Sa Aking Paglisan

Chapter 13

“Jey pasensya ka na ha nung mamatay mama mo dapat nasa tabi mo ako pero mas nanaig yung pride ko” sambit ni Josh habang yakap yakap ako

“ok lang yun naiintindihan naman kita kahit sino naman siguro ganun din magiging reaksyon” paliwanag ko

“Pero Josh galing galing mo talaga kanina” papuri ko kay Josh

“sus nambola pa ikaw talaga” si Josh habang kiniliti ako

“uu galing mo talaga pero mas magaling ako hehe” pang aasar ko

“sabi ko na nga ba yan sasabihin mo” natatawang sambit ni Harvey

“loko ka ahh talagang di ka papatalo, pero ayos lang palalagpasin ko muna yan love kita ngayon eh pero bukas hindi na hahaha” sabay kiliti uli ni Josh sa akin

“oi tama na I can see the light I’m dying” pagdadrama ko habang patuloy pa din ako sa pagtawa dahil sa pagkikiliti sa akin

“anong tama na walang time out dito” biro ni Harvey

At nakisali na din si Harvey sa pagkiliti sa akin, natatawa nalang mga kaklase at mga kamag aral namin samin dahil ang cute daw namin tingnan samantala si Neil ay nakatingin lang at halatang inis na inis parin sa akin. Tumigil na sila nung mag bell na pero dahil sa sakit ng katawan ko ay halos di nako makatayo.

“o ano tara na baka ma late pa tayo” yaya ni Josh

“yoko kayo nalang sumakit katawan ko eh uwi nako” tugon ko na halatang tinatamad na din ako

“gusto mo buhatin pa kita eh” biro ni Harvey

“yoko nga, sige na una na kayo susunod nalang ako” tugon ko

“sa kalagayan mong yan para namang makakasunod ka ahh” biro ni Josh

Wala nako nagawa kundi sumama na dahil hila hila nila ako sa magkabila kong kamay. Habang papalakad kami

“by the way Jey may training mamaya sa CAT hintayin mo ako ha” sambit ni Harvey

“may practice din kami sa basketball mamaya malapit na din kasi foundation day hintayin nyo din ako” bilin ni Josh

“wag na una nako sabay nalang ako kay Fatima libot muna kami bago ako sunduin nung driver” tanggi ko

“anong libot malay pa namin san pa kayo mapunta, hindi pwede basta hintayin mo kami mamaya” matigas na tutol ni Harvey

“pero ngayon lang naman eh” pamimilit ko

“wala nang pero pero, pls Jey wag na matigas ang ulo mo sasabay ka samin mamaya” matigas na tugon ni Josh

“eh ano pa nga ba magagawa ko” ang aking mga nasambit na halatang medyo nalungkot

“wag ka na malungkot Jey para din naman sayo ito eh” sabay akbay sa akin ni Harvey

“di ahh ok lang ako” ngiti kong tugon

Dumiretso na nga kami sa aming klase, umupo ako sa gitna ni Josh at Harvey ayaw din kasi nilang mapalayo ako para nababantayan nila ako lagi.

“Class you all know na two weeks from now will be our retreat that will be held in Ilocos Norte so sinasabi ko na sa inyo ngayon pa lang mag prepare na kayo” announcement ng aming adviser

“huh uu nga pala noh malapit na nga pala yun sana nakakakita na ako sa araw na yun” malungkot kong nasabi

Medyo napalakas pala ang boses ko kaya narinig ako nang aking mga kaklase at aming adviser, naawa sila sa akin kaya agad agad naman nag suggest si Tom.