Chapter 17: She's Mine

5.7K 379 22
                                    

Chapter 17: She's Mine

They will use me as a bait. Why can’t I accept that I am just a pawn, a bait to them? Looks like everywhere I go disaster is really after me. Or maybe, I am disaster myself.

"Where is she?" Tanong ng Prinsipe.

My heart skipped a beat. I stepped backwards even more. Sh*t, what am I gonna do now? Looks like the Prince will consider. But why am I feeling so scared about this?

"Zavan? Huwag mong sabihing pumapayag ka sa gusto nitong si Nathalia?" Galit na sabi ni Greyson.

"Nang matagpuan natin siya sa gubat ng ilusyon, naawa ako. Ngunit nabuhayan ako ng pag-asa noong makita ko kung paano siya lumaban. She killed the most venomous snake in that maze! Nothing and no normal human could do that Greyson, you know that very well. Kung isa siyang normal na tao at walang kakayahan, ni hindi siya makakatapak sa gubat ng ilusyon. Ang makapasok lamang doon kinakailangan na ng kapangyarihan!" Paliwanag ni Corinthians na nagpatahimik kay Greyson saglit. "She's something more. At hindi ko ito ipipilit kung alam kong wala siyang kagamitan sa atin, she's also a fighter. At nakita nating lahat iyon. Kung mapahamak man tayo dahil sa kaniya, para saan pa't nag ensayo tayo e' alam naman nating anumang oras ay darating ang bagay na ito? Hindi na tayo lalayuan ng kapahamakan simula ngayon, at iyon ang pinaghandaan natin bata pa lang tayo." Dugtong pa nito na nagpabago ng desisyon ng lahat.

"Bloodsuckers also need preys."  

Mapakla akong tumawa. Akala ko ay matutuwa na ako dahil sa sinabi ng blondeng babaeng iyon, ngunit nagpahina lamang ito lalo ng aking katawan. Gusto kong bumagsak. Isa lamang akong kagamitan sa kanila, ngunit hindi na ako aarte pa dahil wala akong karapatan. At kinakailangan kong sumama.

"Where is that girl then?" Tanong ni Chrysler at bumuntong hininga.

"You know what? You are all a pain in the ass!" Ani Greyson at mukhang nauna na sa sasakyan. "I'm going! You all suck!" Galit nitong saad pagkaalis.

"Huwag kayong duwag! Matutulungan tayo ng babaeng iyon, madali lang siyang itapon kung hindi na natin siya kailangan." Sabi  i Nathalia at sumang-ayon naman ang iba pang ranggo.

Kingina? Napahawak ako sa mesang nasampaan ko. Nasasaktan ako. Gusto kong manakit dahil sa mga sinasabi nila, ngunit wala akong magawa. Sa mundong kinagagalawan ko, hindi ako malaya. Hindi pa man nagsisimula ang laban, sa pinaparamdam nila'y dehado na ako dahil isa lamang akong alikabok sa lupa.

"So where is she now?" Tanong ni Chrysler.

Nagulat ako nang lumingon sa lugar ko ang Prinsipe. Naglakad ito papunta sa akin, shit! I started panicking. Patungo sa direksyon ko ang Prinsipe! Akma akong lalabas ng pintuan. Ngunit huli na, dahil isang kagalang-galang na nilalang ang nakatayo roon habang pinagmamasdan ako.

"You have such a very beautiful eyes, lady," sabi ng isang tinig.

Mabilis akong napalingon sa dakong iyon at ganoon na lamang ako nagulat. Ang tindig niya, ang paraan ng kanyang pagsalita, sigurado akong isa siyang maharlika. Ganoon na lamang ako kinabahan dahil ang kaniyang presensya ay masyadong malakas at maawtoridad.

"Prince Zandrus, we need to go. The youngest Prince's team will be heading out now..." said the man behind him. The man also looked at me and was obviously amazed at the color of my eyes. I blinked so many times, I don't understand what's going on anymore. My extrasensory is not shutting down, I could still feel everything beyond my normal range and I know my eyes are still on their beautiful shade. I can't restore the color of my eyes. What is happening? Why can't I stop my abilities now? I panicked even more.

"Do you want to join my team, lady?" Tanong ni Prinsipe Zandrus.

Halos tumigil ang mundo ko dahil sa sinabi niya, ito na kaya ang pagkakataon? Akma na akong sasagot nang may biglang nagsalita sa aking likod.

"No..."

My heart skipped a beat when a hoarse voice coming from behind answered instead of me. We all turned to the speaker from behind me. I gasped when I felt and saw his presence very close to me. Am I deserving to be even beneath his shadows?

His furrowed forehead was replaced by admiration when his eyes landed on mine. Our orbs danced against each other. We stared for that very moment and my heart battled with my mind. I want to look away because he looks so dangerous right now, but at the same time I can't because he also looks so glorious and majestic.

His dark shadow feels like the darkness that has been covering the whole area. His respected stand made me feel at ease. The way he tilted his head while staring at my eyes made me stiff. And the way he stands behind me, makes me feel uncomfortable.
He is menacing. His golden eyes is impeccable, I didn't know someone who's gorgeous as him exist?

How is his eyes golden? Oh right, my eyes have different colors too, but his is just too mesmerizing. Sinalo na ata ng prinsipe na ito ang lahat ng biyaya at kagwapuhan sa mundo. Hindi lang siya inulan kundi dinagsa siya ng biyaya. He's like the most handsome god from Mount Olympus and everyone should halt at his domineering presence.

Masyadong gwapo ang Prinsipeng naunang nag-aya sa akin, but I admit I can't just ignore the appeal and presence of the man standing beside me. This man is probably the youngest Prince, but his aura screams dominance; as if screaming he deserves the crown, the throne, despite his standing in the hierarchy. He is like a precious stone with it's darkest innards. How he move makes me feel I'm a living trash even more. No matter how I deny and defy that, beneath his presence, I can't help but admit I'm a pauper.

"She will be joining my team." Sabi nito ng hindi naalis ang tingin sa aking mga mata.

Napalunok ako. Totohanan na 'to. He said it himself, I will be joining his team.

A nobody stuck between two monarchs is so damn impossible to imagine, but it's happening. At alam kong dito na nagsisimula ang kapahamakan ko.

"She's mine," anunsyo ng kaniyang makapangyarihang tinig.

Prince Zavan.

The Search (PSS, #1) ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon