Playful Beats of Heart (Metro Series #1)

Chapter 9: Tequila and beers

I squezzed my eyes shut after I took a shot from my second glass of tequila for tonight. Ramdam ko ang likido na gumuhit sa lalamunan. Umayos ako ng upo bago kumuha ng lemon and salt sa mesa namin.

Napatunganga ako saglit sa kawalan at inalala ang mga matang malalalim at malalamig na tumitig sakin na naiwan ko sa bahay kanina. His cold stare, the way he manuevered his fingers to play with that stupid stick, and his lips that looks so soft. Pulang pula na hindi mo mahahalatang nagyoyosi.

Wait, damn it. I'm here to have fun tapos iyon ang mga naiisip nitong malikot kong utak?

Hindi ko siya mawala-wala sa isip ko kahit na nang papunta at nakarating na lang kami dito at panay naman ako na dinadaldal ni Yao. Pinilig ko ang ulo ko.

I'm just probably distracted. Maybe, I just need to divert my attention to some other things?

Right. I need to distract my ownself. 

I'm all alone here dahil nasa kabilang couch sina Avier at Kit na parehong may mga kausap na babae. Probably their girls for tonight.

Addie and Yao's are on the dancefloor already. Kanina pa nila ako niyaya but I cannot just go and dance there without having an alcohol in my whole system. Kaya heto at mag isa akong tumutungga.

Kanina pa ako irap ng irap dahil sa pwesto ko dito na kitang kita ang view ng dalawang naglalandian kong mga kasama. Kahit na medyo nang-iinit na 'ko sa alcohol na unti-unting lumulukob sa sistema ko ay maayos ko pa naman silang nakakausap at nakakaharap.

Nasa gitna ako ng malapad na couch at nasa kaliwa't kanan ko naman sina Kit. Pareho silang nagbubulungan sa mga katabi na babae. My presence cannot just stop them from whatever they're doing. Mukha pa ngang naiilang ang babae ni Kit dahil panay ang tingin niya sa banda ko.

Anong akala niya? Na aalis ako dito just to give them some private space? Hell, invited kami dito at sila lang ang kusang lumapit sa mga kasamahan ko kaya mag tiis siya diyan.

Avier's girl is just too shy para tignan ako nang paulit-ulit. She looked very pretty innocent with her long black straightened hair. Typical Avier's type. At kumpara sa kasama ni Kit, mas decent siya at may class.

Hindi ko sadyang nairapan ang kakatingin lang na babae ni Kit. She's wearing a skirt and one revealing silver top. Panay ang lapit niya sa katawan kay Kit, na mukhang kinakatuwa naman ng kaibigan ko. They are our schoolmate in highschool. Kaya medyo nadadagdagan ang ilang ko na makita silang sila mismo ngayon ang lumalapit sa lalaki. At sa mga kaibigan ko pa.

Not that I'm stereotyping. Pero hindi lang talaga yata ako sanay everytime na makakita ng parang naghahabol at madalas ay iyong hindi mo pa inakalang mga tao ang makakagawa noon.

When infact, I should've really being used to this by now dahil ito na ang nakasanayan at kinalakihan kong scenario. Sa mga kasamahan pa lang ay kutang-kuta na 'ko. Hindi pa counted ang side ng Kuya ko and his friends.

And I cannot just deny that one fact na kahit nakakairita sila ay they have their own different kind of looks naman na paniguradong bentang benta kahit kanino. I can almost choked with my own words.

But seriously. Maybe, we can still explore and have fun without any losing the dignity and some respect for ourself? Look who's talking, self?

Well, yes I know that sometimes, hindi talaga maiiwasan. But even if we don't want it, we still need to look and check up for ouself. For our good. Because sooner or later? Walang ni kahit ano ang matitira. Lahat malabo. Lahat walang kasiguruhan. Lahat hindi nagtatagal. At tanging sarili lang talaga ang kakampi natin sa laro ng buhay na ito.