The Search (PSS, #1) ✔️

Chapter 45: Dark Side

Chapter 45: Dark Side

Alam kong hindi magiging madali ang aming paglalakbay, lalo na sa akin na walang proper training. Hindi nga smooth ang mga nangyayari, sobrang dami nang pagsubok ang naranasan ng aming grupo. Kung sa iba nangyari ang mga nangyari kanila Greyson ay baka bumigay na. However, the echelons handled their situation well. This search is dangerous especially for the fainthearted, mabuti na lamang at lumaki akong matapang. Dahil kung mahina ang loob ko'y hindi ako aabot dito.

"How are you?" Tanong ni Greyson.

"I'm fine. Magpahinga ka na Greyson, maayos ako rito." Mahina kong sabi. Greyson heave a deep sighed, pagkatapos ay nakita ko siyang pumikit. I smiled, they deserve a happy life. Sana naman ay huwag magtapos dito ang aming paglalakbay, dahil deserve ng mga echelons na maranasan ang buhay na payapa.

----

IT'S ALREADY midnight nang makarinig ako ng kaluskos sa paligid. Agad akong napamulat at napabangon. Bumalik na ba sila? Nilingon ko sina Greyson at Corinthians. They're still sleeping, hindi na ako mag aabalang gisingin sila. Tumayo ako at sinundan ang ingay na iyon upang sana ay salubungin ang inaakalang ka grupo ko. Ngunit nang mapagtanto kong wala pa rin sila ay bumalik ako kanila Corinthians.

"Stupid, babalik ang prinsipe bukas. You just have to wait." Bulong ko sa aking sarili. Hindi pa ako nakauupo ay biglang lumakas ang ingay. Agad kong binuksan ang aking abilidad at pinakiramdaman ang bagay na iyon.

"Oh shit!" Napamura ko at ginising ang mga natutulog na echelons. We're in danger! "Guys wake up, wake up!" Pasigaw kong bulong.

Agad namang nagising ang dalawa at bumangon. Pareho nilang ininda ang sakit na kanilang nararamdaman at naghanda.

"What is it?" Tanong ni Greyson. Kailan pa ba ako masasanay? Kung ako ay baka nahilo pa ako pagbangon ko ng biglaan ngunit sila ay bumangon na parang hindi man lamang natulog.

"May mga tao sa paligid..." Pabulong kong sagot. "Hindi sila ang mga kasama natin, they're different and... they are so many of them." Bahagya akong nanginig nang mapagtantong napapaligiran nila kami.

"Aim your weapons." Sabi ko pa.

Tumayo si Greyson at itinago kami sa kanyang likuran, "I'll protect you ladies, stay back."

Hinawakan ko ang kamay ni Greyson. "You don't have to do this, nanghihina ka pa." Sabi ko.

"Grey," tawag ni Corinthians.

But Greyson was determined to protect us, he said; "I'll risk my life to make you safe, don't worry about me. Hindi lamang ito ang pinagdaanan ko, hindi ba babe?" Ang pagod at hirap sa mukha n'ya ay biglang naglaho.

"Greyson!" Singhal ni Corinthians, desperada na ring pigilan ang lalaki.

"Shh, I'm alright Corinthians." Ang tanging nasabi ni Greyson. Namangha ako dahil sa ginawa ni Greyson, napakatapang. Papaano nila nagagawa ang mga bagay na ito?

"Guys, narito na sila. Magtago muna tayo." Suhestiyon ko.

But Greyson stood firm in the frontline, "I can see them, wala na akong oras para magtago. Remember, this is life and death. I'll keep you safe, magtago na kayo sa malalaking bato." He said.

Muling naluha si Corinthians sa sinabi ni Greyson. Pati ako ay nalungkot, parang binibiyak ang puso ko sa nangyayari.

"Let's go." Ani ko at binuhat si Corinthians.

"No, sasama ako kay Greyson. Magtago ka na!" Pagmamatigas ni Corinthians.

"Go! Don't mind me Corin, you guys should fucking go now!" Sigaw ni Greyson. Nag iba ang timpla niya, wala na akong nagawa kundi ang hilahin si Corinthians upang magtago sa malalaki bato.