Just One Day || Taehyung

3

"Ben Kim Taehyung, mutsuz kız. Tanıştığımıza memnun oldum. "

Havada asılı duran elini tuttum ve ben de tıpkı onun gibi fısıldadım.

"Lee Mi Sun."

Gözlerini kıstı ve kafasını göğe çevirerek adımı söyledi.

Garip bir şeyler vardı. İlk defa gördüğüm biri ismimi söylediğinde bu hoşuma gitmemeliydi. Ama benim yaptığım tek şey ismimi söylediği için aptal aptal sırıtmak olmuştu.

"Çok tanıdık geliyorsun, seni daha önce görmüş olabilir miyim?"

"Olabilirsin ama karşılaştığımızı zannetmiyorum. "

Kafasını bana çevirdiğinde buz gibi oldu içim. Üşüyordum. Titreme sebebim bundan olmalıydı.

Benimle tanışmak için beni durdurduğundan ayakta daha fazla durmamam gerektiği düşünerek yeniden hareketlendim.

Yeniden önümü kesti.

"Neden bunu yapıp duruyorsun?  Çekilir misin?"

Yaptığı bazı davranışlar beni ürkütmüştü. Saat çok geç olmuştu ve  devamlı gitmemi engelliyordu. Kafamdan kısa bir senaryo geçti. Ve bu senaryo beni korkutmaya yetti.

"Üzgünüm, rahatsız etmek istemiyorum ama seni Han nehri dışında bir yerde gördüğüme eminim. "

Nefes verdiğimde ağzımdan çıkan buhar havaya karıştı. Hava sanki gittikçe daha çok soğuyor ve tenime işliyordu. Ellerimi kollarıma doladım. Bir an önce eve gitmeliydim. Onu daha önce görmediğime neredeyse emindim. Ben susmaya devam ederken o konuşmaya devam etti ve bu gece ki bilmem kaçıncı şaşkınlığıma şaşkınlık ekledi.

"Hukuk mu okuyorsun?"

Söylediği cümle beni ani bir telaşa sürükledi. Okuduğum bölümü biliyor olması beni fazlasıyla korkuttu çünkü o an düşünebildiğim tek şey beni takip eden bir sapık olduğuydu. Ani telaşım hareketlerime yansıyınca korktuğumu anlamış olmalı ki bir adım geri çekildi.

"Özür dilerim, seni korkutmak istememiştim sana daha fazla yaklaşmayacağım. "

Geri çekilmesiyle biraz daha rahat hissetmeye başlamıştım ama hâlâ nasıl hukuk okuduğumu bilmesi kafamı kurcalıyordu.

"Ben de hukuk okuyorum. " dediğinde gürültülü bir nefes verdim. Gerginlikten uyuşan parmaklarım önüme düşen saçlarımı geriye ittiğinde konuşmam gerektiğinin farkındaydım.

"Seni daha önce kampüste gördüğümü hiç hatırlamıyorum. "

Sıkıntıyla gülümsedi. Gerçekten nefret ettiği bir şeyden bahsediyormuş gibi yüzünü buruşturdu.

"Okula çok fazla uğramam. Sadece sınavlara girmek için geliyorum. "

Bunu okulda yapan ilk kişi değildi bu yüzden ona inanmam gerektiğini düşünerek biraz daha rahatladım.

Gerçekten bir an için sapık olduğunu düşünmüştüm.

"Anlıyorum."

Anlıyorum dediğimi duyduktan sonra derin derin gözlerime baktı. Gözlerinin yoğunluğunda kayboldum.

Sen veya herhangi biri beni anlamıyor.

Gözleri böyle bakıyordu. Alayla güldü. Artık gitmem gerektiğini hissederek yeniden hareketlendim.

Arkamdan bana ulaşan sesi yeniden ona dönmeme sebep oldu.

"Okulda görüşürüz Lee Mi Sun!"