"Hah ben kazandım!"
"Şike varrr!"
"Hayır Agreste. Ehhehehhe."
Oyunu üstelemedim. Marinette ise çayının sonuna geldi. Tam 2 tane şeker atmıştı.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!"
Dedi ve bardağı yere atıp bana sarıldı. Ben lise ona sarılıp kahkaha atıyordum.
"Pislik sen koydun dimi tarantulaları!"
"Onlar gerçek değil. Şekerler eriyince çıkıyor. Benim suçum yok sende şeker atmasaydın."
Oda benimle beraber kahkaha attı. Garip olan ise hala daha ayrılmamış tık. Derken Marınette kollarını çekti.
"Pardon. Bayağı korktum da!"
"Hhahvvsbzvshbzjsvzvzh"
Güldüm. Aslında sarılmaktan şikayetçi değildim.
MARİNETTENİN ANLATIMIYLA
__________________________________
Çok korkmuştum. Ve kendimi refleks olarak ona sarılırken buldum. Ve kendimi garip bir şekile güvende hissettirdi.
"Uykum geldi."
"Olur zaten saat gecenin ikisi."(gönderme)
"Tamam. İyi geceler ."
"Sanada."
Yukarı uyuduğum odaya gittim. Kafamı yastığa koydum ve bana yaptığı hain şakayı düşündüm. Kendimi gülerek uykunun kollarına bıraktım. Galiba ilk defa gülerek uykuya dalmıştım...
~~~~~~~
"Marinette. Hadi. Kalkmayı düşünmüyor musun?"
"Adrian lütlen 1 saatçik daha."
"Marinette saat 9.00"
"Ney?Kalk kalk. Bittik!!!!"
Ben kalkmış tuvalete koşarken o kahkaha atıyordu.
"Pislik. Saat kaç?"
"7.00"
"Hiç birşey yokmuş gibi iki saat! Çık odadan. Üzerimi giyinecem."
"Tamam. Kahvaltı hazır olur sen hazırlanana kadar."
"Pekii."
Üzerime dün çantama attığım kıyafetleri giyip saçıma dağınık bir topuz yaptım. Yatağı topladım. Ve eşyalarımı aldım. Aşağı indiğimde Adrian kahvaltıyı hazırlamıştı çoktan.
"Ooooo Agreste senin böyle yeteneklerin var mıydı?"
"Ehh var biraz."
"Neyse. Afiyet olsun."
"Sanada."
Yemeğimizi yedik ve masayı topladık. Evden çıkıp kapıyı kapattık. Arabaya bindim. Adrian hastaneye sürmeye başladı. Hastaneye beraber girdik. Asistan odasında geçtik ve dolaplarımızı açıp giyindik. Son olarak steteskoplarımızı boynumuza taktık. Hazırdık. İçeri Alya hanım teşrif etti.
"Ooo Adrian ve Marinette. Günaydın."
"Sanada. "
"Ehh ne yapt-"
Sözünü bitirmeden ağzına vurdum.
"Akşam konuşuruz."
"Peki."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARA (Adrianette)
Fanfiction~~~~~~~~~~~~~ "Aramızdaki bu camı görüyorsun değil mi?" "Evet." " Bu hissetiklerime engel değil. Ne bu cam nede içinde bulunduğumuz bu durum. Hiçbiri sana hislerimi değiştirmeyecek.Sana söz veriyorum..." ~~~~~~~~~~~~~
