Chapter 34: Date

433 17 23
                                    

Tumikhim ako pagkatapos ibaba ni Tito Celsio ang kamayan. I was also planning to introduce my self to General when he spoke first.

"Celsio," sabay kaming napabaling sa kanya.

"Yes, General?"

Even Calvin's father is calling him General. Not Tito nor Papa. Pero sabagay, his daughter and Tito Celsio seperated a long time ago but it is not the same thing after?

Not that I don't get it but fine, the formality, after all.

"Order our favorite wine here."

"Oh! Right! I would love that for now!" humalakhak si Tito sabay kaway sa waiter. 

I swallow hard when General pulled his chair to finally sat up. Umupo na rin si Tito sa kaliwang banda, kay Calvin.

"Let's sit," bulong sabay hila ni Calvin sa bewang ko.

Mahina akong tumango at umupo ulit. Sa puting malaking bilugan na mesa ay nagsisimula nang mag lapag ng appetizer kasama ang main course.

Tito also requested for another main dish. It took us how many minutes before we finally settled ourselves. Abala sa mesa ngunit hindi parin ako mapakali lalo pa na kaharap ko si General, tahimik at pormal lang na pinapanuod ang mga taong nag se-serve.

"You came here straight, Lo?" si Calvin.

Nilatag muna ni General ang table napkin sa kandungan bago nag angat ng tingin sa apo, pagkatapos ay sa akin. Parang tumigil ang oras ko doon.

"Yes," he answered while still glancing at me before he finally look at his grandson.

Naramdaman kong tumango naman si Calvin at sumimsim sa wine. His right hand is slightly caressing my left thigh. Nawawala ang kaba ko dahil doon pero kung saan saan naman umaabot ang malikot kong pag-iisip!

Get a hold for your self, you pervert Draia, will you?!

"Is there any problem in CCC?" Tito Celsio asked General.

We started eating too. Nabitin pa sa ere ang reklamo ko kay Calvin dahil lahat yata ng putahe, nilalagay niya sa plato ko. My eyes widened when he also put a half king crab on it! Hindi ako marunong unless naka kamay! The hell I would do that here, right?

"Wala naman. My men are just busy for planning and at the same time learning the exact next move since..."

"Okay na 'ko nito..." bulong na reklamo ko kay Calvin.

Namula ang pisngi ko nang hindi nag patuloy si General. Natigil dahil nakamasid sila ngayon sa amin. Calvin seems didn't bite what I just whispered. He continued putting any food on my plate like I am a sucker for it!

I leered at him secretly even though it's still useless. Nakikita parin naman iyon ng tatay at lolo niya!

"Tss. You need to eat more," aniya at inayos na rin ang kutsara't tinidor ko.

I cursed him repeatedly on my mind. Talagang ginaganito pa ako sa harapan ng...

"Oo pero ang dami na kasi. Hindi ko na mauubos, Calv..." I whispered again trying to explain my side.

He sighed before he stopped minding my plates. Inusog niya iyon papalapit pa lalo sakin.

"Fine. Ako naman ang kakain pag hindi mo maubos," ganti niyang bulong bago tumuwid sa pagka-kaupo.

Tumikhim si Tito.

"Why don't you eat your food for now, Mayor," aniya sa anak. Tinatago pa ang ngisi sa pamamagitan ng pag inom ng tubig.

Playful Beats of Heart (Metro Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon