Just One Day || Taehyung

25

Bu aralar yazarken çok tıkanıyorum. Bu yüzden yorumlarınız o kadar önemli ki benim için. Her bir yorumunuz yol gösteriyor bana inanın. İstediklerinizi hayal ettiklerinizi yazmaktan çekinmeyin. Sizi seviyorum ♡

-

"Peki ne olacak şimdi?"

Bacaklarını iki yana açıp dirseklerini kollarına dayamış olan Taehyung'a doğru eğilip sordum. Elleri kafasının arasındayken sesli bir nefes verdi.

"Olacak bir şey yok." Dedi. Kafasını rahat bırakıp ayağa kalktı. "Elimden geldiği kadar maddi destek yapıp okumasına yardımcı olmak istiyorum. Onunla konuşmam gerekiyor. "

Elini bana uzatıp tutunduğum eliyle benide çekip kaldırdı. Kocaman sarıldım ona. Kollarım bedenini sararken eliyle sırtıma bir kaç kez hafifçe vurdu. Kafamın üzerine çenesini koyduğunda hislerim aktı bedenine. Ansızın kayboldum onun hislerinde.

Günbatımını izlemek gibiydi ona sarılmak. Her defasında aynı içten huzuru hissediyordum.

"Doğru kararlar alıyorsun. Arkandayım ve destekliyorum seni." Dedim bilmesine rağmen. Hafifçe bedenini benden uzaklaştırıp saçlarımın üzerine belli belirsiz bir öpücük bıraktı. O kadar hafifti ki belki de hissetmeyeceğimi düşünmüştü. Elini elime geçrip enkaz halindeki odadan çıkardı beni. Evinden ayrılırken ve arabasına doğru ilerlerken eline asılıp durdum onu.

"Ev ne olacak?" Merakla sorduğum soru onu güldürdü. Hafif öne eğilerek yüzüme yaklaştı.

"Temizlemesi için yollarım birilerini."  Kafamla onaylayıp beni yeniden çekmesine izin verdim. Arabaya bindik. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Merakta etmiyordum.

Olan şeylere bir anlam yüklemek çok zordu benim için. Kalbim paramparçayken tanıştığım bu adam sevgiye en çok ihtiyacım olduğunda gelmişti. Umut etmekten bıkmayan ben, tamam artık galiba mutluluk gelmeyecek bana derken bir tüy gibi süzülüp düşmüştü önüme. Sevgiyi, mutluluğu en önemlisi huzuru başka bir adamın kollarında bulmak manasız gelirdi her zaman. Bulanabiliyormuş. Bir insanın gözlerine baktığınızda hüznü sizi boğabiliyormuş ya da mutluluğu size sıçrayabiliyormuş.

Ne zaman ağlasam kollarında teselli bulmak için yanar tutuşur hale geliyorum.  Hüznüm demlenipte ruhumda can bulmuş olmasına rağmen nasıl onun yanındayken bu kadar huzurluyum bilmiyorum.

Bütün insanlarda gözlerimizi gezdiriyoruz. Her bir insanın üzerinden kayarken gözlerim ve her bir simayı unuturken zihnim sıra Taehyung'a geldiğinde bir şeyler değişiyor. Gözlerim takılı kalıyor. Zihnim ezbere başlıyor. Kalbim susmak ne bilmiyor.

Yan dönüp araba kullanan Taehyung'u izlemeye başlayınca onu sevdiğimi ne kadar az söylediğimi fark ettim. Kelimelerle aram hiç bir zaman iyi olmamıştı. Hele ki heyecanlandığımda zihnim paragraflar yazsa dahi dudaklarım tek kelime söyleyemezdi.

"Neden bakıyorsun öyle?"  Taehyung'un gözleri yoldayken hafifçe bana dönüp sessiz bir tınıda fısıldadı.

"Hiç. Seni izlemek hoşuma gitti." Dedim. Mutlu olmaktan şu an fazlasıyla uzak olduğunu bildiğim için bir tepki beklememiştim ama güneşi doğuran bir gülümse sundu bana. Sonra doğru düzgün konuşmadık zaten. Zamanın durmasını ve sonsuza dek ona bakmayı diledim. Araba durduğunda kafamı çevirip dışarı baktım. Bana gelmiştik. İçeri geçtikten sonra bir gürültüyle evin anahtarını bir kenara bıraktım. İçeri girip koltuğa kendini bırakan Taehyung'a dönüp uzun zamandır aklımda olan soruyu yönelttim.

"Sen nereden öğrendin?" Diye başladığım cümleye yanına oturduktan sonra devam ettim. "Yani Yoongi'yi."

Ellerini ensesinde birleştirip sıkıntıyla nefes verdi.

"Babamın arkadaşlarını arada bir hâlâ ziyaret ederim. Bilirsin onlarla vakit geçirmek babamdan bir parçayı saklıyor gibi hissettiriyor." Kafamı sallayarak onayladım. "O da ziyaret ediyormuş. Şimdiye kadar nasıl denk gelmedik bilmiyorum. Gerçi o beni görmedi arkası dönükken kim olduğunu sordum ve kim olduğunu öğrenince de kaçar gibi gittim." Sinirden olduğu belli olan bir gülümse bıraktı. "Her zaman ki gibi yani."

Elimi eline koyarak baş parmağımla elini okşadım. Ona sokulup başımı göğsüne koyduğumda ve düzensiz kalp ritmi beni mayıştırdığında fısıldadım.

"Çok haksızlık ediyorsun kendine."

Ellerini saçlarıma daldırıp oynamaya başladı. "Haksızlık falan etmiyorum. Yanlış bir şey söylemiyorum." Dedi sakince. Kafamı kaldırıp dizlerine koydum başımı. Başta şaşkınlıkla havada kalan elleri yeniden saçlarıma indiğinde gülümsedim.

"Yanlış şeyler söylüyorsun. Sen," İşaret parmağımı ona doğrulttum. "Kendi yaptığın şeylerin o kadar farkında değilsin ki." Dedim sitem eder gibi.

"Seni ben iyileştirdim zannediyorsun ama bunu başaran ben değildim." Elimi indirip yeniden kendi kucağımda birleştirdim. Gözlerimi üzerinden çekip aşağıya doğru baktım.

"Yanında olduğum için bazı şeylere katlanmak daha basit değil mi? Ama sen istemeseydin kalamazdım yanında Taehyung." Dizlerinden başımı kaldırıp iki yana elimi koyarak dik durmaya çalıştım. "Jimin ve Eun Hee senden bahserken kardeşleri gibi bahsediyorlar. Eun Hee bana ilkokulda zorbalık gördüğü zaman senin nasıl onu koruduğunu anlattı. Sıkıldığında onunla oyunlar oynadığından bahsetti. Jimin'in gözünde o kadar güçlüsün ki bazı konularda sana yetersiz gelecekmiş gibi hissettiğinden bahsediyor. Ve ben,"

Gözleri benim üzerimdeyken ona biraz daha yaklaşıp kucağına oturdum. Ayaklarımı iki yana bırakırken yüzünü ellerim arasına aldım.

"Ve ben, senin sayende hayata döndüm."

Boş bakışlarında anlam parıltıları oluşurken konuşmak için dudaklarını araladı ama ondan önce konuşmaya başlayarak susturdum.

"Sen hayatımızdan çekip gitsen izin kalmayacak zannediyorsun. Ama farkında bile değilsin bize kattıklarının. Taehyung daha bir saat önce hiç tanımadığın bir çocuğa hüznünden evini başına yıktın." Ellerimi çekip kucağıma bıraktım.

"Kendine bu kötü sıfatları nasıl yakıştırıyorsun bilmiyorum ama bir an önce kes şunu. Çünkü hepimizin sana o kadar ihtiyacı var ki." 

Demek istediğim şeyler o kadar çoktu ki konuştukça konuşmuş daha fazla hissettiklerimi hissettirmek istemiştim. Buna kalmadan dudakları dudaklarım üzerine kapandı. Kalbim heyecanla gümbürderken geri çekilip düzensiz nefeslerini toplamaya çalıştı.

"Teşekkür ederim. Göremediğim şeyleri bana gösterdiğin için. Her an beni daha fazla değerli hissettirdiğin için. Teşekkür ederim. "