More Than Anything [UNEDITED]

Quinn

Pagod na pagod si Margaux. I can see the way she holds her utensils that she needs sleep badly. Parang hinang-hina rin siya habang kumakain kami.

Narito kami sa café ng ospital. I asked her to come to my house para doon na muna magpahinga pero hindi siya pumayag. I don't know why though. Is it because our son is with her father?

"Margaux, pagod na pagod ka." Nag-aalala ako dahil baka siya naman ang magkasakit dahil wala pa siyang disenteng tulog.

Tipid siyang ngumiti bago tumitig ulit sa pagkain. She looked so deep in her thoughts. I wonder what she's thinking. I wish she'd tell me so I will stop worrying.

The moment I told her I'd end things with Louise tonight, hindi na siya masyadong nagsasalita. I wonder if that's what she's thinking. Ang iniisip ba niya ay hindi ko kayang gawin iyon? Well, honey, watch me break everyone just to be with you.

Tumikhim ako at pinanood siya habang matamlay na kumakain. I wanted to know what she's thinking about she looked so serious in her thoughts. I don't want to interrupt her when she's thinking. She looked so hot as hell when she's concentrating on something.

"I met with Louise yesterday." Bumuga siya ng malalim na hininga.

Tumingin ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Gusto ko lang na hintayin ang mga sususnod niyang sasabihin.

She bit her lip, as if contemplating if she's going to continue or what. She let out another sigh. "Well, she told me to let you go because she needs you."

Naningkit ang mga mata ko dahil doon. Now, I'm mad. Bakit iyon sasabihin ni Louise? And why...kaya ba ganoon na lang ang inis sa akin ni Margaux kahapon nang makita niya ako? Dahil nakipagkita sa kanya si Louise at sinabing pakawalan ako para sa kanya?

Fuck!

Margaux looked at me. "She looked miserable, Quinn." Malungkot na sabi niya sa akin.

Kumunot ang noo ko. "No, Margaux. Miserable kayo ng anak natin o miserable siya. These are the only choices I have right now. I choose not to upset you." Gumapang ang kamay ko para hawakan ang mga kamay niya.

Suminghap siya. "Paano siya?" Mahinang tanong niya.

"Margaux, paano tayo kapag siya ang pinili ko?" Desperation and frustration were frustrated in my voice. Bakit parang binibitawan niya ako ngayon? Ngayon pang sigurado na ako sa nararamdaman ko para sa kanya.

I even told her I love her. Fuck this! Hindi ako makakapayag na mawala pa siya at anak namin sa akin.

"I think I can manage. I've been talking to Shawn about it. Alam kong maiintindihan—"

"Hindi ko maiintindihan, Margaux." Hindi ko na siya pinatapos. All these things are shit. Hindi ko kayang bitawan si Margaux at Shawn. I'm so sure I'll choose them. Damn! Sinabi ko na nga sa Daddy niya ang plano ko. Hindi pwedeng pakawalan niya ako ngayon.

Suminghap siya. Para bang nagulat sa sinabi ko.

"I'm choosing you now. Ikaw at ang anak natin. I want to be a part of your lives. I want to be in your lives. And I'm not doing this because of my obligation as his father, I'm doing this because I love our son. And above all, I love you." Halos pumiyok ako sa harapan niya.

Kita kong nangingilid ang luha niya habang nakatitig siya sa akin. She bit her lower lip before looking right into my eyes.

"Margaux, I love you." Parang lumuwag ang nararamdaman ko sa dibdib ko nang masabi ko iyon. "I don't know when it started again or if it ever stopped but I love you. I want to be with you all the damn time. Hindi ko kayang isiping may iba kang kasama. Hindi ko kayang isiping umiiyak kang mag-isa. I know I've been an asshole to you before but give me a chance to redeem myself because I'm so sure of all the things I'm telling you now. Hindi ko kayang pakawalan ka pa."