The Search (PSS, #1) ✔️

Chapter 20: The Eighth Stone

Chapter 20: The Eighth Stone

Hindi ito magiging madali, ngunit mas mabuti na ang sumalang akong may alam kaysa wala. I can already hear the girls snoring. Napangisi ako, they are probably wealthy ngunit kabilang parin sila sa kabataang deserve ang kasiyahan at sapat na tulog. Hindi ko alam kung anong klaseng unos ang haharapin ko bukas, ngunit ipinapangako kong babalik ako ng buhay.

Sinimulan kong pag-aralan ang bawat detalyeng nakasulat sa mapa. Hindi lang ito basta-bastang mapa, may karagdagang impormasyon ring naisulat si Corinthians dito habang siguro ay pinag-aaralan niya ito noon. May mga impormasyon din tungkol sa mga batong hiyas na aming hahanapin.

Good thing I know how to read topographic maps, it's really important to know them. Alam ko kung ilang metro kataas ang bundok na pupuntahan namin at kung nasaan na kami. Corinthians' topographic map is really helpful because even the elevation is detailed. Mabuti na lamang at may kinalaman sa Geology ang pangarap kong kurso, hindi ko lubos maisip na magagamit ko ang kaunting kaalaman ko sa paglalakbay ba 'to.

"Eclipse, anong oras kaya magsisimula ang eclipse?" Mahina kong tanong.

I think it's already midnight, but the Eclipse is still not happening. I thought it would happen tonight, it looks like the morning is approaching and the said event is still not happening. Beneath the dark firmaments, I studied with the moon serving my light. Good thing I have my ability, I had it easy.

Noon, kasama ko si Marcus at Laura na tinitigan ang langit sa damuhan habang hinahangad na balang araw makapasok kami sa Palasyo. At heto ako, nakapasok nga ngunit panganib ang agad na sumalubong sa akin. Mukhang mabubuhay na nga siguro akong laging nakasunod ang panganib.

Muli kong itinuon ang aking atensyon sa impormasyong nakasulat tungkol sa mga batong hiyas. Ang mga batong ito ay hindi kabilang sa labindalawang batong hiyas ngunit mamahalin ang mga ito at matataas ang puntos. Iba-iba ang kulay ng mga batong ito ngunit may mga kulay kaming kailangang mahanap;

• Agatha, stone with white and brown color.

• Alabastro, not so hard yellowish stone.

Ibig sabihin, bawat batong mahanap ay may puntos. Ang mga batong mamahalin na hindi kabilang sa listahan ng pinakamahahalagang batong hiyas ay may puntos. When the eclipse start, the precious stones will shine to it's fullest. Mas magiging madali ang paghanap sa mga bato. Habang binabasa ang mga isinulat ni Corinthians ay pumapasok sa isip ko ang kanyang tinig.

Iba't-ibang uri ng mga batong hiyas at ang labindalawang pinaka-mahalagang mamahaling bato. Hindi ito sunod sunod, nauuna ang mga walang kulay. Maaring hindi alam ni Corinthians ang kulay ng mga ito;

• Emerald

• Chrysolite

• Chrysoprasus

• Jacinth

"I don't have their colors :<
Greyson did not tell me, even Nathalia. I don't want to ask the Prince either, masyado silang madaya. The last time I asked Chrysler, he said he don't have time to answer my question, so no color!" Basa ko sa sulat-kamay ni Corinthians, nakangisi na lamang ako.

Minus four na kaagad ako. Ngunit sa ibaba nito'y nakasulat ang ilan sa mga batong hiyas kasama ang kulay nito.

• Sapphire blue.

• Jasper stone that is clear, have different colors, but mostly green.

• Sardonyx have different colors.

• Chalcedony Gray or Milk color.

• Sardius Red.

• Topaz Yellow.

• Amethyst Violet or (Murado)

Nasapo ko ang aking noo, walang kulay ang ibang bato. Mukhang mas malabo akong makahanap. Hinanap ko pa ang isa. Akala ko labindalawa, bakit labing-isa lamang ang aking nabasa?

Binilang ko itong muli, nagbabakasakaling mali lamang ang aking pagbilang. Ngunit tama naman, there are only 11 stones in the list. Tiningnan ko ang mga maliliit na litratong nakaukit sa kaliwang parte sa likod ng mapa, naroroon ang hugis at kulay ng mga bato. Ngunit kulang, kulang ang mga bato. Nasaan iyong isa?

"Eclipse! The eclipse is happening!" Bigla ay sigaw ni Greyson dahilan upang magising ang dalawang natutulog na mga babae.

Napatingin ako sa kalangitan, at doon ko nakita ang kagandahan ng buwan. The Earth's shadow is on the moon. The big dark circle hides the big bright moon behind it. The moon looks like it is completely covered. Ang madilim na langit, ay mas lalong dumilim. At ang madilim na kagubatan kung saan kami naroroon ay mas lalong naging madilim, hanggang sa hindi ko na maaniag ang ibang naroon. The passing shadow of the earth obscured the bright moon, and I cannot see the moon now.

"Wow. This phenomenon is really happening, I have waited a long time for this eclipse to happen. And now it's happening!" Maligayang sabi ni Corinthians.

"Beautiful," ang tanging naisabi ni Nathalia.

Ang sabi'y sa oras na ito mag-niningning ang mga batong hiyas, mukhang oras na upang magamit ang abilidad ko. Hindi na ako pumikit pa, unti unti na akong nasasanay na buksan ang aking abilidad anumang oras nang hindi pumipikit. Just like what I just did recently.

Alam kong nagkaroon na ng ibang kulay ang aking mga mata, dahil nakita ko na ang lahat ng naroroon sa gubat at naririnig ko na maging ang pinakamaliit na kaluskos na nalilikha mula rito.

"The eclipse is beautiful, but I'm seeing something more beautiful." Napalingon ako kay Corinthians. At nang sabihin niya iyon ay mangha siyang nakatitig sa mga mata ko. Maging si Nathalia ay ganoon din.

Sa sandali ring iyon ay tumama sa aking mukha ang liwanag ng buwan. Wala na ang anino ng mundong bahagyang itinago ang buwan. Ang nagtagong buwan ay tuluyan nang lumabas, at tumama ito sa aking mukha.

"Wow," bakas sa mukha ni Corinthians ang pagka mangha. Marahil kung nakikita ko man ang aking mga mata sa oras na ito ay mamamangha rin ako. But I never got the chance to see the color of my eyes.

"I remember something about its color..."

I looked at Nathalia. Tila inaalala niya ang isang bagay na kakulay umano ng mga mata ko. Ang liwanag ng buwan ay tumama sa pinakaibabang parte ng mapa. At doon nakasulat ang pangalan ng batong hiyas, ang ikawalong batong hiyas. Doon nakasulat ang pangalan ko.

My name. Naroon ang pangalan ko.

"I remember now! Your eyes has the same color with the Precious stone beryl!"

Sandaling huminto ang mundong ginagalawan ko. Sa tinagal-tagal ng panahong nabuhay ako, ganoon na lamang ang saya ko ng marinig ang pangalan ko.

Yes, it's my name.

I am Beryl.