That Thing Called Love (Cambridge Academy Series 1)

Chapter 59: Red Rose

Chapter 59

Red Rose

Kylie's.

It's 5:30AM in the morning when I woke up because of the noise coming from my phone. Based on its sound, hindi naman siya alarm clock. I groaned when my sleep was disturbed so I picked up my phone irritatedly. Napakamot-kamo pa ko sa ulo habang sinagot ang tawag. 

And I was shocked when two faces were revealed on my phone's screen! Automatic na nawala ang antok ko nang makita sila Shanley and Cassey. Nag-video chat pala sila sa'kin. 

"Antok pa ata ang birthday girl," asar ni Shanley sa'kin.

She's using a bunny filter at naka-hoodie pa siya na gray. Si Cassey naman ay suot ang salamin niya habang nakadapa sa kama niya. 

"We called to greet you a happy birthday, Kylie!" magiliw naman na bati ni Cassey.

Napatakip ako sa bibig ko nang marealize ko na birthday ko na pala ngayon. Weeks passed by so fast. Today is already March 19, my birthday. 

"Thank you, guys! I'm sorry for my morning face. I just woke up!" 

They both laughed at nakakatuwa dahil madami pa kaming napagusapan pagkatapos no'n. Kaya lang kinailangan ko na din magpaalam sa kanila dahil may klase pa kami and today is also the last day of our class… and graduation ball will happen… and graduation day will come next.

I'm getting excited but at the same time I'm getting emotional. Gagraduate na kami at sinabi na rin agad sa'kin ni Ma'am Jean, ang bago naming adviser nung magsimula ang second semester. That I will to deliver a speech in our graduation day dahil ako daw ang nakakuha ng With Highest Honor. 

I can't believe it! Naka-highest honor din si Ace pero mas mataas ang average ko. He congratulated me and I did the same. Tuwang-tuwa sila sa'kin ni Mitchie at napatalon din sa tuwa si Mitchie nang makuha naman niya ang spot sa With High Honor. I'm very proud of us! 

And today is my day, 6AM nang matapos ang video chat ko kina Shanley and Cassey at sinabi ko sa kanila na kailangan ko ng mag-ayos. So we ended the video chat and I tied my hair before going downstairs. I went home in our house yesterday at nagsabi rin ako kay Mitchie na dito muna ako dahil birthday ko. 

I somehow want to spend my day with my family at aaminin ko na medyo namimiss ko na rin dito sa bahay kahit hindi kami masiyadong nagpapansinan. Nagplano ako na magluluto ng spaghetti para sa kanila. Gising na si Ate pagbaba ko at umiinom siya ng kape sa dining table.

She stared blankly at me. "Happy birthday," wala man lang buhay niya na bati. 

Pero ganiyan talaga siya and kahit nagkabati na kami eh sanay na ko sa ganiyang expression ng mukha niya. 

"Thank you, Ate!" nagulat siya ng yakapin ko siya bigla pero hindi rin naman siya tumanggi. 

Pumasok na ko sa kusina and started to arrange all the ingredients for the spaghetti. Tinulungan ako nila Manang at nagbake na din ako ng cake while waiting for the pasta. I did all of it in an hour. Kailangan ko din magmadali dahil 8:30AM ang klase namin ngayon although I don't know if may klase pa ba kami kasi last day na rin naman. 

I fridged the cake. Hindi ko hinalo ang pasta sa sauce ng spaghetti dahil mas gusto nila Papa ang ganoon. 7AM nang matapos ako kaya umakyat muna ako sa kwarto para maligo at mag-ayos.

I didn't wear my uniform for today dahil okay lang naman daw ang mag-casual attire kami ngayon dahil last day na rin. 

Last day of high school! I'm getting emotional.