My Ciggarate(Lgbt)

28.Familiar

د.ا.ن جی
از خاب بیدار شدم...و نیکول نبود

بلند شدم و سر و وضعمو درست کردم...با ی نگاه دیگ ب آینه اروم در اتاقو باز کردم و بیرون رفتم
با ورودم،مکالمه هاشون قطع شد

جی:"سلام"

جسیکا از جاش بلند شد و بغل من وایساد،عاروم با دست سمت جمع هولم داد و رو ب بقیه کرد

جسیکا:"خب،همگی!این جیه...جی!این مامانم،این بابام و اینم مارتین"

قبل ازینکه چشمم ب مارتین بیوفته با پدر و مادر جسیکا دست دادم و بعد،مارتین رو دیدم...
یه حس عجیب،حس آشنایی...ی چیز مسخره!

مطممئنم اون چشمارو قبلن دیده بودم

از وقتی وارد اینجاشدیم،مغزم انقد درگیره ک سرم سخاد بترکه...حالاعم مارتین.

از بهت خارج شدم و باهاش دست دادم:"از اشناییتون خوشوقتم"
همه چیز تومغزم آشفته شده بود،حتی نقشه هامم بهم ریخته میدیدم!

میشناختمش...میشناختمش!

باید یادم بیاد

مارتین:"منم همینطور"

غرور خاصی تو چهرش بود...یچیز ک اجازه نمیداد وجودشو درک کنی...یه پوشش،ی سنگر.

رو صندلی کنار نیکول نشستم،صحبت و زمزمه راجب چیزای مسخره ادامه پیدا میکرد و مغز من؛
دنبال ی نونه میگشت تا همه چیزو بهم ربط بده و درست کنه

نیکول:"جی؟حالت خوبه؟"
سر تکون دادم،دستمو یواشکی گرفت...سعی کردم گرم باشم ولی با این همه دغدغه،نمیتونستم
ارامش داشته باشم
جی:"خوبم عزیزم"
دستمو رو دستش کشیدم،بعد کشیدمش کنار.

جی:"نگران نباش"

از جام بلند شدم
جی:"جس؟کجا میشه ی قهوه درست کنم؟"

جسیکا از جاش بلند شد و لباسشو مرتب کرد

جسیکا:"خودم درست میکنم"

نه جس!!دنبال بهونه ام تا تنها بشم

جی:"نه!"   
جسیکا عجیب نگام کرد

جی:"میدونی ک قهوه های من بهتره!!!"

لبخند ب صورتش برگشت...تحسینش میکردم،تموم نگرانیشو میدونستم ولی داشت خیلی خوب
خودشو نگه میداشت
ب من اعتماد کرده بود...همشون اعتماد کرده بودن!و برا همین اینجا بودیم...
همه چی ب من بستگی داشت

صدامو صاف کردم:"خب،همه میخورین؟!"

مامان جس:"بهت نمیاد بتونی چیزی درست کنی!!"

با خشمی گفت ک نشون از تنفرش ب من داشت!
بعضی چیزا هیچ دلیلی ندارن،منم ازش بدم میومد

نیکول سعی کرد جو سنگینو ازبین ببره:"درواقع تنها چیزی ک بلده درست کنه قهوه س!البته...من
تضمین میکنم بهترین قهوه های قرنو درست میکنه!"
اگر در حالت عادی بودیم الان تو دلم یه عالمه قربون صدقش رفته بودم