Behind A Smile

Chapter 24

Kabanata 24

Mabilis na lumipas ang isang buwan, at tuluyan na ngang naghilom ang sugat sa aking palad, at sa iba pang parte ng kamay ko. Peklat nalang ang mga iyon ngayon, at hanggang ngayon ay nagpapasalamat pa rin ako na hindi na nasundan ang pag-uusap namin ni papa noong nakaraang buwan.

I was right. Mom knows about the subject of our talk, about me being summoned there. She's also aware that my father will be the one who to be blame and whose life will be in jeopardy once he did not carry his mission out. Mom definitely knows the price to pay regarding that, but except to the part that my father will have to take Zelize as a replacement instead if I ever don't come with him.

Hindi ko alam na hindi pala iyon kasama sa sinabi ni papa sa kaniya. How dare he? He did not even bother to talk about this with her!

I don't know why I'm taking this long to tell my mother about that. I'm sure she'd panic, and worry about my sister's safety everyday.

But I swear, if they touch even a hair strand of my sister, there will be a fucking bloodshed. Hinding-hindi ako makakapayag na hawakan nila ang kahit na sino man sa pamilya ko.

"Ate, why are you staring at me?"

Nanatili akong nakatingin kay Zelize ngayon, at iniisip ko palang na mahahawakan nila siya ay nanginginig na ako sa galit. Kung iniisip nila na ako pa rin iyong dati na mahina, at sunud-sunuran ay talagang nagkakamali sila.

Sa paglabas ko sa lugar na iyon limang taon na ang nakakalipas ay ipinangako ko sa sarili ko na matututo na akong lumaban. For one year, I have been at peace, never heard anything from them. Tapos ngayon? They want me back and If I don't obey, they will take my sister instead? For fuck's sakes!

"Ate, ate, bakit nanginginig ang mga kamay mo?"

Tila nabalik naman ako sa wisyo nang hawakan ni Zelize ang kamay ko. It's been a month, but the talk I had with my father couldn't seem to leave the fuck out my mind. It's chasing me. I admit that I am scared, because the threat of my family's safety and security is real. Sure that I can protect them, but what if.. what if they move behind my back?

There are still so many uncertainties. I have no control over anything. Madami pa rin akong bagay na hindi makikita, kahit na gaano ko pa ito ka-gustong bantayan. Madami ding mangyayari sa simpleng pagtalikod ko lamang. Paano kung... paano kung ganun ang mangyari sa akin?

Kagaya nga ng sinabi ko, hindi ko makokontrol ang mga bagay. Basta ang nakikita ko at gusto ko nalang pagtuunan talaga ng pansin ay ang kaligtasan ng pamilya ko, lalo na si Zelize.

Ngumiti ako at pilit na kumakalma, iwinawaksi rin sa isip ang mga takot ko. Hindi. Hindi nila mahahawakan ang kapatid ko. Dadaan muna sila sa akin bago nila maisakatuparan ang mga ninanais nila. Gagawin ko ang lahat, wala lang masamang mangyari sa kahit sino sa kanila.

"Nothing baby, just remember that I will do everything just to protect you, and your brother, okay?"

Hinaplos ko ang pisngi niya, at hinalikan siya sa ulo. Binalingan ko rin si Louiz na ngayon ay abala sa paggawa ng kaniyang mga takdang-aralin.

"Who needs protection?" si Louiz.

Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niyang 'yun. Rinig ko naman ang hagikhik ni Zelize sa tabi ko, tila natutuwa sa kaniyang kuya.

I crossed my arms. "You, young man,"

I have something in mind, I want to prove something about Louiz.

"I don't need protection." depensa niya.

"You are."

Let's see if he really has the guts.