, ağlıyordu sadece.
Kapıda duran Bulut da içeri girdi. “Aslıcım, sakin olup bize olup biteni anlatır mısın?” dedi babasından onu uzaklaştırarak. “Hadi gel amcasının güzeli.”

Uğur da afallamıştı, Bulut bunun farkındaydı. Kızı masanın önündeki koltuklara rahatça oturmasını sağladı, şuan daha sakin görünüyordu ama bedeni tir tir titriyordu. Zaman kaybetmeden kapıya çıkıp, garsonlardan birine su getirmesi için seslendi.

Aslı’nın titreyen bedenini gören Uğur, yanına yaklaştı ve  sehpaya oturup usulca ellerini avuçlarına alarak öpücükler kondurdu, “Bebeğim, prensesim ne oldu? Kim ne dedi?”
Bulut gelen suyu kıza içirip, o da karşıdaki koltuğu yanlarına çekip, oturdu. “Hadi anlat güzelim, ne oldu? Biri seni üzecek bir şey mi dedi? Yoksa Emir mi yine?”

Aslı hızla başını sağa sola salladı, “Hayır... O değil. İki... İki erkek yo-yolumu kesti.”
Uğur kaşlarını çattı, “Rahatsız mı ettiler seni?”
“Uğur dur bir anlatsın. Öyle bir şey değil anladığım kadarı ile,” derken bakışları ile uyardı onu. Çünkü Bulut kızın sözlerinden öz babası ile ilgili bir durum olduğunu anlamıştı.

“Biz... Biz senin abi-“ boğazında bir yumru oluştu, elindeki bardaktan biraz daha su içti, “Biz senin abiniz dediler, benim abimlermiş...” dedikten sonra bakışlarını babasına çevirdi, “En acısı da ne baba biliyor musun?” elini kalbine koydu, “Tam buramda bir sızı oldu. Doğruyu söylüyorlardı, hissettim bunu çünkü.”

Uğur kızını kollarına aldı. İkisinin de gözünden yaşlar akıyordu. Bulut da sinirle ayağa kalktı, sakallarını sıvazlarken, “Nereden çıktılar lan bunlar yıllar sonra şimdi?” diye homurdandı.
“Sen istemedikçe kimse sana yaklaşamaz kızım, bunu unutma! Sen benim kızımsın, sadece benim,” dedi Uğur kızının saçını okşarken. Sonra onu kendinden uzaklaştırdı, “Aslı, eğer istemiyorsan ben konuşurum. Birdaha değil karşına çıkmak, seni düşünmelerine bile izin vermem. Dürüst olmam gerekirse, birgün çıkıp geleceklerini hiç düşünmedim. Ama demek ki seninle tanışmak istemişler.” Kaşları düşünceli bir şekilde çatılıp, “Peki sana karşı tavırları nasıldı?” diye sordu

Aslı dudaklarını büzdü, gözyaşlarının arasında gülümsedi, “Çok tatlıydılar.”
Kızın bu doğal ve saf hali Bulut’u da gülümsetmişti, “Ee senden belli. Sana çekmişlerse.”
Aslı kaşlarını çattı, “Hiç de bile. Ben daha tatlıyım.”
“O kesin,” dedi Bulut kızın saçını karıştırarak.

Uğur ellerini tuttu kızının, “Bak Aslı, babaları olacak o adamın senin yanına yaklaşmasına bile izin vermem. Ama belli ki bu iki delikanlı seninle tanışmak istiyorlar. Sen istersen, ama sadece sen istersen onlara bir şans verebilirsin. Ben buna asla üzülmem.”
“Kenan’la Sinan çok üzülürler.”