Gençler ne olur ne olmaz kefenim hazır. Elcağazlarımla hazırladım xkdjnd. Birde bu bölüm ayhyeterayol yani hemşehrime hediyemdir. Ldjdmdndmx
#yazarıöldürmeyin
#2yılgidiyıhhh_____________
Gelmeyince boğazım acıyana kadar bağardım.
"SEDYE GETİRİN!! ÇABUK OLUN! SEDYE!"
Galiba sonunda birisi sesimi duymuştu. Gelip Adrianı sedyeye aldık. Ona acile çıkmasını söyledim. Nino ise bana bakıyordu. O da diğer ameliyathaneden çıkmıştı. Ben ise kendimde değildim. Hızlıca koşup Kagaminin yakasına yapıştım.
"YETER ARTIK! ANLADIN MI? YETER! SİZİN YÜZÜNÜZDEN BİZ NE HALE DÜŞTÜK! YETER ANLADIN MI? NE İSTİYORSUN BİZDEN! NE İSTİYORSUN? CANIMIZI MI? "
Onu tam ittirecekken Nino beni arkadan yakaladı ve kollarımı hareket ettiremeyecek şekilde kıstırdı. Ama bu benim bağırmama engel değildi.
" BİZ SENİN OĞLUNUN HAYATINI KURTARDIK! SEN İSE CANIMIZI YAKIYORSUN! KEŞKE KEŞKE O LANET GÜN SENİNLE HİÇ TANIŞMASAYDIK! KEŞKE SENİ HİÇ SEVMESEYDİM! AL KARINI VE Sİ-"
"Marinette gel hadi . Ağzını bozmaya değmez. Adrianın yanına gidelim. Hadi gel. Bırak bunları."
"NİNO GÜVENLİĞİ ÇAĞIR! BU KADINI HAPSE ATTIRACAĞIM!"
Gözüm dönmüştü adeta. Ne dediğimi ne söylediğimi hatta ne hissetteğimi bile bilmiyorum. Nino beni yürütmeye başlamıştı. Yaklaşık on dakika sonra beni Cholenin yanına getirdi. Chole ne olduğunu anlamadı. Nino anlattığında ise bana sarıldı. Sadece sarıldı. Nino kapıdan çıkınca bağırmaya başladım.
"BENDE GELİYORUM"
"Marinette! İlk önce sakin olman gerek!"
Sesimi ve nefesimi olabildiğince düzene soktum. Ve yeniden konuşmaya başladım.
"Tamam. Bak sakinim. Lütfen Nino. Chole hadi. Lütfen."
Yaklaşık 10 saniye sonra Adrianın başındaydık. Alya başına pansuman yapmıştı. Şimdi ise MR ye götürüyorduk. MR ye gelince aklıma beni MR ye götürüşü gelmişti...
~FLASHBACK~
"Hadi istersen şimdi test yaptırmaya gidelim."
Genç hanım kafa salladı. Bunu üzerine Adrian hemşireleri çağırdı. Hemşireler sedyeyi getirince Adrian talimat verdi.
"Sarsmadan dikkat edin. Marinette canın biraz yanabilir."
Genç kadın yine başını sallamakla yetindi.
" 3 deyince. 1-2-3 şimdi!"
Olağanca sarsmamaya çalışmışlardı. Ama bu Marinettenin canını acımasına engel olamamıştı. Genç kadın maskenin altından hafif çığlık attı. Bunu üzerine Adrian ona göz kıptı.
"Geçecek..."
~FLASHBACK~
Elini tuttum ve aynı şekilde fısıldayarak ;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARA (Adrianette)
Fanfiction~~~~~~~~~~~~~ "Aramızdaki bu camı görüyorsun değil mi?" "Evet." " Bu hissetiklerime engel değil. Ne bu cam nede içinde bulunduğumuz bu durum. Hiçbiri sana hislerimi değiştirmeyecek.Sana söz veriyorum..." ~~~~~~~~~~~~~