We can learn to love again [Larry]

* Chapter 13 *

Trochę sielankowy dzisiaj ten rozdział, niech będzie miło, póki może hihi 😇😇😇

Harry był z siebie naprawdę zadowolony, że odepchnął Louisa, kiedy rano sam doprowadzał się do całkiem dobrego orgazmu, ale jego mąż zdecydowanie na to zasłużył. Trzeba było nie zachowywać się jak ostatni cham. A potem była wycieczka i on oczywiście nie był w stanie nie prowokować i denerwować Louisa. Może tylko trochę flirtował z fanami, którzy czasem podchodzili do niego, prosząc o zdjęcie i autograf, a kiedy Niall robił mu zdjęcia, robił jak najbardziej seksowne pozy, oczywiście tylko, kiedy szatyn patrzył, na reszcie zdjęć, zwłaszcza tych wspólnych z blondynem, wyglądał jak idiota, robiąc głupie miny.

Chodzili szlakami jednego z parków narodowych i Harry bawił się tam naprawdę dobrze, najprawdopodobniej dlatego, że miał przy sobie swojego najlepszego przyjaciela, gdyby nie on, na pewno by marudził, że jest zmęczony.

Louis i Liam trzymali się trochę z tyłu, rozmawiając o czymś, w co Harry zupełnie nie wnikał, ale kiedy wreszcie dotarli z Niallem na jakiś szczyt, po prostu ułożył się na trawie, bo dopiero wtedy dotarło do niego, jak był wykończony. Horan usiadł obok niego.

– Ładnie – powiedział, wpatrując się w krajobraz.

– Nie najgorzej – odpowiedział Harry, podnosząc się do siadu i ściągając plecak, żeby wyciągnąć z niego butelkę wody.

Louis obserwował tamtą dwójkę, która już mogła odpocząć, on z Liamem chyba się starzeli, bo już nie potrafili dotrzymać im kroku, ale jeszcze chwila i oni też odpoczną. 

Wyciągnął z kieszeni telefon, który nagle zaczął dzwonić i zerknął szybko na Liama. 

– Idź, zaraz dołączę, tylko odbiorę – powiedział. 

Payne pokiwał głową i Louis zatrzymał się. Wolał nie rozmawiać z Zaynem przy jego byłym chłopaku. Odczekał chwilę, po czy odebrał i zatrzymał się na ścieżce. 

– No co jest? – zapytał od razu. 

– Loucyfer, gdzie ty, kurwa, jesteś? – usłyszał głos Malika. – W piekle? Byłem u ciebie i odbiłem się od klamki.

Louis uśmiechnął się mimowolnie. Cały Zayn.

– Jestem na wakacjach z Harrym – odpowiedział.

– Och, czyli przeszkadzam w ciągłym ruchanku, no trudno, zobaczymy się, jak wrócicie. 

Louis uniósł brwi. Czyżby Zayn miał mu coś ważnego do powiedzenia? Tak brzmiał, a przynajmniej on miał takie wrażenie. 

– A to coś ważnego? – zapytał od razu.

– Nie, po prostu stęskniłem się za wkurwianiem cię i pomyślałem, że cię odwiedzę – odpowiedział Zayn, na co Louis od razu przewrócił oczami. 

– Dam ci znać jak wrócimy, myślę, że pod koniec następnego tygodnia i wpadniesz do nas, Harry na pewno zrobi jakieś dobre żarcie. 

Zayn zaśmiał się krótko. 

– Przekonałeś mnie, na żarcie Harry'ego zawsze warto czekać – stwierdził. – Nie będę wam przeszkadzał, pieprzcie się, na razie, stary – dodał i rozłączył się od razu. 

Louis zmarszczył lekko brwi, miał wrażenie, że Zayn chciał o czymś porozmawiać, ale to była jedna z tych rozmów, które nie nadawały się do omawiania przez telefon. Będzie musiał poczekać, żeby się tego dowiedzieć. Wepchnął telefon do kieszeni i znowu ruszył pod górę, wyłapując przy okazji, że Harry odwrócił się szybko, kiedy ich spojrzenia się spotkały, więc był przekonany, że go obserwował. Dogonił Liama, który był kawałek przed nim.